Ο Πρόεδρος της Βουλής εξελέγη πρόσφατα ο Νικήτας Κακλαμάνηςμε πλειοψηφία 247 ψήφων, εκφωνώντας ομιλία από τη νέα του πλατφόρμα, ευχαριστώντας όσους στήριξαν τη θέση του.
«Κύριε Πρωθυπουργέ, Κυρίες και Κύριοι Πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, Κυρίες και κύριοι βουλευτές, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι μεγάλη χαρά, τιμή και ευθύνη αναλαμβάνουν σήμερα τα καθήκοντα του 14ου Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων».
“Η ψήφος σας ένωσε για άλλη μια φορά το Κοινοβούλιο από την αρχή μέχρι το τέλος. Η ακλόνητη και πεισματική πίστη σε μένα όλα αυτά τα χρόνια με συγκινεί βαθιά και αποδεικνύει ότι η αλήθεια του μονοπατιού μου και των προθέσεων μου δεν διαψεύστηκαν ποτέ”, είπε.
Νικήτας Κακλαμάνης: Ολόκληρη η ομιλία
«Κύριε Πρωθυπουργέ, Κυρίες και Κύριοι Πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, Κυρίες και κύριοι βουλευτές, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι μεγάλη χαρά, τιμή και ευθύνη αναλαμβάνουν σήμερα τα καθήκοντα του 14ου κατά σειρά προέδρου της Βουλής των Ελλήνων.
Η ψήφος σας ένωσε για άλλη μια φορά το Κοινοβούλιο από την αρχή μέχρι το τέλος. Η ακλόνητη και πεισματική πίστη στον εαυτό μου όλα αυτά τα χρόνια με συγκινεί βαθιά και αποδεικνύει ότι η αλήθεια του μονοπατιού μου και των προθέσεων μου δεν διαψεύστηκε ποτέ.
Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω στο 1990, όταν εκλέχτηκα για πρώτη φορά βουλευτής Α’ Αθηνών, Δεν μπορούσα να φανταστώ τι βιώνω και αισθάνομαι σήμερα.
Πολύ περισσότερο, δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ, ως μικρό παιδί που πήρε το καράβι της Άνδρου για να σπουδάσει και να γίνει γιατρός, ότι θα ζούσε μια τέτοια κορυφαία στιγμή σήμερα. Μια στιγμή που σηματοδοτεί το τέλος ενός πολιτικού μαραθωνίου.
Χρωστάω τα πάντα ένα μεγάλο «ευχαριστώ». (Σε εσάς και τον Κυριάκο Μητσοτάκη). Πως οφείλω ένα ακόμη μεγαλύτερο «ευχαριστώ» στους Αθηναίους. Στους ανθρώπους που με έχουν ζήσει και τους έχω ζήσει για δεκαετίες. Σε αυτούς που, ακόμα και σήμερα, επενδύουν σε μένα με ψήφο καρδιάς.
Όλη μου η μεγάλη διαδρομή, από τη νεότητα της ΕΡΕ ως τα φοιτητικά μου χρόνια μέχρι σήμερα, συγκεντρώνεται σήμερα για να ολοκληρώσω έναν κύκλο όπου έζησα και ενεργούσα σύμφωνα με έναν ακλόνητο αξιακό κώδικα. Χωρίς περικοπές, χωρίς ανατροπές, χωρίς «ναι, αλλά».
Ακόμα με γνώμονα την πίστη στην Ελλάδα και οι Έλληνες. Πάντα με θάρρος, με αδιαπραγμάτευτο αίσθημα δικαιοσύνης, με πολλή δουλειά και με απόλυτη συναίσθηση της ευθύνης μου.
Μου δίδαξε επίσης τη λειτουργία που επέλεξα να υπηρετήσω στη ζωή. Αυτό συνέχισα στο πολιτικό μου ταξίδι. Και θα συνεχίσω να το κάνω μέχρι το τέλος.
Όταν πριν λίγους μήνες με ρώτησαν τι μου έλειψε περισσότερο από την κοινοβουλευτική εμπειρία του Γραφείου, απάντησα: «Νιώθω σαν πατέρας που του λείπουν τα παιδιά του».
Τώρα λοιπόν που σας βρίσκω όλους από αυτήν την ανάρτηση, θέλω να μου το επιτρέψετε να σου απευθύνω δύο «πατρικές» λέξεις.
Καθένας από εμάς σε αυτό το δωμάτιο σήμερα κρατά στα χέρια του δύο πολύτιμα δώρα. Το πρώτο είναι η τιμή και συνάμα το ιδιαίτερο βάρος της ψήφου του ελληνικού λαού, που του έδωσε το δικαίωμα να είναι σήμερα εδώ. Ένα δικαίωμα που γεννά όχι ίσες, αλλά πολλαπλές υποχρεώσεις απέναντί του.
Το δεύτερο δώρο ταξίδεψε από τα βάθη του χρόνου, μέσα από ένα περιπετειώδες ταξίδι αιώνων, για να βρει επιτέλους τον δρόμο του στα χέρια μας.
Αυτή είναι η κοινοβουλευτική δημοκρατία, ως εξέλιξη της αθηναϊκής δημοκρατίας, την οποία έχουμε κληθεί να υπηρετήσουμε.
Πριν από εμάς, το ίδιο δώρο, στα ίδια καθίσματα αναπαύονταν τα είδωλά μας. Τα ιερά τέρατα της πολιτικής όλων των παρατάξεωνπου κοσμούσε αυτό το δωμάτιο. Και μόνο αυτός ο προβληματισμός αρκεί για να συνειδητοποιήσουμε το βάρος της ευθύνης που φέρει η κληρονομιά μας…
Είναι αλήθεια ότι πολλά έχουν αλλάξει από τότε και άλλα σίγουρα θα αλλάξουν ξανά, αλλά ο κινητήρας της Δημοκρατίας εξακολουθεί να τροφοδοτείται από το ίδιο καύσιμο: την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας. Από αυτή την αφετηρία μεταφέρεται και αποτυπώνεται στη Βουλή.
Γι’ αυτό και η Βουλή, ως όργανο διοίκησης του κράτους, δεν θεωρείται κάτι μονοσήμαντο ή επιφανειακό. Δεν είναι ένα στείρο νομοθετικό όργανο ή μια πολιτική αρένα, αλλά ένας ζωντανός οργανισμός με ευρύτερη αποστολή και ιδιαίτερο χαρακτήρα.
Υπό αυτή την έννοια, το κοινοβουλευτικό σώμα, εκτός από την τυπική του αποστολή, έχει και έναν κοινωνικά φορτισμένο ρόλο: αυτόν της εκπαίδευσης. Γιατί ως «καθρέφτης», αντικατοπτρίζει το εκλογικό σώμα και ταυτόχρονα καθρεφτίζεται ως παράδειγμα ήθους και πράξεων για τον λαό. Εδώ ακριβώς έγκειται η πολλαπλή μας ευθύνη: να διαμορφώσουμε την ατομική και συλλογική ηθική μέσα από το δημόσιο μας παράδειγμα.
Η πολιτική ως «η μεγαλύτερη τέχνη» και «η πιο όμορφη αρετή» σύμφωνα με τον Σωκράτη, απαιτεί σήμερα από εμάς τις ηθικές και πνευματικές αρετές του Αριστοτέλη: θάρρος, εγκράτεια, προσφορά, μεγαλοψυχία, σύνεση, δικαιοσύνη, σεβασμό.
Αυτές είναι οι απαράβατες αρχές που πρέπει να αποτελούν το σύγχρονο κοινοβουλευτικό ήθος. Τώρα περισσότερο από ποτέ επιβάλλεται να παραδειγματιστούμε, διαμορφώνοντας την κοινοβουλευτική κουλτούρα και κατ’ επέκταση την ελληνική συνείδηση.
Τόσο ατομικά όσο και συλλογικά ως Επιμελητήριο, μπορούμε να αναλάβουμε κοινωνική δράση από κοινού, πέρα από τις αυστηρές κοινοβουλευτικές μας λειτουργίες. Η Βουλή των Ελλήνων έχει και την εξουσία και την υποχρέωση να το πράξει, όπως και στο παρελθόν. Με κοινές πρωτοβουλίες, με νέες ή αποδεδειγμένες ιδέες και με βλέμμα στη συνολική κατάσταση στην Ελλάδα, μακριά από στεγανότητα και μικροπολιτική.
Μα πάνω από όλα στην ενότητα, γιατί αυτό χρειάζεται στους περίεργους καιρούς που ζούμε. Μόλις το Κωνσταντίνος Καραμανλής δήλωσε ότι «Η ιστορία διδάσκει ότι ό,τι κερδίζουν οι Έλληνες στον πόλεμο, το χάνουν στην ειρήνη. Παράδειγμα το 1920, το 1940 και πολλά άλλα. Και το χάνουμε γιατί έχουμε την κακή συνήθεια να κάνουμε τα εθνικά μας θέματα αντικείμενο έντονων πολιτικών αντιπαλοτήτων, που συχνά παίρνουν τη μορφή πατριωτισμού και καταλήγουν σε διχασμούς. »
Σήμερα λοιπόν από αυτή τη θέση σας προκαλώ ανοιχτά να τα διαψεύσετε όλα μαζί.
Γιατί αν βλέπατε σε αυτό το δωμάτιο αυτό που βλέπω εγώ, θα ήσασταν σίγουροι ότι μπορούμε. Σε αυτό το δωμάτιο, λοιπόν, δεν υπάρχουν νικητές ή ηττημένοι, μεγάλοι ή μικροί, μπλε, πράσινοι ή κόκκινοι… Υπάρχουν μόνο 300 πρόσωπα που μπορούν να λειτουργήσουν ως πρότυπα για τον ελληνικό λαό.
Αρκεί να το θέλουν. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουν είναι να ομολογήσουν την πίστη τους αληθινά δημοκρατικά ιδεώδη, ανθρωπιά, ακεραιότητα και φιλανθρωπία.
Θα μπορούσες να πεις ότι είμαι ρομαντικός. Αλλά προσωπικά, εκ πείρας, προτιμώ να συντάσσομαι με τον Καβάφη που έγραψε ότι πρέπει «κάποιες φορές να βλέπουμε τα πράγματα αθώα και απαλά», και όχι «να επιστρέψουμε στις μηχανορραφίες μας – να συνεχίσουμε τον ανέμελο πολιτικό μας αγώνα».
Οι επόμενες στιγμές θα φέρουν νέες προκλήσεις. Και είμαστε όλοι καλεσμένοι να αντιμετωπίσουμε δύο γίγαντες του έργου του μεγάλου Αλεξανδρινού».
Στη συνέχεια ο κ. Κακλαμάνης απήγγειλε τους παρακάτω στίχους:
Φοβήσου τα μεγαλεία, ψυχή.
Και τις φιλοδοξίες σου να ξεπεράσεις αν δεν μπορείς,
ακολουθήστε τους με δισταγμό και προσοχή.
Και όσο προχωράς,
τόσο περίεργος, προσεκτικός να είσαι
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Να σημειωθεί ότι στο τέλος της ομιλίας του ο κ. Κακλαμάνης σηκώθηκε και απευθυνόμενος στο σώμα της Βουλής είπε με το χέρι τοποθετημένο καρδιά από: «Υποκλίνομαι μπροστά σου και λέω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την τιμή που μου επιφυλάξατε. Θα σας δώσω μόνο μία υπόσχεση: ότι στο τέλος της θητείας μου θα έχω προσπαθήσει να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου, ώστε κανείς από εσάς να μην μετανιώσει για την ψήφο που μου δώσατε σήμερα. Καλή αρχή, καλή συνεργασία. Σας ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου».
Ποιος είναι ο Νικήτας Κακλαμάνης;
Για πρώτη φορά εξελέγη βουλευτής από τη ΝΔ. το 1990, της οποίας ήταν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος. Στις εκλογές του Οκτωβρίου 1993 επανεξελέγη βουλευτής Α’ Αθηνών και τον Ιούνιο του 1994 εξελέγη Ευρωπαίος βουλευτής από το κόμμα της Πολιτικής Άνοιξης.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, διετέλεσε αντιπρόεδρος της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού και τακτικό μέλος της Επιτροπής Προϋπολογισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ήταν επίσης τακτικό μέλος των μικτών επιτροπών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με την Τουρκία και την Κύπρο. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, επισκέφθηκε επίσημα την Τουρκία 10 φορές και είχε συναντήσεις με όλους τους πολιτικούς ηγέτες της χώρας, προσπαθώντας να προωθήσει λύσεις στα μακροχρόνια προβλήματα του ελληνισμού της πόλης.
Στις εκλογές του 2000 εξελέγη βουλευτής Α’ Αθηνών με το κόμμα της ΝΔ και στη συνέχεια ανέλαβε την ευθύνη για τη λειτουργία του κλάδου υγείας και κοινωνικής πρόνοιας του κόμματος. Ένα χρόνο αργότερα εξελέγη συντονιστής του τμήματος κοινωνικών υποθέσεων της ΝΔ.
Στις εκλογές του 2004 επανεξελέγη βουλευτής Α’ Αθηνών με τη ΝΔ, κατακτώντας έτσι μια από τις πρώτες θέσεις στην εμπιστοσύνη των συμπολιτών του. Στις 17 Ιουνίου 2012 επανεξελέγη βουλευτής Αθηνών με το κόμμα της ΝΔ.
Το 2015, στις εθνικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, εξελέγη βουλευτής Αθηνών και στις 6 Φεβρουαρίου 2015, τέταρτος αντιπρόεδρος της Βουλής με 247 ψήφους. Μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, επανεξελέγη Δ’ αντιπρόεδρος της Βουλής, λαμβάνοντας 267 ψήφους από όλους τους βουλευτές.
Στις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 επανεξελέγη βουλευτής Αθηνών και στις 18 Ιουλίου εξελέγη πρώτος αντιπρόεδρος της Βουλής χάρη στη στήριξη 290 βουλευτών, αριθμός που αποτελεί αριθμό ρεκόρ. ρεκόρ για τα κοινοβουλευτικά χρονικά.
Στις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές της 15ης Οκτωβρίου 2006 εξελέγη δήμαρχος Αθηναίων με τον συνδυασμό «Αθήνα, πόλη της ζωής μας» και ανέλαβε επίσημα καθήκοντα τον Ιανουάριο του 2007, υπηρετώντας μέχρι τον Ιανουάριο του 2010.
