Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, ο Εμμανουέλ Μακρόν, ο κύριος στρατιωτικός του σύμβουλος Φαμπιέν Μαντόν και άλλοι έμπιστοι, θα εγκατασταθούν στο πυρηνικό καταφύγιο «Δίας», που βρίσκεται 70 μέτρα κάτω από την ανατολική πτέρυγα των Ηλυσίων.
Περνώντας από τη θωρακισμένη χαλύβδινη πόρτα, ο Μακρόν επέλεγε, από μια προετοιμασμένη λίστα, στόχους για τους Γάλλους. πυρηνικός πυραύλους που βρίσκονται σε σιλό, αεροσκάφη και υποβρύχια.
Η γαλλική πυρηνική δύναμη, κοινώς αποκαλούμενη «Force de Strike», υποτίθεται ότι προστατεύει τη Γαλλία από μια πυρηνική επίθεση.
Μέχρι τώρα όλα αυτά ήταν στα χαρτιά, αλλά μετά την απόφαση της Δύσης να δώσει το πράσινο φως στο Κίεβο να χρησιμοποιήσει δυτικά όπλα σε ρωσικό έδαφος, όλα αλλάζουν. Η Μόσχα απειλεί με αντίποινα στο έδαφος χωρών των οποίων τα όπλα έπληξαν εδάφη που βρίσκονται σε ρωσικό έδαφος
Οι πυρηνικές στρατηγικές της Γαλλίας, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ δημιουργούν ήδη μια «γκρίζα ζώνη». Όσο πιο βίαιη είναι η κλιμάκωση στην Ουκρανίατόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος πυρηνικού πολέμου.
Θα μπορούσε η στρατιωτική σύγκρουση στην Ουκρανία να καταλήξει σε πυρηνικό πόλεμο; Καμία κόκκινη γραμμή για τη χρήση πυρηνικών όπλων.
Μπλοφάρει ο Πούτιν;
Οι Times του Λονδίνου έγραψαν με βεβαιότητα ότι η αναφορά στα πυρηνικά όπλα στην ομιλία του Βλαντιμίρ Πούτιν για την κατάσταση του έθνους στα τέλη Φεβρουαρίου ήταν «περισσότερο μπλόφα». Οι δυτικοί ειδικοί δεν είναι πλέον τόσο σίγουροι, ειδικά από τη στιγμή που ο Ρώσος πρόεδρος ανακοίνωσε μια άσκηση τακτικής πυρηνικών όπλων στις αρχές Μαΐου. «Η Ρωσία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα εάν το Κρεμλίνο φοβόταν ότι το μέτωπο θα κατέρρεε εναντίον της», δήλωσε ο Ulrich Kuhn, επικεφαλής του τμήματος ελέγχου των όπλων και της νέας τεχνολογίας στο Ινστιτούτο Πολιτικής Έρευνας για την Ειρήνη και την Ασφάλεια.
«Εάν η Ουκρανία φέρει τον πόλεμο στο ρωσικό έδαφος, μια τέτοια κλιμάκωση θα μπορούσε να είναι δυνατή σύμφωνα με το ρωσικό δόγμα», είπε ο Kuhn στο Spiegel.
Στο διάταγμα που υπέγραψε ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν τον Ιούνιο του 2020 «σχετικά με τα θεμελιώδη στοιχεία της κρατικής πολιτικής της Ρωσικής Ομοσπονδίας στον τομέα της πυρηνικής αποτροπής», τονίζεται ότι τα πυρηνικά όπλα έχουν τον ρόλο της «αποτρεπτικής εγγύησης ενός πιθανού αντιπάλου αφού επίθεση στη Ρωσική Ομοσπονδία».
Το δόγμα δηλώνει ότι «η κρατική πολιτική στον τομέα της πυρηνικής αποτροπής» έχει «αμυντικό χαρακτήρα».
Η Ρωσική Ομοσπονδία διατηρεί το «δικαίωμα χρήσης πυρηνικών όπλων» σε περίπτωση πυρηνικής επίθεσης «κατά της ίδιας ή των συμμάχων της». Τα πυρηνικά όπλα, λέει το δόγμα, θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν εάν ένας αντίπαλος χρησιμοποιήσει «άλλα όπλα μαζικής καταστροφής» εναντίον της Ρωσίας.
Η Ρωσία έχει επίσης μια πυρηνική επιλογή «σε περίπτωση επίθεσης στη Ρωσική Ομοσπονδία με συμβατικά όπλα, εάν απειληθεί η ύπαρξη του κράτους». Η απόφαση για χρήση πυρηνικών όπλων λαμβάνεται από τον Ρώσο πρόεδρο.
Σκόπιμες ασάφειες
Διάταγμα του Πούτιν δεν διευκρινίζει υπό ποιες συνθήκες θα μπορούσε να απειληθεί η ύπαρξη του ρωσικού κράτους σε περίπτωση στρατιωτικής σύγκρουσης. Η προφανής πρόθεση είναι να κρατηθεί στο σκοτάδι ένας πιθανός αντίπαλος, ιδιαίτερα οι χώρες του ΝΑΤΟ, σχετικά με το πότε θα αυξηθεί ο κίνδυνος χρήσης πυρηνικών όπλων από τη Ρωσία.
Ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών Σεργκέι Καραγκάνοφ δημοσίευσε ένα δοκίμιο τον περασμένο Ιούνιο στο ρωσικό περιοδικό Profile στο οποίο απαίτησε από τη Ρωσία «να σπάσει τη δυτική βούληση να υποστηρίξει τη χούντα του Κιέβου». Για το σκοπό αυτό, η Μόσχα θα πρέπει να «αποκαταστήσει τον φόβο της πυρηνικής κλιμάκωσης».
Σύμφωνα με τον Karaganov, η Ρωσία πρέπει επομένως να συζητήσει τη «χρήση» των πυρηνικών όπλων.
Εάν η Ρωσία χρησιμοποιούσε ένα τακτικό πυρηνικό όπλο, οι Ηνωμένες Πολιτείες «δεν θα θυσίαζαν τη Βοστώνη για το Πόζναν», λέει ο Καραγκάνοφ.
Ωστόσο, ο Πούτιν δεν συμφώνησε με τον Καραγκάνοφ και στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στην Αγία Πετρούπολη τον Ιούνιο του 2023 δήλωσε «αρνητικός» σχετικά με τις προτάσεις για χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων σε συγκρούσεις με χώρες δυτικές. Σύμφωνα με τον πρόεδρο, μια τέτοια επιχείρηση θα ήταν δυνατή μόνο εάν απειλούνταν «η ύπαρξη του ρωσικού κράτους».
Τον περασμένο Μάρτιο, ο Πούτιν δήλωσε μάλιστα ότι σε καμία στιγμή κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία δεν είχε σκεφτεί τη χρήση πυρηνικών όπλων, ούτε κατά την απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων από την περιοχή του Χάρκοβο, ούτε κατά την εκκένωση από την πόλη Χερσώνα στη νότια Ουκρανία, η οποία ελεγχόταν προσωρινά από τη Ρωσία.
Τι είναι απειλή για το κράτος;
Αυτό αφήνει ανοιχτό το ερώτημα πότε οι Ρώσοι ηγέτες θα αξιολογήσουν την κατάσταση ως απειλή για την ύπαρξη του κράτους; Τι θα γινόταν αν έχανε την Κριμαία και η Ουκρανία ύψωνε τη σημαία της στο λιμάνι της Σεβαστούπολης μπροστά στα συντρίμμια του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας; Τι θα γινόταν αν τα ουκρανικά στρατεύματα καταλάμβαναν το Ροστόφ-ον-Ντον, στη νότια Ρωσία, ή το Μπέλγκοροντ, κοντά στα σύνορα;
Και τα δύο είναι διφορούμενα και αυτή η ασάφεια αναζητείται από το Κρεμλίνο. Δεν υπάρχει ξεκάθαρη κόκκινη γραμμή στη ρωσική πλευρά. Το σίγουρο είναι ότι οποιαδήποτε κλιμάκωση κατά της Ρωσίας στον πόλεμο στην Ουκρανία αυξάνει αναπόφευκτα τον κίνδυνο να ωθήσει τον κόσμο στα πρόθυρα της πυρηνικής κόλασης.
