“ Η εκκλησία δεν επιβάλλει την άποψή της ” (φωτογραφία)

“Η εκκλησία δεν επιβάλλει την άποψή της, αλλά την προωθεί με ελεύθερη αποδοχή”, δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος της Αθήνας και όλη η Ελλάδα, κ. Hieronymos, κατά τη διάρκεια του επίσημου δείπνου που πραγματοποιήθηκε σήμερα στο MIDI σε ελληνικούς βουλευτές και μέλη της Inter – Κοινοβουλευτική Συνέλευση, με την ορθόδοξη συναρμολόγηση, με την ορθόδοξη συναρμολόγηση.

Ο Αντιπρόεδρος του Αθανάσιου Επιμελητηρίου του Αθανάσιου Μπουράς ήταν επίσης παρών, ο Mgr Tanagra, ο κ. Apostolos, διευθυντής του γραφείου της αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδας στις Βρυξέλλες, ο γέροντας Emmanouil Papamikoulis, γραμματέας της συγχρονικής επιτροπής και συγχρονικής επιτροπής.

Καλωσορίζοντας τους επισκέπτες, ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, υπογραμμίζοντας τα ιστορικά στάδια και τα πλεονεκτήματά του, όπως η ειρήνη και η συνεργασία. Επίσης υπογράμμισε τη συμβολή των εκκλησιών σε αυτή τη διαδικασία και τη συνεργασία τους με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. “Η Εκκλησία δεν επιβάλλει την άποψή της, αλλά την προωθεί με ελεύθερη αποδοχή, εκφράζει παράλληλα τις απόψεις της, πάντα με μια καλή επιλογή και επειδή θέλει πραγματικά να πετύχει και να μην αποτύχει στην ευρωπαϊκή ανάπτυξη και ανάπτυξη και εξέλιξη και Γίνετε μόνιμοι και το να το κάνετε είναι μόνιμο και το κάνετε μόνιμο.

Λεπτομερέστερα, ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε: “Καλώς ήλθατε! Σας ευχαριστώ πολύ που σας ζητήθηκε από την πρόσκλησή μας. Η παρουσία σας τιμάται και ευτυχισμένη.

Έτσι, σύμφωνα με τις πρώτες μας γνώσεις, θα μου επιτρέψετε να μοιραστώ μαζί σας μερικές από τις σκέψεις μου μαζί σας όσον αφορά την ευρωπαϊκή ένταξη.

Ὁ Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση

Η ιδέα της “ένωσης” του ευρωπαϊκού λαού δεν είναι νέα. Ωστόσο, υπήρξαν διάφορες προσπάθειες στο παρελθόν, αλλά στα τέλη του 19ου αιώνα, η ιδέα των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης εκφράζεται στο πολιτικό σύνθημα και τον υπερκολίτη.

Ωστόσο, λόγω των δύο καταστρεπτικών παγκόσμιων πολέμων του προηγούμενου, το όραμα μιας ενωμένης φήμης ήταν ένας αποφασιστικός αριθμός ιδρυτικών συνθηκών των ευρωπαϊκών κοινοτήτων, η Συνθήκη της Ρώμης το 1957.

Το τέλος του Ψυχρού Πολέμου (1991) σήμαινε την επέκταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κεντρικής και Ανατολικής και επιτυχημένης Ευρώπης και του μάρτυρα μας και διαχωρισμένη. Τώρα ερωτεύονται τα δυτικά Βαλκάνια, τα οποία ελπίζουμε να έρθουμε σύντομα, πριν από τις σχετικές συνθήκες, ιδίως σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ταχύτερου προβλήματος, πολλές απόψεις. Υποθέτω ότι η ΕΕ δεν θα είναι δροσερή και βαθιά.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η διαδικασία της ευρωπαϊκής εξερεύνησης ήταν μια τεράστια μοναδική προσφορά τεράστιων διαστάσεων. Ήταν η πιο σημαντική διαδικασία μιας ειρηνικής και ελεύθερης “ένωσης” του κράτους και του λαού, μέχρι θανάτου στο πρόσφατο παρελθόν τους, της “Ένωσης”, ακόμη και στο παρελθόν. Τα πλεονεκτήματα ήταν πολλαπλά, το πιο σημαντικό είναι η χειραφέτηση της ειρήνης, της εθνικότητας και της συνεργασίας, η καταπολέμηση του εθνικισμού καθώς και άλλων και άλλων συστημάτων. Η έκφραση της ειρήνης μοιάζει με ένα γεγονός και φυσιολογικό σήμερα, ακόμα κι αν δεν ήταν καθόλου στο παρελθόν. Ο πόλεμος στην Ουκρανία ήρθε, η διατριβή, να χαίρεται, η ευθύνη της ευθύνης. Ταυτόχρονα, χάρη στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, έχουν εξασφαλιστεί και άλλα σημαντικά ερωτήματα, όπως τα δικαιώματα των ανθρώπινων και των μειονοτήτων, η αύξηση του Viotal και της συνοχής, της προστασίας του περιβάλλοντος, της προστασίας του περιβάλλοντος, για την προστασία του περιβάλλοντος.

Ἡ Συμβολή της Εκκλησίας

Στη διαδικασία ολοκλήρωσης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, συνέβαλε σε πολλές δεκαετίες στον διακριτικό διάλογο για το τέλος της συνεργασίας και της συνεργασίας μεταξύ της εκκλησίας και της επιστροφής τους.

Αναγνωρίζοντας, στην πραγματικότητα, την τεράστια σημασία της διαδικασίας ολοκλήρωσης και την ανάγκη για την Εκκλησία, την Εκκλησία, τον Ρωμαιοκαθολικό, τον Προτεσταντικό και τον Ορθόδοξο βλέμμα και την εμπειρία του ανθρώπινου.

Δυστυχώς, η Ευρωπαϊκή Ένωση της διάσημης προπαρασκευαστικής διαδικασίας του Ερίγκμα απέρριψε – ομόφωνα και αδικαιολόγητα – το προοίμιο της αρχαίας ελληνικής παράδοσης. Ωστόσο, η Συνθήκη της Λισαβόνας (2007) καθιέρωσε μόνιμο διάλογο μεταξύ της ΕΕ και της Εκκλησίας. Το άρθρο 17 αναφέρεται σε αυτό:

“Η Ένωση σέβεται και δεν επηρεάζει το καθεστώς που έχουν οι εκκλησίες και οι θρησκευτικές ενώσεις ή οι κοινότητες των κρατών μελών σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, η Ένωση σέβεται επίσης το καθεστώς των φιλοσοφικών οργανώσεων και δεν συνδέεται με τον εθνικό νόμο.

Με αυτόν τον τρόπο, η ΕΕ αναγνωρίζει τον κύριο πνευματικό, πολιτιστικό και κοινωνικό ρόλο της Εκκλησίας. Είναι επίσης προφανές ότι αναγνωρίζεται η σοβαρότητα του Χριστιανισμού. Αυτή η στάση είναι θετικιστής και η βάση του θεσμικού διαλόγου και της συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Εκκλησίας μέχρι το τέλος της Ευρώπης. Το άρθρο ήταν μια καλή βάση.

Ὁ Η συμβολή της Εκκλησίας της Ελλάδας

Η θέση της Εκκλησίας της Ελλάδας ήταν γενικά θετική ως θετική. Στη δεκαετία του 1980 στη δεκαετία του 1980, η εκκλησία δημιούργησε την 1η Εκκλησία της ΕΕ, τότε την 1η Επιτροπή Σχέσεων το 1994, το 1994, το 1994, το 1994, το 1994. Αμέσως με τον προκάτοχό μου Kiro Christodoulou – το γραφείο της Εκκλησίας του Ελλάδα στις Βρυξέλλες, με συμφωνία με την πατριαρχική πατριαρχία στις Βρυξέλλες και την Αθήνα. Ο πρώτος σκηνοθέτης διορίστηκε Μητροπολίτης της Achaia Athanasios, ο οποίος έθεσε τα θεμέλια του γραφείου κατά τη διάρκεια της πρώτης κρίσιμης περιόδου, που διαχειρίζεται η διάκριση, η σύνεση, η εκκλησιαστική και η διπλωματία.
Ο στόχος του γραφείου ήταν ένας διπλός: ένας για την παρακολούθηση της διαδικασίας ολοκλήρωσης και κάνοντας την ιεραρχία και τον λαό, μεταδίδοντας τις απόψεις και τις εκτροπές της Εκκλησίας της Ελλάδας και των ορθόδοξων ανθρώπων, επιλύοντας τη θεϊκή λειτουργία, τον διάλογο μεταξύ της εκκλησίας και τη θρησκεία, αλλά κυρίως διάλογο. Ακόμη και αν δεν είναι γνωστό, η Εκκλησία της Ελλάδας ήταν η πρώτη ορθόδοξη εκκλησία που έχει ήδη καθιερώσει τον μηχανισμό παρακολούθησης των ευρωπαϊκών σκοπών.

Σήμερα

Η Εκκλησία της Ελλάδας συνεχίζει να βλέπει τη θετική ευρωπαϊκή διαδικασία. Αυτό αποδεικνύει πολλές αξίες ότι αυτή η διαδικασία είναι αμηχανία και προωθείται, ωστόσο, με άλλα πράγματα, στην πραγματικότητα, φυσικά, τη θεϊκή του παράδοση και φέρει μια αλήθεια σε εθνική κλίμακα και την αποκάλυψη του Αγίου Πνεύματος. Σε κάθε περίπτωση, η εκκλησία δεν θέτει την άποψή της, αλλά την προωθεί να κερδίσει ελεύθερα, εκφράζει έναν από τους μόνιμους νικητές και μόνιμο, ανάλογα με τα δεξιά και τα δικαιώματα, ώστε να μπορεί να διατηρηθεί.

Οι εκκλησίες έκοψαν μια επισκοπή και μια βαθιά σοφία, επειδή ήταν πάντα στη δημιουργία τους και επειδή το γνωρίζουν χωρίς βαθιά “, η κατάρρευση, στην περίπτωση, των διαφόρων πολιτικών και κρατικών” συνδικάτων “, παλαιότερα και πρόσφατα, αποδεικνύει τον λόγο της αλήθειας.

Συγκεκριμένα, η Εκκλησία της Ελλάδας ενδιαφέρεται για ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θεμελιώδεις φιλελεύθερους, ζητήματα σχέσεων εκκλησιών-κρατών, μετανάστευση της ευρωπαϊκής ταυτότητας του πληθυσμού. Αυτές οι ερωτήσεις είναι διαφορετικές και διαφορετικά θεμελιώδεις πτυχές της εκκλησίας. Η εκκλησία υποστηρίζει τη λογική ερμηνεία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του θεμελιώδους φιλελεύθερου, ενώ παράλληλα σβήνει την τεράστια σημασία της προστασίας του παραδοσιακού θεσμού του γάμου και του γάμου.

Η Εκκλησία της Ελλάδας είναι έτοιμη να συμμετάσχει στη διεξαγωγή ενός διαλόγου με το μέλλον και στο μέλλον της ευρωπαϊκής επιπλοκής από παντού, του Κυρίου, της αγάπης, της συνεργασίας, της προστασίας του, μεταδίδοντας τη μακροχρόνια προ-λιωμένη παράδοσή της, εντυπωσιασμένη από τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Επομένως, σε αυτό το πλαίσιο, αναζητούμε συνεχή διάλογο με τα ευρωπαϊκά θεσμικά στολίδια, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είσαι ένα μεγάλο μέρος της κοινοτικής γέφυρας της Ελληνικής Εκκλησίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Εκκλησία της Εκκλησίας της Ελλάδας φιλοδοξεί να συνεισφέρει. Χρειάζεστε τη βοήθειά σας. Ο Théophiliste Bishop Tanagra M. Apostolos, διευθυντής του γραφείου, βρίσκεται σε οποιαδήποτε συνεργασία.

Εν τω μεταξύ, η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται αναφορές σε διαχρονικές αξίες για να μπορέσει να επιβιώσει. Είστε, ως Έλληνες, πρέπει να συνεισφέρετε, τόσο με το Ελληνοορθόδοξο “προφητικό” μάτι, όσο και με την ανανεωμένη και ανανεωμένη εξουσία μας. Είμαι πατριώτης για να το δοκιμάσω.

Καλή τύχη στην αφοσίωσή σας στην αφοσίωσή σας στην Ελλάδα και την Ευρώπη. “”

Στη συνέχεια, ο Αντιπρόεδρος του Επιμελητηρίου, ο κ. Αθανάσιος Μπούρας, ο οποίος είχε τις επιθυμίες του Προέδρου του Επιμελητηρίου, κ. Nikita Kaklamanis, ανταποκρίθηκε στην ανάγκη για την ανάγκη συνεργασίας πολιτικών και θρησκευτικών ηθοποιών, τονίζοντας ότι οι θρησκευτικές αξίες μπορεί να είναι ένας χρήσιμος χάρτης για συνεργασία. Στη συνέχεια, ο Γενικός Γραμματέας της Συνέλευσης Διαπολιασμού, κ. Maximos Harakopoulos, απευθύνθηκε επίσης στον χαιρετισμό, ο οποίος, μεταξύ άλλων, μίλησε για το έργο του Διοικητικού Συμβουλίου.