Η πτώση της στάθμης του νερού στον Παναμά. Κυβερνοεπίθεση κατά πλατφόρμα πληρωμών. Ένας σεισμός σταμάτησε προσωρινά την παραγωγή μικροτσίπ Ταϊβάν. Και η απόφασή του Έλον Μασκ για τις χώρες που θα έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο μέσω δορυφόρου. Εκ πρώτης όψεως, αυτά τα γεγονότα είναι άσχετα, δεν έχουν τίποτα άλλο κοινό, πέρα από το ότι είναι στην επικαιρότητα.
Ωστόσο, όπως επισημάνθηκε Εξωτερικών Υποθέσεωνμια αόρατη γραμμή τους συνδέει: καθεμία υπογραμμίζει την εξάρτηση της σύγχρονης κοινωνίας από υποδομή προκειμένου να λειτουργήσει. Τα προβλήματα στη Διώρυγα του Παναμά ενδέχεται να καθυστερήσουν την παράδοση κρίσιμων υλικών σε όλο τον κόσμο. Μια σύντομη διακοπή στην παραγωγή ημιαγωγών προκαλεί πανικό. Και η ιδιοτροπία ενός δισεκατομμυριούχου μπορεί να αλλάξει την πορεία ενός πολέμου.
Αυτό που διαμορφώνει την παγκόσμια τάξη
Τώρα βασιζόμαστε σε ένα ευρύ φάσμα συστημάτων υποδομής και οι κυβερνήσεις ανταγωνίζονται για τη δημιουργία και τη συντήρηση των δικτύων που παρέχουν βασικές υπηρεσίες, από ηλεκτρισμό έως καθαρό νερό έως τηλεπικοινωνίες. Ο δύναμη μιας χώρας εξαρτάται από την ικανότητά του να επηρεάζει και για τη διαχείριση αυτού του τεράστιου συνόλου συστημάτων.
Σε αυτόν τον κόσμο που κυριαρχείται από υποδομές, Κυβερνήσεις και τους υπαλλήλους τους δεν ασκούν πλέον μονομερή έλεγχο στις διεθνείς σχέσεις. Αντίθετα, οι επιχειρήσεις, η τεχνολογία και οι περιβαλλοντικές συνθήκες συνδυάζονται και αλληλεπιδρούν με τις κυβερνήσεις για να διαμορφώσουν την παγκόσμια τάξη πραγμάτων.
Ο κεντρικός ρόλος της υποδομής στον σημερινό κόσμο εξηγεί επίσης γιατί φαινομενικά μικρά «καυτά σημεία», όπως η επίθεση των ανταρτών Χούτι σε φορτηγά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα ή καθυστερήσεις παραγωγής σε ένα μόνο εργοστάσιο ηλεκτρονικών, μπορούν να πυροδοτήσουν αλυσιδωτές αντιδράσεις που διαταράσσουν τη γεωπολιτική ισορροπία. εξουσία.
Πώς δημιουργήθηκε ο όρος
Ο όρος «υποδομή» άρχισε να κυριαρχεί στον δημόσιο λόγο στην αρχή του Ψυχρού Πολέμου, καθώς οι διαπραγματευτές του ΝΑΤΟ στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και του 1950 χρησιμοποίησαν τη λέξη για να αναφερθούν στην «υποδομή». περιγράψτε τα συστήματα υποστήριξης απαραίτητο για τη διασφάλιση στρατιωτικής ετοιμότητας στην Ευρώπη – αεροπορικές βάσεις, δίκτυα επικοινωνιών και συστήματα ραντάρ, για παράδειγμα.
Το 1950, ο κ. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ χλεύασε τη χρήση του όρου υποδομή από άλλους πολιτικούς, λέγοντάς του ότι πρέπει να συμβουλευτεί ένα λεξικό. Το 1952, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ντιν Άτσεσον είπε ότι του φαινόταν περίεργος ο όρος, σύμφωνα με τους New York Times.
Ωστόσο, από τα τέλη της δεκαετίας του 1950, οι πολιτικοί έχουν χρησιμοποιήσει αυτόν τον όρο για να περιγράψουν τα πάντα, από τους διακρατικούς αυτοκινητόδρομους στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης.
Η υποδομή ως «όπλο»
Η εξάρτηση της κυβέρνησης από τις υποδομές είναι επίσης μια ιστορία αιώνων. Καθ’ όλη τη διάρκεια του 1800, η Βρετανική Αυτοκρατορία χρησιμοποίησε την υπερδομή της στις τράπεζες, την τηλεγραφία και τη ναυτιλία για να ελέγξει τις απομακρυσμένες αποικίες και να τιμωρήσει τους αντιπάλους της. Ομοίως, οι Ηνωμένες Πολιτείες εδραίωσαν τις αξιώσεις τους σε μακρινές περιοχές με την κατασκευή του διηπειρωτικού σιδηροδρόμου και της διώρυγας του Παναμά.
Η αναζήτηση της υπεροχής των υποδομών είναι μια παλιά ιστορία, αλλά το νέο στοιχείο σήμερα έγκειται στη διασύνδεση και την αλληλεξάρτηση των ίδιων των δικτύων. Σχεδόν τα τρία τέταρτα των παγκόσμιων αγαθών – ή το 80% του διεθνούς εμπορίου εμπορευμάτων κατ’ όγκο – κινούνται μέσω πολύπλοκων και διασυνδεδεμένων θαλάσσιων δικτύων. Αυτό είναι όλο τα δίκτυα δεν υπάρχουν φυσικά, αλλά κατασκευάζονται και συντηρούνται σε εκατοντάδες ενδιάμεσα τεχνολογικά συστήματα και διαδικασίες.
Και αυτό είναι μόνο η αρχή. Οι πιο υποσχόμενες εξελίξεις στη γνώση και την τεχνολογία, από τη γονιδιωματική έως τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, απαιτούν ακόμη μεγαλύτερη πολυπλοκότητα υποδομής. Οι υπολογισμοί της τεχνητής νοημοσύνης, για παράδειγμα, βασίζονται σε δισεκατομμύρια «παραμέτρους» που τροφοδοτούνται από δεκάδες χιλιάδες μονάδες επεξεργασίας υψηλής τεχνολογίας. Αυτοί οι επεξεργαστές κατασκευάζονται μέσω πολύπλοκων αλυσίδων εφοδιασμού.
Μάσκα κατά της Ελλάδας
«Ποιος έχει περισσότερη δύναμη, ο Έλον Μασκ ή η Ελλάδα;» ρωτά το Foreign Affairs. Η καθαρή περιουσία του Μασκ άνω των 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων είναι εκπληκτικά κοντά στο ΑΕΠ της Ελλάδας που είναι περίπου 220 δισεκατομμύρια δολάρια. Αλλά κοιτάζοντας μόνο τις οικονομικές κατατάξεις αγνοούμε την αλληλεξάρτηση των σημερινών παγκόσμιων παικτών και τη σημασία των υποδομών στη διαμόρφωση της παγκόσμιας τάξης.
Όσον αφορά τη γεωπολιτική επιρροή, η δύναμη της υποδομής του Μασκ είναι συγκλονιστική. Οι αποφάσεις της επηρεάζουν -ή έστω καθορίζουν ξεκάθαρα- αν η Ουκρανικές δυνάμεις μπορεί να εξαπολύσει επιθέσεις εναντίον ρωσικών στόχων ή εάν εισέλθουν ανθρωπιστικές υπηρεσίες Λωρίδα της Γάζας μπορεί να έχει πρόσβαση σε ασύρματα δίκτυα.
Έχει αυτή τη δύναμη γιατί την ελέγχει SpaceX, που παρέχει δορυφορική συνδεσιμότητα μέσω της υπηρεσίας Starlink. Ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας αποφασίζει πότε και πού το δίκτυο δορυφόρων χαμηλής τροχιάς της Starlink θα παρέχει πρόσβαση σε δίκτυα επικοινωνιών σε περίπτωση κρίσης. Επομένως, η δύναμη του Μασκ υπερβαίνει κατά πολύ τον πλούτο του.
Επιπλέον, το Starlink δεν είναι απλώς ένα σύστημα υποδομής που λειτουργεί μεμονωμένα. Εξαρτάται και επωφελείται από άλλα συστήματα, από πανεπιστήμια που εκπαιδεύουν μηχανικούς, από την κυβέρνηση που έχει συμβάσεις με τη SpaceX για διαβαθμισμένα αμυντικά έργα. Η εστίαση στα εθνικά κράτη ως βασικοί παράγοντες χάνει την ουσία την εμφάνιση αυτών των νέων «μεσιτών εξουσίας».
Κίνα εναντίον Ηνωμένων Πολιτειών
Στο επίκεντρο της αντιπαλότητας μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών βρίσκεται ο αγώνας για το ποιος ελέγχει τις τρέχουσες υποδομές. Το Πεκίνο φαίνεται να το έχει καταλάβει αυτό. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, όχι στον ίδιο βαθμό, σχολιάζουν το Foreign Affairs.
Οι Αμερικανοί παρουσιάζουν συνεχώς την Κίνα ως μια υπαρξιακή πρόκληση για την τρέχουσα παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Ανατολή «μια μάχη μεταξύ δημοκρατίας και αυτοκρατορίας», σύμφωνα με τον Τζο Μπάιντεν.
Αυτός ο χαρακτηρισμός περιγράφει δύο συστήματα που ανταγωνίζονται για την υπεροχή έναντι των περιορισμένων πόρων. Μια νίκη της Κίνας, όπως η κυριαρχία της στο λογισμικό διαχείρισης λειτουργιών logistics, αποτελεί απειλή για την ασφάλεια των ΗΠΑ.
Από την άλλη πλευρά, η σκέψη με όρους υποδομής υπερβαίνει τα «δίπολα» και εστιάζει στο πώς διαφορετικοί παράγοντες διαμορφώνουν τους όρους και τα συστήματα που διακινούν πληροφορίες, χρήματα και αγαθά.
Αυτή η προσέγγιση εφιστά την προσοχή δίκτυα επικοινωνιών, χρηματοδότησης, στρατιωτικών προμηθειών, ναυτιλίας και κατασκευής· αντί να επικεντρωθεί σε μια σύγκρουση ιδεολογιών και κοσμοθεωριών.
Σύμφωνα με μια παραδοσιακή άποψη της γεωπολιτικής, οι υποδομές αντιπροσωπεύουν απλώς ένα ακόμη θέατρο ανταγωνισμού μεταξύ αντιπάλων. Αλλά αυτή η προσέγγιση δίνει μια κακή ιδέα για τη σταθερότητα της υποδομής. Ο ουσιαστικός έλεγχος δεν εξαρτάται μόνο από την εθνικότητα, για παράδειγμα, του κατόχου μιας πλατφόρμας λογισμικού, αλλά και από τη λειτουργικότητα αυτής της πλατφόρμας και τις δραστηριότητες που αποκλείει ή επιτρέπει.
Το παράδειγμα του Διαδικτύου
Η λειτουργικότητα της υποδομής εξαρτάται από το πώς τη χρησιμοποιούν οι άνθρωποι, όχι μόνο από το ποιος την κατασκευάζει. Ο πρώιμη ιστορία του Διαδικτύου παρέχει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: την αρχιτεκτονική της υπόσχεσης έναν δίκαιο και ολοκληρωμένο σχεδιασμό που εκδημοκρατίζει την πρόσβαση στις πληροφορίες.
Ωστόσο, αυτό το σχέδιο απέτυχε γρήγορα, καθώς μερικές ισχυρές εταιρείες εκμεταλλεύτηκαν τις δυνατότητές του για να συγκεντρώσουν τεράστια κέρδη για τις ίδιες και τους μετόχους τους.
Μάθημα? Η απλή κατασκευή υποδομής δεν προκαθορίζει τον τρόπο με τον οποίο οι κοινωνίες θα τις υιοθετήσουν και θα τις χρησιμοποιήσουν.
