Σε επιφυλακή βρίσκονται οι υγειονομικές αρχές μετά τον εντοπισμό δύο περιπτώσεων μεταπνευμονίας (HMPV) στη Θεσσαλονίκη.
Αν και είναι ένας κοινός ιός, από τον οποίο πιθανότατα αρρωστήσαμε όλοι ως παιδιά, το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας στρέφεται στις πιθανές μεταλλάξεις του.
Μιλώντας στον ΑΝΤ1 μετά τη δημοσίευση του πρώτου διαγνωσμένου κρούσματος μεταπνευμονίας στην Ελλάδα, ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργίδης είπε ότι προς το παρόν δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος ανησυχίας για τον ιό της μεταπνευμονίας, ούτε για την Ελλάδα ούτε για την Ευρώπη.
«Προσπαθούμε να μάθουμε αν υπάρχει μετάλλαξη του ιού, γιατί έχει το χαρακτηριστικό να μεταλλάσσεται εύκολα και θέλουμε να δούμε αν έχει πιο επικίνδυνα χαρακτηριστικά», σημείωσε.
Η πρώτη περίπτωση
Η πρώτη περίπτωση αφορά έναν 71χρονο από τη Θεσσαλονίκη που μετέβη σε ιδιωτική κλινική και νοσηλεύτηκε στις 3 Ιανουαρίου στο νοσοκομείο Παπανικολάου. Το Σάββατο υποβλήθηκε σε τεστ PCR και τη Δευτέρα τα αποτελέσματα έδειξαν ότι είναι θετικός στον ιό HMPV.
Λίγο αργότερα επιβεβαιώθηκε και δεύτερο κρούσμα μεταπνευμονίας στη χώρα μας και αυτό στη Θεσσαλονίκη. Είναι η σύζυγος του 71χρονου άνδρα που ήταν το πρώτο κρούσμα του κινεζικού ιού.
Θυμίζουμε ότι η κόρη του πρώτου ασθενή είχε πάει στο Κίνα στις διακοπές και λίγες μέρες μετά την επιστροφή του, ο πατέρας του εμφάνισε τα πρώτα συμπτώματα.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο ιός της μεταπνευμονίας ανιχνεύεται εδώ και χρόνια σε σποραδικά περιστατικά στα ελληνικά νοσοκομεία. Ωστόσο, δεν υπάρχει συστηματικός έλεγχος για την αναγνώρισή του, εκτός από ορισμένες πολύ σοβαρές περιπτώσεις που καταλήγουν στην εντατική.
Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο;
Οι περισσότερες λοιμώξεις υποχωρούν από μόνες τους μέσα σε λίγες μέρες με ξεκούραση και φροντίδα. Ωστόσο, ο ιός μπορεί να προκαλέσει πιο σοβαρές ασθένειες, όπως βρογχίτιδα ή πνευμονία, στις πιο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού.
Οι ομάδες υψηλού κινδύνου περιλαμβάνουν: ηλικιωμένοι, μικρά παιδιά Και ανοσοκατεσταλμένος.
Δεν υπάρχει εμβόλιο ή αντιιικό φάρμακο για τη θεραπεία του ανθρώπινου μεταπνευμοϊού. Εξ ου και η θεραπεία είναι συντηρητικό, δηλαδή με φάρμακα που αντιμετωπίζουν μόνο τα συμπτώματα.
