Ο Sam Attar επέστρεψε από Λωρίδα της Γάζας στο Σικάγο πριν από τρεις εβδομάδες. Άφησε όμως, όπως λέει, την ψυχή του στον παλαιστινιακό θύλακα. Εκεί που είδε φρίκη, απερίγραπτο πόνο, καταστροφή και θάνατο.
Τα πρόσωπα αυτού του άλλου κόσμου είναι πάντα μαζί του, δεν μπορούν να διαγραφούν από τη μνήμη του, είπε στο BBC. Θυμάται τη μητέρα ενός 10χρονου αγοριού που σκοτώθηκε.
«Η μητέρα μου ανακοίνωσε με ένα κενό, μουδιασμένο βλέμμα στο πρόσωπό της ότι το παιδί είχε πεθάνει πέντε λεπτά πριν. Το προσωπικό προσπάθησε να καλύψει το σώμα της με κουβέρτες, αλλά εκείνη δεν τους άφησε. Ήθελε να περνά περισσότερο χρόνο μαζί του. Έκλαιγε και ήταν έτσι για περίπου 20 λεπτά, απλά δεν ήθελε να τον αφήσει», θυμάται.
Θυμάται επίσης έναν 50χρονο άνδρα, που έμεινε μόνος, ξεχασμένος σε ένα δωμάτιο, ακρωτηριασμένα και τα δύο πόδια και σκουλήκια του έτρωγαν τις πληγές. Είχε χάσει τα πάντα. «Είχε χάσει τα παιδιά του, τα εγγόνια του, το σπίτι του», θυμάται ο Σαμ, «και ήταν μόνος σε μια γωνιά αυτού του σκοτεινού νοσοκομείου, σκουλήκια έβγαιναν από τις πληγές του, και ούρλιαζε: «Οι σκουλήκια με τρώνε ζωντανό. Σε παρακαλώ βοήθησέ με”. Ήταν μόνο ένας από… Δεν ξέρω, απλά σταμάτησα να μετράω, αλλά αυτοί είναι οι άνθρωποι που ακόμα σκέφτομαι γιατί είναι ακόμα εκεί. είπε στο BBC.
Γάζα: Βρέθηκαν 180 πτώματα σε ομαδικό τάφο στο Khan Younis
Ήρθαν να μας ψάξουν για φαγητό
Ο Σαμ είναι ένας γιατρός 40 ετών που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Σικάγο και εργάζεται ως χειρουργός στο Northwestern Hospital της πόλης. Ενώ βρισκόταν στη Γάζα, κρατούσε βίντεο ημερολόγιο. Κατέγραψε όλες τις εμπειρίες του σε βίντεο. Για δύο εβδομάδες, τον Μάρτιο και τον Απρίλιο, εργάστηκε – για λογαριασμό της ΜΚΟ Palestine American Bridge – σε νοσοκομεία της Γάζας σε απελπιστικές συνθήκες. Δεν είχαν τίποτα, εκτός από τους βαριά τραυματισμένους ασθενείς. Το πρώτο πράγμα που ανακάλυψε ήταν η κρίση πείνας.
«Ήμασταν πλημμυρισμένοι από ανθρώπους που χτυπούσαν αυτοκίνητα, κάποιοι προσπαθούσαν να πηδήξουν μέσα σε αυτοκίνητα. Οι οδηγοί… μόλις το κατάλαβαν, δεν σταματούσαν. Δεν προσπαθούσαν να μας βλάψουν. Απλώς παρακαλούσαν για φαγητό. »
13.000 παιδιά νεκρά
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΗΕ, η πλειονότητα των νεκρών κατά τη διάρκεια του πολέμου είναι γυναίκες και παιδιά: 13.000 παιδιά, 9.000 γυναίκες. Ο πόλεμος είναι τώρα στον έβδομο μήνα του. Οι διαπραγματεύσεις για κατάπαυση του πυρός και την απελευθέρωση των ομήρων έχουν σταματήσει. Κάθε μέρα και νύχτα, τραυματίες και υποσιτισμένοι καταφθάνουν στα λίγα νοσοκομεία που λειτουργούν ακόμη. Ο ΠΟΥ λέει ότι μόνο 10 από τα 36 νοσοκομεία της Γάζας εξακολουθούν να λειτουργούν.
Το ταξίδι στη Γάζα μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνο για τους εργαζόμενους στον τομέα της βοήθειας. Την 1η Απριλίου, 7 υπάλληλοι μιας οργάνωσης που διένειμε τρόφιμα σκοτώθηκαν από επίθεση με drone του ισραηλινού στρατού.
Ο Σαμ περιγράφει επίσης τη μακρά αναμονή στα ισραηλινά σημεία ελέγχου. «Συχνά περιμένουμε μία έως τέσσερις ώρες ανάλογα με το πόσο χρόνο χρειάζεται οι Ισραηλινοί για να εγκρίνουν το πέρασμα επειδή διεξάγουν στρατιωτικές επιχειρήσεις».
Τα νοσοκομεία εκρήγνυνται
«Οι ανάγκες είναι υπερβολικές Και απομακρυνόμαστε από τους ανθρώπους που είναι ακόμα εκεί και που υποφέρουν ακόμα», σημειώνει. «Ο Βορράς χρειάζεται περισσότερη πρόσβαση, χρειάζεται περισσότερα τρόφιμα, περισσότερα καύσιμα, περισσότερο νερό, οι δρόμοι πρέπει να ανοίξουν… Και υπάρχουν τόσοι πολλοί ασθενείς που πρέπει να μεταφερθούν από το Βορρά στο Νότο και το πρόβλημα είναι ότι Το South είναι επίσης απασχολημένο, τα νοσοκομεία εδώ εκρήγνυνται», εξηγεί.
Θα επιστρέψει στη Γάζα. Σύντομα, ελπίζει. Υπάρχουν δεσμοί φιλίας που τον καλούν. Ο Ναμπίλ έβλεπε τον Σαμ να φέρνει τραυματίες καθημερινά για να τους περιθάλψει, μέχρι που ο ίδιος έγινε θύμα που έπρεπε να ανασυρθεί από τα ερείπια από τους συναδέλφους του. Είναι ζωντανός αλλά δεν θα μπορέσει να φύγει από τη Γάζα. Ο γιατρός του οποίου η κόρη σκοτώθηκε βρήκε τη γενναιοδωρία να παρηγορήσει μια μητέρα της οποίας ο μικρός γιος υπέστη εγκεφαλικό τραύμα από σκάγια.
Ράφα: «Γεννήθηκε ορφανό» – Ένα κοριτσάκι γεννήθηκε με καισαρική τομή μετά τον θάνατο της μητέρας του σε ισραηλινή απεργία
Και υπάρχουν οι ασθενείς και οι οικογένειές τους που βλέπουν στους γιατρούς, τους νοσηλευτές και τους παραϊατρικούς όχι μόνο τη δυνατότητα πρακτικής βοήθειας, αλλά και το συνεχές φως της ανθρώπινης ευπρέπειας σε έναν τόπο φρίκης και δυστυχίας.
Αυτοί είναι οι άνθρωποι του Sam Attar. Ολα.
