Σεληνιακά πετρώματα, καλυμμένα με παράξενη σκόνη με ανακλαστικές ιδιότητες, ανακάλυψη μιας ομάδας επιστημόνων. Βρίσκονται σε έναν τομέα Φεγγάρι γνωστός για τα περίεργα χαρακτηριστικά του, ο Ράινερ Γκάμα.
Η περιοχή αρχικά είχε ταξινομηθεί ως κρατήρας, αλλά είναι μια επίπεδη περιοχή χωρίς σκιές και λάμπει έντονα στο σκοτάδι της περιοχής Oceanus Procellarum.
Το Reiner Gamma θεωρείται ότι παράγεται από, ή τουλάχιστον σχετίζεται με, θύλακες μαγνητισμένου βράχου που αντανακλούν τα σωματίδια του ηλιακού ανέμου. Η λογική υπαγορεύει ότι το μαγνητισμένο υλικό προστατεύεται από τον ηλιακό άνεμο, ο οποίος σκουραίνει τις γύρω περιοχές μέσω χημικών αντιδράσεων, δημιουργώντας κομμάτια τόσο διακριτά που μπορούμε να τα δούμε από τη Γη.
Άλλες θεωρίες υποστηρίζουν ότι σχηματίστηκαν από αλληλεπιδράσεις μεταξύ μαγνητικών ανωμαλιών στον σεληνιακό φλοιό και ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων σκόνης που αιωρούνται κατά τη διάρκεια συγκρούσεων μικρομετεωρητών. Είναι επίσης πιθανό ότι δημιουργήθηκαν από υλικό που εκτοξεύτηκε κατά τη διάρκεια συγκρούσεων κομητών.
Μελετώντας περίπου ένα εκατομμύριο εικόνες βράχων που καταγράφηκαν από το Lunar Reconnaissance Orbiter του NASAεπιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Munster στη Γερμανία εντόπισαν έναν βράχο στον κρατήρα Reiner K που αντανακλούσε το φως με πολύ διαφορετικό τρόπο από τους υπόλοιπους βράχους που καλύπτονταν από σεληνιακή σκόνη που είχαν δει μέχρι στιγμής.
Χρησιμοποιώντας τεχνητή νοημοσύνη, οι επιστήμονες ανακάλυψαν 130.000 πιθανούς βράχους παρόμοιους σε μέγεθος και ανακλαστικότητα με αυτόν. Οι λιγότερο αντανακλαστικοί βράχοι ήταν όλοι κοντά στο Reiner Gamma, αλλά δεν είχαν όλοι οι βράχοι στο Reiner K την ίδια παραξενιά.
Έτσι, παρόλο που οι βράχοι θα μπορούσαν να είχαν σχηματιστεί από τη δημιουργία του κρατήρα μετά από σύγκρουση, οι ερευνητές υποπτεύονται ότι οι περίεργες ανακλαστικές τους ιδιότητες θα μπορούσαν να οφείλονται σε ένα λεπτό στρώμα σκόνης που έχει συσσωρευτεί σε ορισμένους, αλλά όχι σε όλους, βράχους. Αυτή η σκόνη πιθανότατα έχει μοναδική πυκνότητα, μέγεθος και δομή, αλλά οι ιδιότητές της παραμένουν άγνωστες.
Το επόμενο βήμα είναι να χρησιμοποιήσουμε τα αποτελέσματα για να εξηγήσουμε τις διαδικασίες σχηματισμού ενός συγκεκριμένου σημείου, όπως η ανάρτηση σκόνης λόγω ηλεκτροστατικών δυνάμεων ή η αλληλεπίδραση του ηλιακού ανέμου με τα μαγνητικά σημεία στην επιφάνεια της Σελήνης.
Η NASA ετοιμάζεται να στείλει ένα σεληνιακό προσεδάφιο στο Reiner Gamma για να μελετήσει προσεκτικά τις μαγνητικές ανωμαλίες στο έδαφος. Η εκτόξευση θα γίνει αργότερα μέσα στο 2024.
