Μετά το Δημοψήφισμα 1974 και δημιουργία δεσποτικής δημοκρατίαςΚατά την πρώτη εκλογική διαδικασία, ο Μιχαήλ Στασινόπουλος εξελέγη από τη Βουλή προσωρινός πρόεδρος της Δημοκρατίας με 206 ψήφους. Διαδέχεται τον Φαίδωνα Γκιζίκη, ο οποίος παρέμεινε προσωρινά πρόεδρος. μετά την πτώση της δικτατορίας. Η άσκηση των προεδρικών εξουσιών, εν αναμονή ενός νέου συντάγματος, ρυθμίστηκε με ψήφισμα Κοινοβούλιο.
Διαβάστε περισσότερα: Οι ευθύνες του Προέδρου της Δημοκρατίας – Πώς και πότε εκλέγεται
Αυτοί είναι οι πρόεδροι της δημοκρατίας από το 1974
Προκόπης Παυλόπουλος (2015-2020)
Ο Προκόπης Παυλόπουλος ήταν ενεργός πολιτικός από το 1974-1975, όταν διετέλεσε γραμματέας του πρώτου (εν ενεργεία) Προέδρου της Δημοκρατίας, Μιχαήλ Στασινόπουλου. Υπήρξε μέλος της οικουμενικής κυβέρνησης Ξ. Ζολώτα (1989-1990), στην οποία συμμετείχε ως αναπληρωτής υπουργός Προεδρίας, υπεύθυνος για τα ΜΜΕ και κυβερνητικός εκπρόσωπος. Το 1990 ανέλαβε διευθυντής του Νομικού Γραφείου της Προεδρίας της Δημοκρατίας, υπό την προεδρία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, θέση που κράτησε μέχρι το 1995. Μεταξύ 1995 και 1996, ήταν εκπρόσωπος του Τύπου της Nouvelle Democracy. Το 1996 εξελέγη βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και μέχρι το 2000 διετέλεσε προϊστάμενος του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης. Από το 2000 έως το 2014 εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής Αθηνών. Από το 2000 έως το 2004 ήταν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας. Την περίοδο 2004-2009 διετέλεσε συνεχώς Υπουργός Εσωτερικών στην Κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή, με τη μοναδική μορφή που είχε τότε αυτό το υπουργείο. Στις 18 Φεβρουαρίου 2015 εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας με πλειοψηφία 233 ψήφων επί 300.
Κάρολος Παπούλιας (2005-2015)
Από τον Δεκέμβριο του 1974 εκλέγεται συνεχώς μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ. Υπήρξε μέλος του Συντονιστικού Συμβουλίου, μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου και μέλος της Πολιτικής Γραμματείας, γραμματέας της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του ΠΑΣΟΚ από τον Απρίλιο του 1975 έως το 1985. Διετέλεσε για αρκετά χρόνια μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής. των Σοσιαλιστικών και Προοδευτικών Κομμάτων της Μεσογείου. Το 1974 συμμετείχε στις εθνικές εκλογές ως υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ στο νομό Ιωαννίνων, δεν εξελέγη, αν και κατέλαβε την πρώτη θέση σε αριθμό ψήφων του κόμματός του. Το 1977 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Ιωαννίνων και επανεκλέγεται συνεχώς μέχρι τις εκλογές του 2004 Από το 1981 έως το 1985, επί κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου, διετέλεσε υφυπουργός, υφυπουργός και από το 1985 έως το 1989. 1993 έως 1996, Υπουργός Εξωτερικών. Επί οικουμενικής κυβέρνησης διετέλεσε Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας (1989-1990). Επί πρωθυπουργίας του Μ.Κ. Σημίτη διετέλεσε Πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων για αρκετά χρόνια, από το 1998 έως το 2004.
Ο Κάρολος Παπούλιας πέθανε στις 26 Δεκεμβρίου 2021.
Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος (1995-2005)
Το 1974 συμμετείχε στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή ως υφυπουργός Εμπορίου. Τα επόμενα επτά χρόνια ήταν μέλος των κυβερνήσεων της ΝΔ ως Υπουργός Εσωτερικών από τον Νοέμβριο του 1974 έως τον Σεπτέμβριο του 1976, Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών (Σεπτέμβριος 1976 – Νοέμβριος 1977) και υπουργός Πρωθυπουργίας (1977 -1981). . ). Τον Αύγουστο του 1985 ο Κ. Στεφανόπουλος αποχώρησε από τη Νέα Δημοκρατία και ίδρυσε τη Δημοκρατική Ανανέωση (ΔΙΑΝΑ) στις 6 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους. Εξελέγη βουλευτής Αθηνών στις εκλογές του 1989, παραμένοντας πρόεδρος του κόμματος αυτού μέχρι τον Ιούνιο του 1994, οπότε το κόμμα αυτό ανέστειλε τις δραστηριότητές του.
Ο Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος πέθανε στις 20 Νοεμβρίου 2016.
Χρήστος Σαργετάκης (1985-1990)
Το 1963, ενώ βρισκόταν στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης, έγινε διεθνώς γνωστός ως ο ανακριτής της υπόθεσης πολιτικής δολοφονίας του αριστερού βουλευτή Γρηγορίου Λαμπράκη, την οποία άσκησε επιτυχώς δίωξη. Το 1968, υπό δικτατορικό καθεστώς, απομακρύνθηκε από τα δικαστήρια, στη συνέχεια συνελήφθη δύο φορές, βασανίστηκε και φυλακίστηκε χωρίς δίκη για περίπου ένα χρόνο. Με την κατάρρευση της δικτατορίας, επανήλθε στην υπηρεσία του τον Σεπτέμβριο του 1974 με το βαθμό του εφέτη. Το 1981 προήχθη στο βαθμό του Προέδρου Εφετών και το 1982 στο βαθμό του Αρεοπαγίτου. Στις προεδρικές εκλογές του 1985, ο Χρήστος Σαργετάκης προτάθηκε από το κόμμα Πα.Σο.Κ. και εξελέγη από τον ίδιο και τα αριστερά κόμματα στις 29 Μαρτίου 1985 Πρόεδρος της Δημοκρατίας, παραμένοντας στη θέση αυτή μέχρι τις 5 Μαΐου 1990.
Ο Χρήστος Σαργετάκης πέθανε στις 3 Φεβρουαρίου 2022.
Κωνσταντίνος Καραμανλής (1980-1985, 1990-1995)
Εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος στην εκλογική περιφέρεια Σερρών το 1935. Συνολικά κατά την πολιτική του σταδιοδρομία εξελέγη διαδοχικά 12 φορές βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος, του Ελληνικού Συναγερμού, του Ριζοσπαστικού Ένωση Εθνικής (ΕΝΕ) και Νέας Δημοκρατίας (ΝΔ). Ίδρυσε τα δύο τελευταία κόμματα το 1956 και το 1974 αντίστοιχα. Διετέλεσε, μεταξύ 1946 και 1955, Υπουργός Εργασίας, Μεταφορών, Κοινωνικής Προστασίας, Εθνικής Άμυνας και τέλος Δημοσίων Έργων.
Ανέλαβε, τον Οκτώβριο του 1955, ως διάδοχος του Αλέξανδρου Παπάγου, το αξίωμα του Πρωθυπουργού, το οποίο διατήρησε, μετά από τρεις επιτυχείς εκλογές, μέχρι τον Ιούνιο του 1963, οπότε και υπέβαλε την παραίτησή του λόγω διαφωνίας με τον βασιλιά Παύλο. Έκτοτε έμεινε έντεκα χρόνια στο εξωτερικό διατυπώνοντας, σε σπάνια διαστήματα, τις απόψεις του για την ανάγκη αποκατάστασης του δημοκρατικού πολιτεύματος σε νέες βάσεις. Επέστρεψε στην Ελλάδα, ενώ η δικτατορία των συνταγματαρχών κατέρρευσε, το βράδυ της 24ης Ιουλίου 1974, σχημάτισε υπό την προεδρία του την κυβέρνηση εθνικής ενότητας, η οποία αντιμετώπισε ενεργά την ανάγκη για άμεση επαναλειτουργία του δημοκρατικού συστήματος. το Κράτος και να αντιμετωπίσει την εθνική κρίση που προκάλεσε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Κέρδισε δύο διαδοχικές εκλογές το 1974 και το 1977, εξασφαλίζοντας την αδιάλειπτη άσκηση της εξουσίας μέχρι την παραίτησή του από την ενεργό πολιτική το 1980.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πέθανε στις 23 Απριλίου 1998.
Κωνσταντίνος Τσάτσος (1975-1980)
Το 1945 ανέλαβε το Υπουργείο Εσωτερικών της βουλγαρικής κυβέρνησης, καθώς και το Υπουργείο Τύπου και Πληροφοριών της κυβέρνησης Κανελλόπουλου. Το 1946 παραιτήθηκε από το πανεπιστήμιο και εντάχθηκε στο Κόμμα των Φιλελευθέρων. Διετέλεσε υπουργός Εθνικής Παιδείας στην κυβέρνηση Σοφούλη (1949), καθώς και υφυπουργός Συντονισμού στην κυβέρνηση Σ. Βενιζέλου (1951). Το 1956 εντάχθηκε στο νεοϊδρυθέν κόμμα Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ), με το οποίο εκλεγόταν βουλευτής σε κάθε εκλογή. Διετέλεσε υπουργός Προεδρίας της Κυβέρνησης και Υπουργός Κοινωνικής Προστασίας στην κυβέρνηση Καραμανλή (1961, 1963), καθώς και υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Κανελλόπουλου (1967). Μετά την μεταπολίτευση το 1974, ανέλαβε το Υπουργείο Πολιτισμού στο πλαίσιο της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας. Στις βουλευτικές εκλογές του 1974 εξελέγη βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας.
Στις 20 Ιουνίου 1975 ο Κωνσταντίνος Τσάτσος εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας από τη Βουλή, με 210 ψήφους επί 295 παρόντων βουλευτών. Διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας μέχρι τον Μάιο του 1980.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πέθανε στις 8 Οκτωβρίου 1987.
Μιχαήλ Στασινόπουλος (1974-1975)
Στις βουλευτικές εκλογές του 1974, ο Μιχαήλ Στασινόπουλος εξελέγη βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Μετά την ίδρυση, με δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974, της πεσμένης Δημοκρατίας ως οριστικού Κράτους, ο Μιχαήλ Στασινόπουλος εξελέγη κατά πλειοψηφία από τη Βουλή ως προσωρινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Διετέλεσε αρχηγός του κράτους από τις 18 Δεκεμβρίου 1974 έως τις 20 Ιουνίου 1975, δηλαδή μέχρι την τελική σύνταξη του νέου συντάγματος από τη ρεβιζιονιστική Βουλή.
Ο Μιχαήλ Στασινόπουλος πέθανε στις 31 Οκτωβρίου 2002.
