Πέρα από χιλιετίες, αυτές και άλλες τελετουργικές δολοφονίες είναι βάρβαρες. Αλλά για τους πολιτισμούς που τις άσκησαν, οι ανθρωποθυσίες εξυπηρετούσαν μυριάδες σκοπούς, συμπεριλαμβανομένης της ικανοποίησης μιας καθολικής επιθυμίας να διαχειριστούν τον απείθαρχο κόσμο στον οποίο ζούσαν.
Ο Homo sapiens, σε όλες σχεδόν τις περιοχές του κόσμου, έχει ασκήσει ανθρωποθυσίες για τουλάχιστον πέντε χιλιετίες. «Πιστεύουμε ότι είναι μια ανεξήγητη τακτική, αλλά τα τρία τέταρτα των εταιρειών το έχουν κάνει», δήλωσε στη Wall Street Journal ο Peter Turchin, επιστήμονας στο Complexity Science Hub, έναν ερευνητικό οργανισμό με έδρα τη Βιέννη.
Η θυσία των διδύμων
Νέα έρευνα που ενεργοποιήθηκε με ανάλυση DNA αμφισβήτησε τις υποθέσεις σχετικά με την ταυτότητα των θυμάτων, τουλάχιστον μεταξύ των Μάγια της Κεντρικής Αμερικής.
Όπως αποκάλυψε η μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο στο περιοδικό Nature, οι Μάγια θυσίαζαν τακτικά αγόρια, συμπεριλαμβανομένων διδύμων ή στενών συγγενών, σύμφωνα με μια μελέτη.
Τα ευρήματα βασίζονται στο DNA 64 παιδιών που τοποθετήθηκαν σε μια υπόγεια στέρνα στην τοποθεσία Chichén Itzá, μια πόλη χτισμένη στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού.
Για τους αρχαίους Μάγιας, η θυσία θεωρήθηκε προνόμιο, έτσι αυτά τα αγόρια -τα περισσότερα από τα οποία ήταν ηλικίας 3 έως 6 ετών- μάλλον παραδόθηκαν οικειοθελώς των οικογενειών τους, σύμφωνα με τον Rodrigo Barquera, γενετιστή στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για την Εξελικτική Ανθρωπολογία στη Γερμανία και συν-συγγραφέα της μελέτης.
Μια πιθανή εξήγηση για αυτές τις θυσίες μπορεί να βρεθεί στις παραδόσεις των «δίδυμων ηρώων» των Μάγια –και των δύο ανδρών– που ταξίδεψαν στον κάτω κόσμο για να εκδικηθούν τον πατέρα τους, ο ίδιος δίδυμος, που δολοφονήθηκε από τους άρχοντες του Άδη.
Η θυσία των διδύμων ήταν πιθανότατα μέρος μιας τελετουργίας για να βοηθήσει τους Μάγια να τιμήσουν αυτό το μέρος της μυθολογίας τους.
Η ανθρωποθυσία ως «εξόφληση του χρέους»
Ως επί το πλείστον, οι τελετουργίες ανθρωποθυσίας χωρίζονται σε δύο κατηγορίες.
Η πρώτη αφορά αυτό που οι ανθρωπολόγοι αποκαλούν θυσία λατρείας, όταν σκοτώθηκαν υπηρέτες ή σύζυγοι για να συνοδεύσουν ένα νεκρό άτομο – συνήθως μέλος της ελίτ – στη μετά θάνατον ζωή.
Το δεύτερο περιλαμβάνει τη θυσία αιχμαλώτων ή μελών της κοινότητας για να κατευνάσουν, να παρακαλέσουν ή να ζητήσουν χάρες από τους θεούς και τους προγόνους.
Οι Αζτέκοι- αργότερα οι Μάγια – που ήταν διάσημοι για το ξερίζωμα των καρδιών των κρατουμένων στην κορυφή των πυραμίδων ως προσφορά στους θεούς τους, δεν είχαν ούτε λέξη για ανθρωποθυσία.
«Ο όρος που χρησιμοποιούσαν πάντα για αυτές τις τελετές ήταν «πληρωμή του χρέους»», δήλωσε ο Νταβίντ Καράσκο, ιστορικός θρησκείας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.
Τα παιδιά θεωρούνταν από τους καλύτερους απεσταλμένους των θεώνγιατί, πιο αγνοί από τους ενήλικες, μπορούσαν να επικοινωνούν καλύτερα με τον κόσμο των πνευμάτων.
Οι αρχαίοι Καρχηδόνιοι θυσίαζαν τα παιδιά τους και έθαβαν τις στάχτες τους σε τεφροδόχους σε ειδικά παραθαλάσσια νεκροταφεία.ίσως για να εξασφαλίσει ασφαλή ταξίδια στη Μεσόγειο.
Πριν από αιώνες, οι ΊνκαςΝάρκωναν και θυσίασαν τα παιδιά τους σε ένα τελετουργικό γνωστό ως capacocha για να κατευνάσουν τους θεούς σε περιόδους κρίσης, όπως η ξηρασία ή η ασθένεια, σύμφωνα με την Angelique Corthals, ιατροδικαστή ανθρωπολόγο στο John Jay College of Criminal Justice στη Νέα Υόρκη.
«Οι Ίνκας προσπαθούσαν να πάρουν τον έλεγχο προσφέροντας ό,τι ήταν πιο πολύτιμο για αυτούς», εξήγησε.
Μερικά από αυτά τα παιδιά μεταφέρθηκαν ψηλά σε ένα αδρανές ηφαίστειο στις Άνδεις, όπου τα σώματά τους μουμιοποιήθηκαν και διατηρήθηκαν εντυπωσιακά από το κρύο.
«Μια απελπισμένη πράξη επικοινωνίας με τους θεούς»
Σε ένα από τα μεγαλύτερα γνωστά παραδείγματα παιδικής θυσίας, ο Chimú (προκολομβιανός πολιτισμός) σκότωσε περισσότερα από 100 αγόρια και κορίτσια στο προ-ισπανικό Περού πριν από περίπου 500 χρόνια. Εκατοντάδες μωρά λάμα σκοτώθηκαν επίσης.
Οι ειδικοί ερμήνευσαν τη θυσία Chimú ως «μια απελπισμένη πράξη επικοινωνίας με τους θεούς σε μια περίοδο ακραίας κλιματικής αλλαγής», δήλωσε η Brenna Hassett, ανθρωπολόγος και λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Central Lancashire στη Βρετανία.
Ταυτόχρονα, οι Τσιμού απειλήθηκαν με εισβολή από τους γειτονικούς Ίνκας.
Τι αποκάλυψε η ανάλυση DNA
Η ανάλυση DNA και άλλα εργαλεία επιτρέπουν τώρα στους ανθρωπολόγους να διακρίνουν την καταγωγή ενός θυσιασμένου ατόμου, την ποιότητα της διατροφής και της υγείας του και το φύλο του – κάτι που προηγουμένως ήταν αδύνατο όταν επρόκειτο για παιδιά.
«Από τα οστά των ενηλίκων μπορούμε να καθορίσουμε το φύλο, μέσω ορμονικών αλλαγών, αλλά αυτές δεν υπάρχουν στα παιδιά», δήλωσε η Christina Warinner, βιομοριακή αρχαιολόγος στο Χάρβαρντ.
Αναλύοντας το πετρώδες οστό – ένα πυκνό τμήμα του κροταφικού οστού του κρανίου που διατηρεί καλά το DNA – των 64 παιδιών που βρέθηκαν στη στέρνα των Μάγια, έμαθαν ότι ήταν αρσενικά και πανομοιότυπα δίδυμα.
Το DNA αποκάλυψε επίσης τη γενετική συνέχεια μεταξύ αυτών των αγοριών και των σύγχρονων Μάγια, αποδεικνύοντας ότι αυτοί που θυσιάστηκαν επιλέχθηκαν από την τοπική κοινότητα και δεν ήταν ξένοι.
Τα αποτελέσματαέρχονται σε αντίθεση με τις ιστορικές αναφορές που μεταδόθηκαν από Ισπανούς αξιωματούχους και ιερείς ότι οι μεσοαμερικανικοί πολιτισμοί έτειναν να θυσιάζουν αιχμαλώτους.
Αυτό έδειξε επίσης η ραδιοχρονολόγηση των οστώντα αγόρια δεν είχαν σκοτωθεί όλα μαζί, που υποδηλώνει, σύμφωνα με τον Warinner, ότι οι θυσίες μπορεί να συνδέονταν με μια κυκλική τελετουργική τελετή.
Η ανάλυση ισοτόπων έδειξε ότι τα περισσότερα αγόρια είχαν την ίδια διατροφή, γεγονός που υποδηλώνει ότι μεγάλωσαν μαζί και εσκεμμένα προετοιμάστηκαν για θυσίες.
naftemporiki.gr
