Ευχαριστήρια ανάρτηση, στην οποία, μεταξύ άλλων, υπερασπίστηκε το Νατάσα Μποφίλιουείναι ότι ο Φοίβος Δεληβοριάς με αφορμή την εκδήλωση του Δήμου Αθηναίων στην Πλατεία Συντάγματος για την Πρωτοχρονιά.
«Η Νατάσσα, αυτό το ακατέργαστο διαμάντι, που με συγκινούσε ακόμα με χίλιους τρόπους: τα έδωσε όλα σε κάθε τραγούδι που της ζητούσα, συνέδεε με ακατανίκητη απλότητα το «όλόκληρο γιατί» του τραγουδιού με το «ένα από τα πιο ανείπωτα «γιατί» της επόμενης χρονιάς, αυτό της ατελείωτης σφαγής αμάχων στη Γάζα», έγραψε αρχικά ο Φοίβος Δεληβοριάς.
«Επιπλέον, επέμεινε από την αρχή ότι δεν θα πληρωθεί, και του έκανε δωρεά – ένα πολύ μέτριο ποσό πάντως». Έβλεπα ακόμα να γράφονται απαράδεκτα πράγματα για αυτόν. Αν πρέπει λοιπόν να έχω εχθρούς, χαίρομαι να διαλέγω τους εχθρούς μου», συνέχισε ο Φοίβος Δεληβοριάς για τη Νατάσσα Μποφίλιου.
Φοίβος Δεληβοριάς: Η ανάρτηση στη Νατάσσα Μποφίλιου
«Ευχαριστώ και αναμνήσεις!
Νομίζω ότι είναι ιδιαίτερη ευλογία να έχεις τόσους πολλούς ανθρώπους να ευχαριστείς. Και στην περίπτωση του «Roof of Time», υπάρχουν τόσα πολλά που δεν αισθάνομαι απλώς τυχερός, νιώθω ευλογημένος.
Πολλοί άνθρωποι έδωσαν ένα κομμάτι από την καρδιά τους για να πραγματοποιήσω το μικρό όνειρο που είχα ως παιδί: να ταξιδέψω στο χρόνο. Ίσως επειδή είναι ένα κοινό, αστείο και παιδικό όνειρο, ίσως επειδή όλοι ψάχνουμε έναν τρόπο να ενωθούμε σε κάτι που τελικά κρύβει λίγο νόημα – και τι πιο νόημα από ένα παλιό φωτιστικό δρόμου που μας φωτίζει ξαφνικά; Σε μια εποχή που παλεύουμε ακόμη και για συγγραφείς ή τραγουδιστές του μεσοπολέμου χαραγμένους στα αυλάκια της λαϊκής συνείδησης, τι καλύτερο από το να γυρίσουμε πίσω με το βάρος του σώματός μας και τις τρέχουσες εμμονές μας, να λατρεύουμε και να χλευάζουμε ταυτόχρονα, να κλάψω και να καλωσορίσω επίσης;
Λοιπόν, άνθρωποι πιο πρόθυμοι από αυτούς της «Technopole de la Commune d’Athiania» δεν ξέρω αν θα ξαναδιασταυρωθούν. Ο Κωστής Παπαϊωάννου και ο Νίκος Πατρινός, αντίστοιχα, πρόεδρος και γενικός διευθυντής, καθώς και οι διευθυντές παραγωγής -η πολύ αγαπητή Άννα Γάγκα που με κάλεσε όπως και ο Αντώνης Ζουγανέλης- ήταν «σαν να ήταν έτοιμοι από καιρό». Και η ομάδα των ανθρώπων που εργάζεται γύρω τους είναι όλοι ανθρώπινες, αξιοπρεπείς, καλές και γεμάτες τρέλα και ακρίβεια στη δουλειά τους.
Εδώ είναι μια πρώτη σειρά «ευχαριστώ».
Στη συνέχεια η ομάδα του καλλιτεχνικού πρακτορείου που με εκπροσωπεί, τον Prospero. Η μία και μοναδική Κατερίνα Σταματάκη, από τους πιο ειλικρινείς και ανυποχώρητους ανθρώπους στη δουλειά της – και όλα τα αστέρια γύρω της. Ο Δημήτρης Σταμάτης, συγγενής που βρήκα, σχολαστικός και καλλιτέχνης μέσα του, ο υπέροχος Θανάσης Κακαΐτσας, η αδυναμία μου η Βασιλική Γιαννακοπούλου, η θεατρίνα Ξένια Πολίτη, η μεγαλειώδης Χαρά Μαγαλιού, η Λίνα και η Λένα μας και τα αηδόνια της επικοινωνίας, η αιώνια Ελένη Γιαννοπούλου και η πανέξυπνη Ιωάννα Μπρατσόλια.
Και τώρα περνάμε στους βασικούς καλλιτεχνικούς διευθυντές: τον Άγγελο Τριανταφλού, που γίνεται ένας από τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους στη ζωή και την τέχνη. Ο σκηνοθέτης-μουσικός, γεμάτος πλούσια ειρωνεία και παιδική αθωότητα. Τα πάντα “Taratsa” είναι το κοινό μας αποτέλεσμα 100%. Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό. Ξέρω ότι δεν θέλω να σταματήσουμε ποτέ.
Ο άλλος άγγελος, ο Μέντης, είναι από τους ανθρώπους που σέβομαι πραγματικά. Σπάνιος και πραγματικά ανήσυχος καλλιτέχνης, συνυπήρξαμε αρκετές φορές δουλεύοντας στο θέατρο. Τώρα, όμως, αισθάνομαι ότι κάτι βαθύ έχει ξεδιπλωθεί από τον έναν στον άλλο. Και υπήρχε η σπανιότητα και η μαγεία που έχουν πάντα τα δικά του σετ. Ένας ενήλικας ανάμεσά μας.
Η Αλεξάνδρα-Αναστασία Φτούλη που μας έντυσε και μας πέταξε με τη χάρη μιας χορογράφου από εποχή σε εποχή, η Εύη Σούλη που μας χόρεψε με τη χάρη μιας ποιήτριας και εξελίσσεται κάθε χρόνο μπροστά μας σε ένα σημαντικό πρόσωπο, με ηρεμία και αυτοπεποίθηση. όπως κάνουν πραγματικά σημαντικοί άνθρωποι.
Ο Ντόριαν Γκρέι Γιάννης Πετρόλιας, που με τον Νίκο Κόλλια στη σκηνή έκαναν το Σύνταγμα στερεοφωνικό σύστημα, εξ ου και τα υπέροχα παλιά χρόνια. Πάντα δικός σας, παιδιά, Παναγιώτη Τσεβρένη, είναι σαν να μεγαλώσαμε στο ίδιο δωμάτιο. Μαζί του νιώθω σαν επιβάτης σε ένα νυχτερινό ταξίδι στην άσφαλτο που αλλάζει χρώμα. Φωτιστή μας, δώσε μας σκοτάδι και μόνο αυτός θα χτίσει το Σύμπαν από την αρχή.
Ο Μάριος Γκαμπιεράκης και οι «Μαύρες Κατσίκες» έκαναν υπέροχα βίντεο, μιλώντας άπταιστα Gondarik. Ο συνεργός, ο αδερφός, ο θαυματουργός, ο άνθρωπος που ήρθε να βελτιώσει τη ζωή των γύρω του, ο Δημήτρης Μακρής μας φωτογράφισε και δημιούργησε το promo video μας. Ο πολύπειρος Δημήτρης Τσίγκος είναι υπεύθυνος για σκηνοθεσία εξ αποστάσεως, δύσκολο έργο για δουλειά με συνεχείς εναλλαγές, φωτισμό, σε εξωτερικό χώρο -και το έκανε υπέροχα.
Για τον Θύμιο Παπαδόπουλο στις ενορχηστρώσεις και τη σκηνοθεσία τι να πω; Έχει ξεπεράσει τον εαυτό του σε αυτό το επάγγελμα και είναι δύσκολο όταν είσαι ήδη ασυναγώνιστος. Έχω ήδη αναφέρει ξεχωριστά τους μουσικούς μας σε άλλο άρθρο, επιτρέψτε μου να προσθέσω λίγο σεβασμό και αγάπη εδώ.
Και τώρα για τους επί σκηνής: τους 3 υπέροχους χορευτές μας, την πρώην Έλσα Σίσκου, το «ξωτικό» Θάνο Ραγκούση και τον πολυτάλαντο Περικλή Σιούντα. Γεύση, ακρίβεια και ομορφιά – οι ορισμοί.
Οι δύο πλανήτες που μετατρέπονται σε αστέρια, η εξαιρετική Λητώ Αμπατζή και η Έλενα Λεώνη στα φωνητικά.
Η Μάρθα μου, η αδερφή μου, η πιο σημαντική της γενιάς της, ή μάλλον η μόνη που μπαινοβγαίνει γενιές σαν στο σπίτι της, αυτή που χαρίζει Τέχνη, δύναμη και ελευθερία με μια απλή κίνηση εκ μέρους της. Και όλα αυτά με ένα σωτήριο χιούμορ που είναι πολύ δικό του. Θέλεις να τον έχω στη ζωή μου; Δεν ξέρω αν το αξίζω, αλλά θέλω πολύ να το αξίζω κάθε μέρα.
Η Νατάσσα, αυτό το ακατέργαστο διαμάντι, που ακόμα με συγκινούσε με χίλιους τρόπους: τα έδωσε όλα σε κάθε τραγούδι που της ζητούσα, συνέδεε με ακατανίκητη απλότητα το «κάθε γιατί» του τραγουδιού με ένα από τα πιο ανείπωτα «γιατί». » του περασμένου έτους, αυτό της ατελείωτης σφαγής αμάχων στη Γάζα. Επέμεινε επίσης από την αρχή ότι δεν θα πληρωνόταν και δώρισε τις αμοιβές της – πολύ ελάχιστες, σε κάθε περίπτωση. Έβλεπα ακόμα να γράφονται απαράδεκτα πράγματα για αυτόν. Λοιπόν, αν πρέπει να έχω εχθρούς, θα διαλέξω ευχαρίστως τους δικούς μου.
Και ο Θανάσης, ο πιο ταλαντούχος και γεμάτος χάρη που κυκλοφορεί ανάμεσά μας, ο καλύτερος, ο πιο δημοφιλής, ο πιο εκλεπτυσμένος, ο πιο για όλους, ο πιο πολύ για όσους καταλαβαίνουν. «Ταράτσα» ίσον Θανάση, εδώ ξεκινούν τα μαθηματικά. Το πλάσμα του Θεού και φίλος μου για πάντα.
Φυσικά, η mega star της βραδιάς αποδείχτηκε η Σοφία Ρομπόλη, η οποία χάρισε σε όλους τη βραδιά, γιατί ξέρει ότι η νοηματική είναι πάνω από όλα η γλώσσα της καρδιάς. Από τις πρόβες κατάλαβα ότι είχα να κάνω με έναν υπέροχο άνθρωπο, έναν νέο φίλο.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον απόλυτο Laternativ, τον Μένεγο και τον Διοσκουρίδη, που τους απολαμβάνω ατελείωτα και σε τόσα πολλά επίπεδα – και των οποίων οι βραδιές καταλήγουν πάντα να είναι υπέροχες για όλους όσους συμμετέχουν.
Στο Iron Πρίντεζης, ο φίλος του αρχείου, ο θησαυρός. Στη Hara Zuma, ξέρει γιατί. Στην απαράμιλλη Χρύσα Ράικου που ανέλαβε το μακιγιάζ, με τη βοήθεια της Μαρίας Νόρρα. Στον Κόμη τον καλλιτέχνη Κωνσταντίνο Κολιούση, τον σταρ του autocue Ανδρέα Κακουλάκη και την πιο γλυκιά Μαρία που μας θύμιζε συνεχώς τον χρόνο.
Οι δεκάδες τεχνικοί, σεκιούριτι, γιατροί και πάσης φύσεως συνεργάτες μας για την ακούραστη δουλειά τους.
Τα υπέροχα παιδιά του estage.gr. που όχι μόνο έλυσε το πρόβλημα της μετάδοσης της συναυλίας για όσους δεν μπορούσαν να έρθουν, αλλά πρόσφερε και στο ταμείο αστέγων του δήμου.
Οι άνθρωποι που φρόντισαν για το υπέροχο ταξίδι των drones, αυτοί που φρόντισαν -με σεβασμό στα ζώα της πόλης- τα σιωπηλά πυροτεχνήματα.
Δεν έχω λόγια να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στον Νίκο Καβουκίδη, τον Γιώργο Μάρο, τη Φοίβη Οικονομοπούλου Αγγελοπούλου, τον Νίκο Ζερβό και την κα Τσιφόρου για την παροχή δωρεάν κλιπ από τις ταινίες τους. Η κα Ψαθά, η εταιρεία παραγωγής ταινιών ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Α.Ε., η FINOS FILM, οι ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ «ΑΘΗΝΑ», «ΗΡΙΔΑΝΟΣ» «ΔΙΟΝΥΣΟΣ» «ΕΡΜΕΙΑΣ» και «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ», καθώς και η ΕΡΤ για την παροχή αποσπασμάτων από το αρχείο της.
Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Δήμαρχο κ. Χάρη Δούκα που δεν προσπάθησε ούτε στιγμή να μας σκηνοθετήσει ή να μας μαλώσει και παρακολούθησε τη γιορτή μας με όλους. Είθε οι ευχές του να πραγματοποιηθούν.
Ελπίζω ότι κάτι όμορφο προσφέραμε εμείς -και όλες οι άλλες εορταστικές εκδηλώσεις- στις αρχές του 25, στους χιλιάδες κόσμου της πόλης μας που έδωσαν συγκίνηση, αλλά και σε όλους όσους -από όλη τη χώρα- είδαμε τα δίκτυα και η ανάγκη τους για μνήμη, ιστορία, γέλιο, χορό και τραγούδι συνάντησαν τη δική μας.
Η εταιρεία «Taratsa» εύχεται σε όλους ομορφιά, αγάπη, δύναμη, δημιουργικότητα, αλληλεγγύη και υγεία».
