Η άφιξη του 2025 γιορτάστηκε με τον δικό του τρόπο από Ρώσους πολίτες που ζουν στο Αθήναμερικές δεκάδες μέτρα πέρα από τη φασαρία Πλατεία Συντάγματος.
Σύμφωνα με το πρακτορείο Orange, πρόκειται για την Πρωτοχρονιάτικη λειτουργία που τελείται στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας, πιο γνωστή ως Ρωσική Εκκλησίαστη Φιλελλήνων. Ωστόσο, η κατάσταση δεν είναι ακριβώς η ίδια όπως στο παρελθόν.
Μετά την εισβολή και την έναρξη του πολέμου μεταξύ των Ρωσία και αυτή ΟυκρανίαΟι Ρώσοι που ζουν στην Ελλάδα παραμένουν λίγο πιο διακριτικοί. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η λειτουργία δεν προσελκύει πλέον τόσα πλήθη όπως πριν. Παρόλα αυτά, και φέτος, δεκάδες άτομα από τη ρωσική κοινότητα συγκεντρώθηκαν και έκοψαν την πίτα τους που μοιράστηκαν σε όλους τους παρευρισκόμενους.
Η ιστορία της Ρωσικής Φιλελληνικής Εκκλησίας
Σύμφωνα με την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, ο ναός παλαιότερα ονομαζόταν «Σωτείρα του Λυκοδήμου», καθώς ήταν αφιερωμένος στην Παναγία Σωτείρα, ενώ σύμφωνα με την Κ. Πιττάκη ήταν ο ναός του Αγίου Νικόδημου και ονομαζόταν «δε Λυκόδημος». που βασίζεται σε ναό του γυμνασίου του Απόλλωνα.
Επιπλέον (σύμφωνα με την παράδοση), χτίστηκε στη θέση παλαιότερης εκκλησίας, που ανήγειρε η Βυζαντινή αυτοκράτειρα Ειρήνη Αθηναία (780-802). Ωστόσο, ήταν ένα καθολικό γυναικείο μοναστήρι το οποίο κατά την εποχή των Φράγκων (1204) καταλήφθηκε από Καθολικούς Βενεδικτίνους μοναχούς, οι οποίοι το διατήρησαν μέχρι το 1669, οπότε έγινε ορθόδοξο μοναστήρι, πλέον ανδρικό. Το 1701 τα κελιά κατέρρευσαν από σεισμό αλλά ξαναχτίστηκαν.
Το 1778 το Χατζή Χασέκης κατεδάφισε αρκετά από τα διαμερίσματά του και χρησιμοποίησε τα υλικά για να υψώσει τα τείχη της πόλης. Έκτοτε η μονή έγινε Μετόχι της Μονής Καισαριανής. Λόγω των γεγονότων του Επαναστατικού Πολέμου και ιδιαίτερα του βομβαρδισμού των πολιορκημένων το 1821 στην «Τουρκική Ακρόπολη», ο ναός υπέστη τεράστιες ζημιές, ο τρούλος και η βορειοανατολική πλευρά σχεδόν μισογκρεμίστηκαν και, όπως σημειώνει ο Κώστας Μπίρης, « διατηρήθηκε ωστόσο σε καλή κατάσταση από το υπόλοιπο κτήριο και, στο εσωτερικό του μεσαιωνικού ναού, τοιχογραφίες και επιγραφές».
Η ρωσική εκκλησία παραχωρήθηκε το 1847
Τον Μάρτιο του 1847, κατόπιν αιτήματός του Ρωσική Πρεσβείαο ναός παραχωρήθηκε στη ρωσική ενορία της Αθήνας, η οποία, χάρη στον ζήλο και τις ενέργειες του Ρώσου αρχιμανδρίτη και καθηγητή της Ακαδημίας Κιέβου Αντονίν, δεν κατεδαφίστηκε, όπως υπαινίχθηκαν ορισμένοι, αλλά αποκαταστάθηκε.
Ο σχεδιασμός της αναστήλωσης έγινε από τον Ρώσο αρχιτέκτονα Ιβάν Στρομ, τον απεσταλμένο του Τσάρου Νικολάου Α’, τον Έλληνα Τηλέμαχο Βλασσόπουλο και τον Γάλλο Φρανσουά Μπουλανζέ.
Οι εργασίες ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο του 1850 και συνεχίστηκαν μέχρι τον Απρίλιο του 1851, για να ξαναρχίσουν, μετά από έντεκα μήνες διακοπής για τεχνικούς λόγους, τον Μάρτιο του 1852 και να ολοκληρωθούν στα τέλη του 1855. Το μνημείο αποκαταστάθηκε στην παλιά του μορφή, αλλά υπέστη ελάχιστα αλλαγές. . «Επιπλέον, το παλιό πέτρινο τέμπλο αντικαταστάθηκε από ένα νέο, πολύ ψηλό, και ανεγέρθηκε το καμπαναριό βυζαντινού ρυθμού, που περιβάλλει και, πιο πρόσφατη βέβαια, μια κουφική ζωφόρο, απομίμηση αυτής της εκκλησίας. όλα τα έξοδα, τα οποία καλύπτονταν από Ρωσίαυπολογίζεται ότι τότε ανερχόταν σε 14.995 δραχμές.
Κατά τις εργασίες επισκευής, όπως περιγράφεται από Αρχιμανδρίτης Αντώνινανακαλύφθηκε κάτω από το δάπεδο της εκκλησίας και σε βάθος πέντε μέτρων, σκεπαστή δεξαμενή, τμήμα του περίφημου αρχαίου υδραγωγείου του Πεισιστρατείου, από το οποίο έπαιρνε νερό το Λουτρό της οδού Ναυάρχου Νικόδημου.
Καθώς δεν έχει απομείνει τίποτα σημαντικό από τον παλιό τοιχογραφικό διάκοσμο, που διατηρήθηκε στο σύνολό του μέχρι την «Επανάσταση του 1821», η νέα αγιογραφία δημιουργήθηκε από τον γιο του Γερμανού φιλέλληνα Θίρσιου, Λούντβιχ Τιέρς (1825-1909). Από τις τοιχογραφίες σημειώνουμε αυτή του Αποστόλου Παύλου, στον οποίο ο άπειρος Ορθόδοξος ζωγράφος έδωσε τα χαρακτηριστικά του βασιλιά Όθωνα! Τα εγκαίνια έγιναν το 1855 και ο ναός ανεγέρθηκε στο όνομα της Αγίας Τριάδας.
τελούνται Λειτουργίες στα ελληνικά και στα ρωσικά.
Ανάμεσα στα κειμήλια του ναού ξεχωρίζουμε τη φορητή εικόνα του Αγίου Νικολάου, αφιέρωμα της βασίλισσας Όλγας, και άλλα που έφεραν οι Ρώσοι μετά την Επανάσταση του 1917, ιερά άμφια κ.λπ.
Σε ανασκαφές των θεμελίων του Μεγάρου Μποδοσάκη (Αμαλίας 20) πριν από λίγα χρόνια, ανακαλύφθηκε το νεκροταφείο της μονής. Το 1960 απαλλοτριώθηκε η έκταση της κατεδαφισμένης έπαυλης του Κ.. Σταθάτου (Αμαλίας 22) και είχε σχήμα μικρής πλατείας, που επιτρέπει στην εκκλησία να κάνει ένα διάλειμμα από τα γύρω κτίρια και να ξεχωρίζει.
