Ο Νίκος Ρωμανός συνέχισε μαζί μου κείμενο δήλωσηκατά την πρώτη του τοποθέτηση μετά τη σύλληψή του για την περίπτωση της έκρηξης του Αμπελώνες.
Ρωμανός, ο οποίος τέθηκε υπό κράτηση για αποτύπωμα που βρέθηκε σε τσάντα στο διαμέρισμα που έγινε η έκρηξη διευκρινίζει ότι αρνείται το κατηγορητήριο στο σύνολό του.
Δηλώνει επίσης ότι η ζωή του «πωλείται ως πολιτικό προϊόνστο τμήμα επικοινωνίας του σούπερ μάρκετ, με το τίμημα της τσάντας που χρεώθηκα» ενώ κατέληξε λέγοντας ότι δεν θα δεχτεί το προσωρινό μέτρο κράτησης «χωρίς δικαστική και πολιτική μάχη για να ανακτήσω τη ζωή μου».
Αναλυτικά η δήλωση Ρωμανού:
«Η Δευτέρα 18 Νοεμβρίου ήταν για μένα η μέρα που ο χρόνος σταμάτησε. Αντιτρομοκρατικές κουκούλες, χειροπέδες, κρατητήρια, τηλεοπτικές κάμερες, ρεπορτάζ, δημοσιογραφικά σενάρια, αστυνομικές θεωρίες.
Πίσω από αυτό το γνώριμο μοτίβο και αυτόν τον καταιγισμό επικοινωνίας ενοχών, κρύβεται μια άλλη πραγματικότητα.
Πρόκειται για τραύματα που επαναλαμβάνονται και έχουν πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα, διαλύοντας οικογένειες, καταστρέφοντας ανθρώπινες σχέσεις, εκμηδενίζοντας τα όνειρα, τις ελπίδες, τα σχέδια μιας ζωής καταδικασμένης για άλλη μια φορά στο θάνατο του παγωμένου χρόνου.
Επειδή η γλώσσα της αλήθειας δεν μπορεί να κρυφτεί, επαναλαμβάνω, Αρνούμαι την κατηγορία στο σύνολό της.
Ένα επιπόλαιο, αβάσιμο, υπερβολικό και αβάσιμο κατηγορητήριο, που προκύπτει ακατάλληλα, δημιουργώντας
περισσότερες ερωτήσεις από αυτές που απαντά στην πραγματικότητα.
Ακολουθώντας την πάγια πολιτική λογική του αντιτρομοκρατικού νόμου που δημιουργεί μια κατηγορία διωκόμενων που ξεφεύγουν από τα νόμιμα δικαιώματα, αφού όλοι είναι ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Η γλώσσα που μιλά το σύστημα έχει ήδη καταδικάσει.
Έγινα περιπλανώμενο θήραμα για κάθε είδους εκμετάλλευση. Μια έκθεση στις βιτρίνες των μουσείων του ψέματος και της λήθης. Με την πινακίδα «τρομοκράτης» να κρέμεται στο παράρτημα «ένοχοι όλων των εποχών», να παρατηρείται από γενικά αφελείς, αλλά κυρίως φοβισμένους και φιλήσυχους επισκέπτες..
Για όσους στοιχηματίζουν ανθρώπινες ζωές στα ζάρια ενός ποταμού και άσεμνου πολιτικού τζόγου, για όσους πιστεύουν ότι η εξουσία που κατέχουν τους επιτρέπει να συντρίψουν ψυχές για τους δικούς τους λόγους, θα επαναλάβω το προφανές.
Από τον ματωμένο πεζόδρομο του Μεσολογγίου, στα ανακριτικά γραφεία, στους γκρίζους διαδρόμους των φυλακών, στις δικαστικές αίθουσες, στον αργό θάνατο του εγκλεισμού. Ανάμεσα στις επιλογές που έκανα με όλη μου την ψυχή, επιλογές χαραγμένες με πραγματικό αίμα, με μεγάλο κόστος και στα γόνατά μου, Δεν παραδίδω ούτε χιλιοστό.
Αυτό είναι μέρος της ιστορίας μιας γενιάς ανθρώπων που επαναστάτησαν και στις πλάτες της ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού συστήματος έπλυνε τις αμαρτίες του κρεμώντας το στους αστραγάλους του κατασταλτικού και κανιβαλισμού των ΜΜΕ.
Τώρα όμως δεν είμαι στη φυλακή γιατί έκανα συνειδητές επιλογές που εγκυμονούσαν αντίστοιχους κινδύνους.
Απεναντίας, η ζωή μου πωλείται ως πολιτικό προϊόνστο τμήμα επικοινωνίας του σούπερ μάρκετ, με την τιμή της τσάντας που με χρέωσανπεριμένοντας τους πιθανούς ψηφοφόρους να αγοράσουν τα εμπορεύματα αποσπασματικά μέχρι την επόμενη φορά.
Είναι πραγματικά λυπηρό για μένα (και όχι μόνο) αυτό Θα κληθώ να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφανταςμε μια απειλή ποινής να κρέμεται πάνω από το κεφάλι μου που θα με καταδικάσει να ζήσω ξανά, για αόριστο χρονικό διάστημα, ως κρατούμενος.
Έχω ζήσει τη μισή μου ενήλικη ζωή στη φυλακή. Δεν θα δεχτώ χωρίς αγώνα αυτό το άδικο στατιστικό φτιαγμένο από πολύ πόνο και αμέτρητη μοναξιά, να με σκεπάζει με μπετόν και μπάρες.
Δεν θα δεχτώ ακραία μέτρα όπως η προφυλάκιση χωρίς νομική και πολιτική μάχη για να διεκδικήσω ξανά τη ζωή μου.
Σε αυτή την βιαστική και απαραίτητη πρώτη τοποθέτηση, θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου όσους με στήριξαν με ανιδιοτελή αγάπη. Ο αγώνας για τη δικαίωσή μου και την οριστική απελευθέρωσή μου από αυτό το άδικο κατηγορητήριο ξεκινά τώρα.
Αντί επιλόγου…
Τιμή σε όσους βρίσκονται στη ζωή τους
όριζαν και φύλαγαν τις Θερμοπύλες.
Ποτέ στο χρέος, κανένας μεταφορέας?
δίκαιοι και ίσοι σε όλες τους τις πράξεις,
αλλά ακόμα και με λύπη και έλεος.
γενναίοι αν είναι πλούσιοι, και πότε
είναι φτωχοί, αλλά θαρραλέοι στα νιάτα τους,
Τρέξτε ξανά μαζί όσο μπορούν.
λέγοντας πάντα την αλήθεια,
εκτός χωρίς μίσος για τα ψεύτικα.
Και τους αξίζουν περισσότερα εύσημα
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
ότι ο Εφιάλτης θα εμφανιστεί στο τέλος,
και οι Μήδοι θα ζήσουν επιτέλους.
(Κωνσταντίνος Καβάφης)
