Ο Γιώργος Κωνσταντίνουπου παίζει για δεύτερη χρονιά στη σειρά «Κάθε Πέμπτη ο κύριος Γκριν», παραχώρησε συνέντευξη στη σειρά «Buongiorno» και μίλησε για το πώς αποφάσισε να γίνει ηθοποιός, αλλά και την αγάπη του για τον κόσμο.
Μάλιστα, ο αγαπημένος ηθοποιός, που πρόσφατα έκλεισε τα 90, δεν έχει κρύψει ότι δεν νιώθει τόσο μεγάλος όσο είναι, λέγοντας χαρακτηριστικά:
“Δεν νιώθω ότι είμαι τόσο μεγάλος. Συχνά κοροϊδεύω και τον εαυτό μου, γιατί κάνω περισσότερα από όσα θα έπρεπε να κάνω”.
«Είμαι πολύ χαρούμενος που μπορώ να επικοινωνώ με κόσμο, αυτή είναι η ανταμοιβή για μένα.
Τα λεφτά φεύγουν, αυτό που κρατάς είναι η αγάπη του κόσμου» τόνισε ο Γιώργος Κωνσταντίνου.
Ο αγαπημένος ηθοποιός, που προέρχεται από καλλιτεχνική οικογένεια, είπε ότι μια ερώτηση της μητέρας του ήταν αρκετή για να αποφασίσει να γίνει ηθοποιός.
«Ήμουν σε μια οικογένεια ηθοποιών και πρωταγωνιστών, ένα από τα πράγματα που σκέφτομαι μερικές φορές είναι ότι δεν τους αφαίρεσα την εμφάνιση που ήθελαν.
Ήταν μια απλή φράση από τη μητέρα μου μια μέρα όταν μου είπε «θέλεις να γίνεις ηθοποιός;» και είπα ναι», είπε ο Γιώργος Κωνσταντίνου.
Πράγματι, δεν έκρυψε ότι είχε δώσει εξετάσεις στο Εθνικό και ότι είχε αποκλειστεί αφού κρίθηκε ότι δεν είχε ταλέντο.
“Έδωσα εξετάσεις στο Εθνικό και με απέρριψαν. Μου είπαν ότι είμαι ταλαντούχος”, είπε.
«Μου είπαν ότι η μητέρα μου μόλις «έφυγε» από τη ζωή και ότι έπρεπε να βγω στη σκηνή»
Τέλος, ο Γιώργος Κωνσταντίνου αποκάλυψε ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή του στο θέατρο, ενώ μίλησε και για τη σχέση με τον πατέρα του.
«Η πιο δύσκολη στιγμή που βίωσα στο θέατρο ήταν ο θάνατος της μητέρας μου, ήρθαν και μου είπαν στο καμαρίνι ότι μόλις «έφυγε» και ότι έπρεπε να βγω στη σκηνή και το έκανα.
Είχαμε εξαιρετική σχέση με τη μητέρα μου, είχαμε γόρδιο δεσμό. Μου τα κατάφερε όλα», παραδέχτηκε ο Γιώργος Κωνσταντίνου.
Όσο για τον πατέρα του, ο αγαπημένος ηθοποιός είπε συγκεκριμένα:
«Ο πατέρας μου έλειπε όταν μεγάλωνα, αλλά δεν με επηρέασε. Με τον πατέρα μου δεν ήρθαμε ποτέ κοντά. Κάποια στιγμή που κατέρρευσε τον βοήθησα, αλλά δεν μου είπε ποτέ ευχαριστώ.
