Η Ελλάδα κρύβει έναν θησαυρό από ιστορίες, μυστήρια, θρύλους και παραδόσεις. Τμήματα και ερείπια της χώρας υποδηλώνουν ότι σε ορισμένες περιοχές έχουν συμβεί μεγάλα γεγονότα από την αρχαιότητα.
Μια περιοχή με πλούσια και ελάχιστα γνωστή ιστορία είναι η Κλάματα. Είναι μια αρχαία πόλη στο Αιτωλοκαρνία που άκμασε κατά την ελληνιστική περίοδο.
Σήμερα στην περιοχή υπάρχει ένας αρχαιολογικός χώρος στον οποίο μπορείτε να έχετε πρόσβαση για να μάθετε την ιστορία αυτού του τόπου.
Οι Οινιάδες ήταν λοιπόν ένα αρχαίο κράτος με σημαντική ιστορία και στρατηγική θέση, που κατά την ελληνιστική περίοδο ήταν η δεύτερη ισχυρότερη πόλη του Ακαρνάν μετά τον Στράτο. Η πόλη των Ονιάδων ήταν χτισμένη στη βόρεια όχθη του ποταμού Αχελώου.
Σήμερα μπορεί να βρίσκεται πέντε χιλιόμετρα δυτικά του σημερινού χωριού Κατοχή.
Η θέση του κοντά στις εκβολές του Αχελώου ήταν σημαντική καθώς αναπτύχθηκε η ναυσιπλοΐα και ιδρύθηκε λιμάνι με εμπορική δραστηριότητα. Όταν φτάσετε εκεί, θα μπορείτε να δείτε τι έχει απομείνει από αυτό και να φανταστείτε πώς έμοιαζε η πόλη εκείνη την εποχή, όταν ήταν ζωντανή.
Πέρα από την πολιτιστική και οικονομική ευημερία που γνώρισε η πόλη, η αρχαία ελληνική πόλη έρχεται με παράδοση σχετικά με τον βασιλιά της.
Στο κάστρο στο λόφο ζούσε ένας βασιλιάς που λεγόταν Τρεις καρδιές. Αυτός ο βασιλιάς είχε έναν όμορφο γιο, Χωρίς ήλιοπου δεν έπρεπε ποτέ να δει ο Ήλιος. Όταν ο Ανελιάγο έγινε βασιλιάς, τον γνώρισε και τον αγάπησε Κυρα-Ρήνηπου ζούσε στον πύργο του στην αρχαία πόλη της Αιτωλίας. Το λέμε λοιπόν κάθε απόγευμα την επισκεπτόταν αλλά πάντα έφευγε πριν ξημερώσει…
Για χάρη της ιστορίας, η Κυρα-Ρήνη ήταν κατά μια εκδοχή σύζυγος του Ανδρόνικου Παλαιολόγου και κατά μια άλλη ήταν κόρη του Αλεξίου Γ’ Κομνηνού. Η Κυρα-Ρήνη, λοιπόν, επειδή ο βασιλιάς Ανελιάγος δεν του είχε πει γιατί πάντα έφευγε τόσο νωρίς, ζήλεψε και αποφάσισε μια νύχτα να τον ξεγελάσει για να μην ακούσει τα κοκόρια και να μην αντιληφθεί την αυγή.
Έσφαξε λοιπόν όλα τα κοκόρια στον πύργο, για να μην ξυπνήσει έγκαιρα ο Ανήλιαγος και έμεινε αργά να αντικρίσει τον ήλιο στο ποτάμι. Και κάπως έτσι έφυγε για πάντα ο βασιλιάς Ανήλιαγος.
