Οταν ο Ο Βορειοκορεάτης δικτάτορας Κιμ Γιονγκ Ουν κυκλοφόρησε το τελευταίο του τραγούδι πριν από δύο εβδομάδες, σίγουρα δεν μπορούσε να προβλέψει ότι θα γινόταν επιτυχία Τικ Τοκ.
Αλλά αυτό το νέο προπαγανδιστικό τραγούδι έχει γίνει viral στο Διαδίκτυο μεταξύ των χρηστών του Γενιά Ζ το βρίσκει πολύ διασκεδαστικό. Οι περισσότεροι αγνοούν ξεκάθαρα τους κορεατικούς στίχους που επαινούν έναν άνθρωπο που έχει ορκιστεί να «εξολοθρεύσει πλήρως τις Ηνωμένες Πολιτείες» και να εκτοξεύσει δεκάδες βαλλιστικούς πυραύλους.
«Ας τραγουδήσουμε για τον Kim Jong-un, τον μεγάλο ηγέτη / Ας καυχηθούμε για τον Kim Jong-un, τον ευγενικό μας πατέρα», λέει μεταξύ άλλων το τραγούδι, αλλά για τους χρήστες του TikTok, το τι λέει δεν έχει σημασία. “Είναι απλά ένα πολύ καλό τραγούδι.”
«Αυτό το τραγούδι αξίζει ένα Grammy», «Είναι τόσο δυστοπικό με τον πιο πιασάρικο τρόπο», είναι μερικά μόνο από τα ενθουσιώδη σχόλια κάτω από τα βίντεο του TikTok.
https://www.youtube.com/watch?v=0kpFoeCsD4I
Όταν η ποπ γίνεται όχημα προπαγάνδας και λατρείας του «πατέρα» Κιμ
Αλλά η ηλιόλουστη ατμόσφαιρα του ποπ τραγουδιού κρύβει κάτι πολύ πιο σκοτεινό πίσω του. Το “Friendly Father” είναι μόνο το τελευταίο από μια σειρά προπαγανδιστικών ποπ τραγουδιών που κυκλοφόρησε το κομμουνιστικό κράτος τα τελευταία 50 χρόνια.
Είναι ζωηρό, γρήγορο, πιασάρικο, σχεδόν εθιστικό – όχι τόσο διαφορετικό από τις επιτυχίες της δυτικής ποπ. Αλλά υπάρχει μια ορισμένη χροιά της σοβιετικής εποχής. Οι χρήστες του Gen Z το περιγράφουν ως “Abba-coded”, μια αναφορά στο σουηδικό supergroup.
«Δεν υπάρχει χώρος για αφηρημένες φράσεις ή υπερβολικά περίπλοκα νοήματα», είπε στο BBC η Alexandra Leonzini, φοιτήτρια του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ που μελετά τη μουσική της Βόρειας Κορέας. Οι μελωδίες πρέπει να είναι απλές, προσιτές, κατανοητές.
Οι μελωδίες πρέπει επίσης να ακούγονται σε ένα φωνητικό εύρος όπου μπορούν να τραγουδηθούν από τους περισσότερους ανθρώπους. Ξεχάστε λοιπόν τα riff πολλαπλών οκτάβων.
Τραγούδια όπως…ταξική εκπαίδευση
«Η ιδέα είναι ότι θέλουν να παρακινήσουν, να προχωρήσουν προς έναν κοινό στόχο προς όφελος του έθνους… δεν τείνουν να παράγουν τραγούδια σε στυλ μπαλάντας για παράδειγμα», λέει.
Δεν υπάρχει καμία ανοχή στη δημιουργική ή καλλιτεχνική ελευθερία στη Βόρεια Κορέα. Είναι παράνομο για μουσικούς, ζωγράφους και συγγραφείς να παράγουν έργα απλώς για χάρη της τέχνης.
«Όλη η καλλιτεχνική παραγωγή στη Βόρεια Κορέα πρέπει να υπηρετεί την ταξική εκπαίδευση των πολιτών και να τους εκπαιδεύσει συγκεκριμένα γιατί πρέπει να αισθάνονται ευγνωμοσύνη και πίστη στο κόμμα», λέει ο Leonzini.
Η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας πιστεύει στη «θεωρία των σπόρων», προσθέτει. Αυτό σημαίνει ότι κάθε έργο πρέπει να περιέχει έναν ιδεολογικό σπόρο, ένα μήνυμα που στη συνέχεια διαδίδεται μαζικά μέσω της τέχνης.
Η μουσική είναι ένα από τα πιο ισχυρά εργαλεία προπαγάνδας της Πιονγκγιάνγκ. Οι Βορειοκορεάτες ξυπνούν κάθε πρωί με προπαγανδιστικά τραγούδια που μεταδίδονται στις πλατείες των χωριών, λένε οι αποστάτες.
