Η είδηση είχε φυσικά πολύ μεγάλη απήχηση στη Γαλλία, όπου οι άνθρωποι πλέον ονειρεύονται ότι η πρωτεύουσα θα μπορούσε σύντομα να διοργανώσει ένα τοπικό ντέρμπι υψηλού επιπέδου και έτσι να γίνει η παγκόσμια πρωτεύουσα του ποδοσφαίρου, όπως είναι ήδη σε πολλούς άλλους τομείς.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά μόλις δύο γίγαντες της παγκόσμιας βιομηχανίας, όπως ο κολοσσός πολυτελείας LVMH του Bernard Arnault και η Red Bull, μπουν στο ποδόσφαιρο, το σενάριο που προκύπτει, με την έγκριση του προέδρου της Δημοκρατίας Emmanuel Macron, φτάνει σε εξαιρετική στιγμή γιατί θα βοηθήσει τη Γαλλική Λίγκα που βρίσκεται σε οικονομική κρίση.
Τα τηλεοπτικά δικαιώματα, μετά την πτώση της Mediapro τα προηγούμενα τρία χρόνια, αυξήθηκαν από περίπου 580 εκατομμύρια ετησίως με εγγύηση από την Amazon και το Canal+ σε περίπου 500 εκατομμύρια στην τρέχουσα μορφή τους, από την DAZN και την beIN Sports.
Επιπλέον, ορισμένοι πιστεύουν ότι η είσοδος αυτών των δύο βιομηχανικών κολοσσών στο παριζιάνικο ποδόσφαιρο θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει την πρεμιέρα της χώρας να πλησιάσει τη Serie A και την Bundesliga, τα δύο ευρωπαϊκά πρωταθλήματα που βρίσκονται στην κορυφή από την άποψη της Γαλλίας τζίρος.
Ο Arnaud, η Red Bull και το έργο του Παρισιού
Τα νέα είναι ότι η Παρί, η πρώτη ομάδα της Ligue 2 (National League B), πρόκειται να αγοραστεί μέσω της εταιρείας Agache από την οικογένεια του Bernard Arnault, ιδιοκτήτη του πολυτελούς κολοσσού LVMH, ο οποίος – σύμφωνα με το Forbes – είναι ο One of οι πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο, με περιουσία άνω των 170 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Arno είναι αναμφίβολα ο πλουσιότερος άνθρωπος στην Ευρώπη, δεδομένου ότι μόνο μεγάλοι Αμερικανοί μεγιστάνες της τεχνολογίας μπορούν να τον ακολουθήσουν στην παγκόσμια κατάταξη.
Η επιχειρησιακή διαχείριση θα πέσει στον Antoine Arnaud, έναν από τους πέντε γιους του Bernard, αλλά η δυναστεία δεν θα είναι μόνη στη μετοχή της. Θα συμμετάσχει επίσης η Red Bull, ο όμιλος ενεργειακών ποτών που έχει ήδη πολυάριθμους ποδοσφαιρικούς συλλόγους σε όλο τον κόσμο, όπως η Λειψία, το Σάλτσμπουργκ και η Νέα Υόρκη.
Το σχέδιο έχει πολλά στάδια σε τεχνικό επίπεδο. Το πρώτο βλέπει τους σημερινούς ιδιοκτήτες, τον επιχειρηματία Pierre Ferraci και την Investcorp, το ταμείο του Μπαχρέιν που είχε προηγουμένως ενδιαφερθεί για την Ίντερ και την Μίλαν και μέτοχο μειοψηφίας του παρισινού συλλόγου από το 2020, να πωλούν αμέσως μερίδιο 55% στην Arno και 15% στη Red Bull.
Με αυτόν τον τρόπο, η Investcorp θα αποσυρθεί αμέσως από την επένδυση και η Ferraci θα παραμείνει μέτοχος, διατηρώντας το 30% μέχρι το 2027. Την ημερομηνία εκείνη, ο βιομήχανος θα πουλήσει τις τελευταίες μετοχές στην Arno, οι οποίες θα είναι συνολικά 85%.
Τέλος, αλλά αυτή είναι μια λεπτομέρεια που δεν πρέπει να υποτιμηθεί, πρέπει να σημειωθεί ότι ο Ferraci δεν είναι ένας οποιοσδήποτε άντρας στη Γαλλία. Ο γιος του Marc είναι στην πραγματικότητα ο αναπληρωτής υπουργός Βιομηχανίας στην τρέχουσα κυβέρνηση και ήταν κουμπάρος στον γάμο του Μακρόν.
ΣΠΑΣΙΜΟ! Η PARIS FC ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΩΛΗΘΕΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ARNAUT!
Η φιλοδοξία του συλλόγου θα είναι να ΑΝΕΒΕΙ στη Ligue 1 και να ΑΝΤΑΡΞΕΙ στο Champions League.
(@lequipe) pic.twitter.com/Ov7Ja3KX4a
— Actu Ligue 1 (@ActuL1_) 9 Οκτωβρίου 2024
Και αυτό δεν ακούγεται μόνο ως επιβεβαίωση ότι η έναρξη ενός δυνητικά σημαντικού νέου ομίλου στο Παρίσι είχε την έγκριση των Ηλυσίων, πάντα απαραίτητη στη Γαλλία όταν πρόκειται για στρατηγικές επιχειρήσεις που έχουν ελάχιστη στρατηγική σημασία.
Η τεχνογνωσία της Red Bull στο επίκεντρο
Μπαίνοντας στο αμιγώς αθλητικό πλάνο, δεν θα είναι θέμα άμεσης έναρξης με κολοσσιαίες επενδύσεις, οι οποίες θα ήταν δυνατές δεδομένων των δύο κολοσσών πίσω από το νέο Παρίσι.
Αντίθετα, θα ήταν καλύτερο να ακολουθήσουμε το παράδειγμα που ανέπτυξε η Red Bull στο Σάλτσμπουργκ και τη Λειψία: νεαρές ομάδες με ταλαντούχους ποδοσφαιριστές, που θα μπορούσαν με τον καιρό να γίνουν πρωταγωνιστές του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Στόχος είναι μια μέρα να μπορέσει να αμφισβητήσει την αδιαμφισβήτητη υπεροχή στο μέχρι τώρα πρωτάθλημα της χώρας από την Παρί Σεν Ζερμέν μέχρι τους Εμίρους του Κατάρ.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι σχεδόν ταυτόχρονα με την ανακοίνωση του Παρισιού, η Red Bull ανακοίνωσε τον διορισμό του πρώην προπονητή της Μπορούσια Ντόρτμουντ και της Λίβερπουλ, Γιούργκεν Κλοπ ως επικεφαλής του παγκόσμιου ποδοσφαίρου της Red Bull.
Αλλά αυτό που είναι πιο σημαντικό, πέρα από τις τεχνικές λεπτομέρειες, είναι ότι το Παρίσι, το οποίο είχε μια ομάδα υψηλού επιπέδου μόνο στα τέλη της δεκαετίας του 1960, θα μπορούσε να γίνει μια πραγματική ποδοσφαιρική πρωτεύουσα μέσα σε λίγα χρόνια.
Θα ήταν καιρός αλλαγής του σεναρίου αν αναλογιστούμε για παράδειγμα ότι η Παρί ιδρύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 από τη Γαλλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, η οποία ήθελε να αναδημιουργήσει έναν επαγγελματικό σύλλογο στην πρωτεύουσα μετά την αποχώρηση τριών ιστορικών ομάδων της. : Circle Athletic το 1963, Racing Club το 1966 (τώρα στην πέμπτη κατηγορία) και Stade Français το 1968.
Μόλις το 1970 ιδρύθηκε η Paris Saint-Germain, που γεννήθηκε από τη συγχώνευση μεταξύ του ίδιου του Παρισιού και του Stade Saint-Germain, μιας πόλης που βρίσκεται στα περίχωρα της πρωτεύουσας, πριν το Παρίσι χωριστεί το 1972 για να παραμείνει ανεξάρτητο.
Προφανώς το εγχείρημα μιας δεύτερης κορυφαίας ομάδας στην πρωτεύουσα δεν θα είναι εύκολο. Πρώτον γιατί θα χρειαστεί να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον και μια βάση υποστηρικτών σχεδόν από την αρχή, δεδομένου ότι ο σύλλογος στερείται υποστηρικτών και ταυτότητας.
Στο γήπεδο «Charletti» (19.000 θέσεις), παρά την πρωτοβουλία ελεύθερη είσοδο, δεν υπάρχουν ποτέ περισσότεροι από 1.000 ή 2.000 θεατές. Και έτσι είναι σαφές ότι θα χρειαστεί χρόνος για να αναπτυχθεί αυτό το σχέδιο.
Ένα άλλο σημείο είναι το ίδιο το γήπεδο. Το Charleti βρίσκεται στα νότια της πόλης, στο δρόμο προς το αεροδρόμιο Orly, κάτι που θα μπορούσε να είναι ένα πλεονέκτημα καθώς θα μπορούσε αρχικά να δημιουργήσει μια γειτονιά ή μια τοπική βάση υποστηρικτών, όπως αυτές που εδρεύουν στο Λονδίνο ή στο Μπουένος Άιρες.
Το Parc des Princes, έδρα της Παρί Σεν Ζερμέν, βρίσκεται στα δυτικά της πόλης και είναι αρκετά απομονωμένο. Ωστόσο, στο «Charleti», η εγκατάσταση κατακλύζεται από διάφορες υποδομές (νεκροταφείο Ζανδιλή, περιφερειακή οδός και λεωφόρος Kellerman (οι δύο τελευταίες κύριες αρτηρίες κυκλοφορίας της πόλης)) και δεν υπάρχει δυνατότητα επέκτασης προς το «έξω».
Για το λόγο αυτό, δεν αποκλείεται η μεταφορά στο γήπεδο «Ζαν-Μπουά» (20.000 θέσεις), το γήπεδο όπου αγωνίζεται η ομάδα ράγκμπι της Stade Français, ακριβώς απέναντι από το «Parc des Princes». Είναι σχεδόν σαν να ξεκινά αμέσως η πρόκληση της Παρί Σεν Ζερμέν.
Το Παρίσι και η κοσμοπολίτικη καρδιά του Ile-de-France
Πέρα από τις οικονομικές δυσκολίες πολλών συλλόγων που πιέζουν για πώληση σε χαμηλές τιμές, υπάρχει επίσης ένας άλλος λόγος για τον οποίο οι επενδυτές του ποδοσφαίρου έχουν στοχοποιήσει την υπεραλπική πρωτεύουσα.
Το Ile-de-France, η περιοχή του Παρισιού, έχει περισσότερους από 12 εκατομμύρια κατοίκους, είναι η πιο πυκνοκατοικημένη στη Γαλλία και επίσης η πλουσιότερη, ενώ όλες οι εξουσίες είναι συγκεντρωμένες εκεί: πολιτικές, οικονομικές και πολιτιστικές.
Σε ποδοσφαιρικό επίπεδο, έχει ένα τεράστιο πλεονέκτημα: εκμεταλλευόμενος τον κοσμοπολιτισμό του, που συνδέεται με τη μετανάστευση από την Αφρική, την Ανατολική Ευρώπη και τα Γαλλικά Υπερπόντια Εδάφη, είναι επίσης το μεγαλύτερο έδαφος ανάπτυξης για τους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές σε όλο τον κόσμο.
Σύμφωνα με υπολογισμούς, το 2019 συμμετείχαν 159 ποδοσφαιριστές από το Παρίσι ή τις γύρω περιοχές στα πέντε βασικά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (Αγγλία, Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία και Γαλλία), ενώ 60 Παριζιάνοι (συμπεριλαμβανομένων των Μπαπέ, Ανρί, Πογκμπά, Εύρα, Μενιάν, Κιμπέμπε) συμμετείχε στις πέντε τελευταίες διοργανώσεις του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Η ανάπτυξη του ταλέντου συνδέεται, από την εμφάνισή του, με τον κοσμοπολιτισμό της περιοχής αλλά και με πολιτικές επιλογές αφού το σχέδιο «J Sports» που ψηφίστηκε το 1991 οδήγησε στην ίδρυση 1.000 τοπικών αθλητικών εγκαταστάσεων στα προάστια.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Παρί Σεν Ζερμέν έχει αναπτύξει μια δομή βαθμολογίας που διασχίζει τα γήπεδα των οκτώ τμημάτων του Ile-de-France επτά ημέρες την εβδομάδα.
Σε αυτό το πλαίσιο, εξηγούν στη Γαλλία, για το νέο Παρίσι, ένα έργο τύπου Red Bull που επικεντρώνεται σε τοπικά ταλέντα θα μπορούσε να είναι το ιδανικό αντίστοιχο για την Παρί Σεν Ζερμέν των Εμιράτων. Και με αυτό, σιγά σιγά, κερδίστε τη συμπάθεια νέων υποστηρικτών που μπορεί να αισθάνονται πιο κοντά σε μια «πιο παριζιάνικη» ομάδα από τη σημερινή πολυεθνική Παρί Σεν Ζερμέν.
Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ένα τελευταίο στοιχείο. Στη Γαλλία, υπάρχει συχνά μια διχοτόμηση ανάμεσα στο Παρίσι, την πρωτεύουσα των πάντων, και την ύπαιθρο.
Με αυτή την έννοια, εξηγούν οι αναλυτές, εάν υπήρχαν περισσότεροι σύλλογοι από την πρωτεύουσα στη Ligue 1, κάθε επαρχιακός σύλλογος θα είχε τη δυνατότητα να φιλοξενήσει μεγαλύτερο αριθμό αγώνων εναντίον ομάδων από το μισητό Παρίσι, προσελκύοντας έτσι περισσότερους θεατές.
Και πράγματι, σε συνολικό επίπεδο, αυξάνοντας έτσι τον αριθμό των θεατών στη Ligue 1, που έχει το χαμηλότερο ποσοστό θεατών μεταξύ των πέντε μεγάλων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
naftemporiki.gr
