Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι αναμφίβολα ένα μεγάλο γεγονός: μια παγκόσμια κινητή γιορτή του αθλητισμού και του πολιτισμού που προσελκύει την παγκόσμια προσοχή, κοστίζει και δημιουργεί περιουσίες και αλλάζει τα φυσικά και κοινωνικά τοπία.
Από την άλλη, όμως, ακολουθούνται από μια ιστορία αόρατης «καταστροφής» των πόλεων και των κοινωνιών που τις φιλοξενούν.
Οι αρνητικές συνέπειες περιλαμβάνουν συχνά υπερβολικά διογκωμένους προϋπολογισμούς που καταπονούν τα δημόσια κεφάλαια, απαιτούν υποδομές «λευκού ελέφαντα», στρατιωτικοποιούν τον δημόσιο χώρο και εκδιώκουν τους κατοίκους, κάτι που δεν έχει ξεφύγει το Παρίσι.
Συνολικά, η μέτρηση της κοινωνικής, οικονομικής και οικολογικής βιωσιμότητας από το 1992 δείχνει ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι βιώσιμοι.
Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) ανέλαβε πρόσφατα ένα ευρύ φάσμα οργανωτικών μεταρρυθμίσεων. Οι Ολυμπιακές αρχές έχουν υποσχεθεί να προσαρμόσουν τους Αγώνες στην πόλη αντί να προσαρμόσουν την πόλη για να φιλοξενήσει τους Αγώνες, όπως συνέβαινε στο παρελθόν.
Οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 2024 στο Παρίσι ήταν οι πρώτοι που σχεδιάστηκαν και οργανώθηκαν στο πλαίσιο αυτών των μεταρρυθμίσεων.
Η γαλλική πρωτεύουσα είχε κάποια επιτυχία στη μεταρρύθμιση των Αγώνων προς πιο βιώσιμα αποτελέσματα, με το πιο σημαντικό να είναι η αξιοποίηση των υφιστάμενων εγκαταστάσεων σε ποσοστό 80-95%.
Η άλλη πλευρά, ωστόσο, δείχνει ότι τα έργα που σχετίζονται με τους Αγώνες έχουν βαρύνει τους κατοίκους: για παράδειγμα, περίπου 400 μετανάστες εργάτες εκδιώχθηκαν για να ανοίξει ο δρόμος για το Ολυμπιακό Χωριό στο Παρίσι, χωρίς εναλλακτικά σχέδια στέγασης για αυτούς.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, ο τουριστικός κόμβος και η μεγάλη πρωτεύουσα ήταν μάρτυρες μιας συντριπτικής αστυνομικής και στρατιωτικής παρουσίας, με οδοφράγματα ασφαλείας, αυστηρούς περιορισμούς στην προσωπική κίνηση και την εισαγωγή καμερών ασφαλείας AI αναγνώρισης προσώπου.
Αν και η μεγάλη εκδήλωση πρέπει ξεκάθαρα να προστατεύεται από τρομοκρατικές απειλές, αυτές οι πρακτικές ασφαλείας χρησιμοποιήθηκαν εναντίον των κατοίκων.
Το έργο των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού συνδυάστηκε με τα αναπτυξιακά σχέδια του Μεγάλου Παρισιού, τα οποία στοχεύουν στη σύνδεση και τη μεταμόρφωση των γειτονιών που περιβάλλουν την πρωτεύουσα.
Αυτό το σχέδιο για ολόκληρη τη μητροπολιτική περιοχή του Παρισιού είχε ως στόχο να εναρμονίσει την αστική και οικονομική ανάπτυξη, να εκσυγχρονίσει την περιοχή και να την αναδιατυπώσει ως παγκόσμια δύναμη.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού ήταν λιγότερο επιζήμιοι για τους τοπικούς πληθυσμούς από τους προηγούμενους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν άψογοι.
Τα Mega-events έχουν τη δυνατότητα να φέρουν κοντά καρδιές σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, αντί για λαμπερές «υποσχέσεις του Ποτέμκιν», οι κάτοικοι θα πρέπει να ενημερώνονται για το πιθανό κόστος της φιλοξενίας των Ολυμπιακών Αγώνων, να λένε τη γνώμη τους και να μην τη χάνουν όταν πωλούνται δισεκατομμύρια έργα.
naftemporiki.gr
