Οι πρώτες μέρες των Ολυμπιακών Αγώνων είναι πάντα μια χορωδία από… παράπονα. Και το Παρίσι δεν αποτελεί εξαίρεση. Έκαναν λάθος, αυτό είναι πολύ μεγάλο, αυτό είναι πολύ μικρό, οι πισίνες είναι ρηχές, οι γκαλερί σκοποβολής θυμίζουν σάουνες. Τα κρεβάτια είναι σκληρά, το φαγητό πολύ περίεργο και ο Σηκουάνας δεν καθαρίζει τίποτα.
Υπάρχει όμως ένα πράγμα που οι Γάλλοι δεν θα μπορούσαν να κάνουν καλύτερα. Το στάδιο του Πύργου του Άιφελ, όπου γίνονται αγώνες μπιτς βόλεϊ.
Βρίσκεται στο Champ de Mars, είναι η όμορφη αθλητική αρένα για ένα άθλημα που ταιριάζει απόλυτα στους καλοκαιρινούς αγώνες. Το beach volley είναι διασκεδαστικό, δυνατό και θορυβώδες. Ο εκφωνητής κάνει το πλήθος να συγκινείται, η ποπ χτυπάει από τα ηχεία και όλοι φαίνεται να περνούν καλά.
Το ίδιο γήπεδο, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί και για το ποδόσφαιρο με προβλήματα όρασης στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, είναι ένας τρόπος να ανακαλύψετε τον Πύργο του Άιφελ χωρίς καν να τον επισκεφτείτε. Και το βράδυ, τα φώτα του γηπέδου χαμηλώνουν για να δώσουν τη θέση τους στο αστραφτερό θέαμα του Πύργου. Για αθλητές και θεατές, είναι απλά… μαγικό.
Οι άλλοι έπαθαν, έμαθαν οι Γάλλοι
Ποιο είναι όμως το καλύτερο χαρακτηριστικό του; Είναι προσωρινό! Έχοντας μάθει από τα δεινά της Αθήνας και άλλων πόλεων που είδαν τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις να μαραζώνουν αναξιοποίητες, οι Γάλλοι αποφάσισαν να φτιάξουν γήπεδα… προσωρινά.
Στο τέλος των Αγώνων του 2024, θα καταστραφεί. Ο Πύργος του Άιφελ θα μείνει εκεί, θα έχουμε για πάντα μπιτς βόλεϊ, αλλά το πιο όμορφο γήπεδο του κόσμου… απλά θα εξαφανιστεί.
