Ή Μαρία ΚαρυστιανούΗ μητέρα της Μάρθας που σκοτώθηκε στο τρένο τους Ρυθμός και πρόεδρος του ομώνυμου συλλόγου που διεκδικεί δικαιοσύνη, μίλησε στα εγκαίνια του μετρό Θεσσαλονίκης το περασμένο Σάββατο.
Η κ. Καρυστιανού περιέγραψε ένα περιστατικό το περασμένο Σάββατο, όταν επιβαίνοντας σε ταξί για το αεροδρόμιο, άκουσε –στο ραδιόφωνο– γνωστό δημοσιογράφο να σχολιάζει την ορκωμοσία της. Μετρό Θεσσαλονίκης.
Ή Μαρία Καρυστιανούσχολιάζοντας τα «υποτιμητικά» σχόλια του δημοσιογράφου για το Μετρό Θεσσαλονίκηςτον επέκρινε ότι δεν σέβεται σωστά το λειτούργημά του, γράφοντας χαρακτηριστικά: «Πού είναι η διαφάνεια και η λογοδοσία σε περιπτώσεις σπατάλης δημοσίου χρήματος όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση που τα στοιχεία προδίδουν κακοδιαχείριση».
Μαρία Καρυστιανού: Η ανάρτηση για τον δημοσιογράφο και το μετρό
“Επιστρέφω στην πόλη μου. Στο δρόμο για το αεροδρόμιο, ο ταξιτζής ανοίγει το ραδιόφωνο. Ακούω μια γνώριμη δημοσιογραφική φωνή. Μιλάει για το μετρό Θεσσαλονίκης…
Λέει ότι είμαστε δυστυχισμένοι και παραπονιόμαστε γιατί το έργο παραδόθηκε με 5-6 χρόνια καθυστέρηση (???) και είναι και λίγο μικρό…..
Έκανε μάλιστα χρονική ανάλυση ενός μαθήματος λέγοντας ότι εξοικονομούμε 10 ολόκληρα λεπτά!!!!
Στη συνέχεια είπε ότι πρέπει να κοιτάμε το μέλλον με αισιοδοξία -ας ζούμε στην ίδια χώρα- και να μην ανησυχούμε για μικροπράγματα και κακίες.
Μας είπε επίσης ότι το ΠΘ θα τελειώσει σύντομα το έργο… γιατί τώρα έχουμε μέρος του.
Και εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι το υπόλοιπο τμήμα θα ολοκληρωθεί σύντομα αφού δεν θα υπάρξουν καθυστερήσεις από την πλευρά των αρχαιολογικών υπηρεσιών που φέρουν την κύρια ευθύνη για την καθυστέρηση παράδοσης του έργου.
Ναι ναι.
Ως έμπειρος δημοσιογράφος, όμως, δεν θα έπρεπε να επικεντρωθεί στο αυθεντικό των γεγονότων αντί να επεξεργάζεται και να προσπαθεί να δικαιολογήσει τις κακές εντυπώσεις;
Δεν πρέπει, για παράδειγμα, να αναφέρουμε ότι το έργο κοστίζει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο αντίστοιχο έργο στον κόσμο;
Ως δημοσιογράφος, δεν θα έπρεπε να αναρωτιέται πού πήγαν αυτά τα χρήματα;
Δεν θα έπρεπε να ανησυχεί για την κακή ποιότητα της δουλειάς, όπου διαρρέει νερό μέσα στα βαγόνια;
Δεν πρέπει να ανησυχεί που δεν λύνει κανένα μεγάλο πρόβλημα αφού καλύπτει μόνο εννιάμισι χιλιόμετρα;
Ποια είναι η σχέση κόστους-οφέλους στην οποία θα πρέπει να βασίζεται κάθε κυβερνητική ενέργεια; Πού είναι η διαφάνεια και η λογοδοσία σε περίπτωση υπεξαίρεσης δημοσίων πόρων όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση που τα στοιχεία προδίδουν κακοδιαχείριση;
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΖΕΤΑΙ Η ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΗΡΕΜΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΙΟ ΦΑΝΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΟΤΑΝ ΑΝΟΙΓΕΙ ΑΛΛΟ νήμα;;;;
Η ανθρωπιά, όπως γνωρίζετε, δεν είναι απλώς μια λέξη στο λεξικό.
Νόμιζα ότι η δημοσιογραφία είναι επάγγελμα γιατί ξεσκεπάζει την κακή συγγραφή και μεταφέρει την αλήθεια στον κόσμο.
Πίστευα ότι οι άνθρωποι που είχαν ψευδαισθήσεις απογυμνώθηκαν γρήγορα και αποδομήθηκαν. Δεν μπορούν να σταθούν για πολύ γιατί τα θεμέλιά τους είναι εύθραυστα.
Αλλά στην άρρωστη κοινωνία όπου κάποιοι μας έχουν κάνει να ζούμε, αυτό που πίστευα δεν ισχύει.
Οι αρχές και η ηθική δεν μπορούν να εκφραστούν σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Θα πρέπει να διαλέξουμε. Ή θα αλλάξουμε τις αρχές και τα ήθη μας, ή θα αλλάξουμε την άρρωστη κοινωνία.
Νομίζω ότι η απάντηση είναι προφανής και πολλά υποσχόμενη. Ομαδικά.”
