Δύο περιστατικά κυριάρχησαν στις ελληνικές ειδήσεις τις τελευταίες ημέρες, τα οποία και οι δύο βρέθηκαν σε ένα πώς ας πούμε διακριτικές δικαιολογίες, αβίασες και βαθιά ειλικρινείς; Χωρίς σχέση. Βρέθηκαν στην γελοία του φαινομένου της συγγνώμη, η οποία αρχίζει με “αν” και βρίσκεται κυρίως σε “Πρέπει να κατηγορήσεις, με παρεξηγήσατε ». Ενός ονόματος και ζητήστε συγγνώμη, το οποίο επιβάλλεται από αντιδράσειςΔεν είναι πεπεισμένος, δεν έχει αξία ούτε σχέση με την αληθινή έννοια της τύψης, αλλά ουσιαστικά επιβεβαιώνει τη γνώμη που προκαλεί δικαιολογίες.
Μια τυπική σκηνή “συγνώμη”, η οποία μόνο ζήτησε συγγνώμη όχι, όλοι έχουμε δει πρόσφατα ΚοινοβούλιοΌταν το μέλος Δημήτρης Κυριαζίδης Κάλεσε το Ζωή Κωνσταντοπούλου Να μην πάμε να έχουμε παιδί ή να υιοθετηθεί, μπροστά από τις κάμερες και την παρουσία μαθητών από τα περιφερειακά σχολεία. Η κλίση του συμβάντος δεν ήταν μόνο η – αν όχι – η επιβεβαίωση της πιο ύπουλης, της πιο επικίνδυνης και βαθιά ριζωμένης πατριαρχίας, η οποία αρχίζει με την «εκτύπωση για τα παιδιά» και μερικές φορές φτάνει στη βεράντα, την επίθεση και ακόμη και το έγκλημα. Δεν ήταν μόνο το ημερολόγιο (συζήτηση σχετικά με την πρόταση για δυσπιστία κατά της κυβέρνησης λόγω της διαχείρισης του θέματος του ναού) ή του τόπου (σπίτι).
Αυτές είναι επίσης η συγγνώμη, η οποία ήρθε μετά από τις αντιδράσεις των εκπροσώπων όλων των μερών και τουλάχιστον τρεις απελπισμένες προσπάθειες του Προέδρου Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο για να «υπαγορεύσει» δικαιολογίες. Μια “δικαιολογία” – ένα μοντέλο μη -αναψυχής: “Αν θέλετε να το πάρετε ή να το πείτε ως λάθος, να πείτε άσχημα, να του μιλήσετε. Δεν λέω ότι έκανα λάθος. Αλλά αν το πάρετε έτσι και το επωφεληθείτε, πείτε ότι έκανα λάθος, αν και το λάθος είναι δικό σας, με παρεξηγήσατε. Να συμβουλευτείτε.
Οι εξελίξεις, βέβαια, δεν δικαιολογούσαν τον κ. Kyriazides. Η κατακραυγή, καθώς και η κατάργηση της κοινοβουλευτικής ομάδας της νέας δημοκρατίας, οδήγησε σε δήλωση κανονικής τύψης, αλλά προφανώς αναγκασμένη, γραμμένη, στην οποία – από παντού – τώρα ζητά συγγνώμη από την καρδιά μου. Και το ερώτημα είναι: Μήπως κάποιος πείσει κάποιον;
Κάτι παρόμοιο έχει συμβεί μετά το τραγικό του διαλόγου μεταξύ των παρουσιαστών της διάχυσης του πρωινού Skai, Οικονομικός Δημήτρης και Akis Pavlopoulos. Γίνετε – υποβαθμισμένα – και δώστε σε λάθος χρόνο, σε ένα τραγικό λάθος, τα λόγια του οικονομολόγου “σκεφτείτε τον εαυτό σας σε ένα καλάθι, ίσως στην καλύτερη περίπτωση να είναι νεκροί, να είστε σε ένα καλάθι και να είστε το πρωί”.
Αλλά ποια ήταν η αντίδρασή του, μετά τις έντονες αντιδράσεις που ακολούθησαν; Μια νέα περικοπή “συγνώμη”Μέσα από ένα άρθρο σχετικά με το Χ, υπενθυμίζοντας τους Κυριζίδες – για να καταλάβω: «Σχετικά με μια συζήτηση που είχαμε σήμερα σχετικά με τη διάδοση της κυκλοφορίας, θα έλεγα σαφώς ότι σέβομαι απεριόριστες ανθρώπους.
Αυτό που έγραψε ο D. Economou στην ουσία, αρκετές ώρες μετά την απαράδεκτη ποινή του είναι ότι δεν ζητά συγγνώμη, επειδή πιστεύει και εξέφρασε δημοσίως ότι είναι καλύτερο να είναι νεκρός, και όχι σε ένα “καροτσάκι”, γνωρίζοντας ότι ακούει δεκάδες άτομα με προβλήματα κινητικότητας, ζητούν συγχωνεύσεις – με ακρίβεια – αν κάποιοι έχουν λυπηθεί. (Διαφορετικά, είναι πλήρες. Μια χαρά είπε στον τελικό, αν πρέπει να ζητήσουμε συγγνώμη είναι εκείνοι που δεν έχουν δει όλη τη συζήτηση και παρεξηγηθεί …)
Διαβάστε περισσότερα: Οικονομικός Dimitris για τη δήλωση σχετικά με τα άτομα με ειδικές ανάγκες: “Ήταν μια απαράδεκτη ποινή, ζητούμε συγγνώμη”
Μέχρι χθες, γιατί την επόμενη μέρα έρχεται η αποφοίτηση! “Εάν κάποιοι έχουν κίνδυνο, ζητώ συγγνώμη “ Δ. Οικονομικά, φαίνεται λυπηρό για τη διάδοσή του στο Skai και καλεί “καθαρές και θαρραλέες δικαιολογίες” επειδή “ήταν απαράδεκτη και 100% ψευδής πρόταση”. Αλλά πάντα αναφέρεται σε μια “παρεξήγηση”, ενώ ο Akis Pavlopoulos μιλάει για “κακή ετικέτα”. Και το αποτέλεσμα μεταξύ τους είναι “αυτή η πρόταση δεν πρέπει να ειπωθεί”. (Ενώ με άλλη ετικέτα θα μπορούσε να ειπωθεί;)
Και όλα αυτά τα αναγκαστικά, καθυστερημένα και όχι πειστικά κινήματα τύψης παρουσιάζονται όχι μόνο ως “δικαιολογίες”, αλλά ως “θαρραλέες δικαιολογίες” επειδή “είμαστε επαγγελματίες” – καλά!
Ας πούμε αντίο στη χαμένη αίσθηση δικαιολογιών όπως το γνωρίζαμεκαι ακολουθήστε τη νέα λογικήΠοιος μας επιτρέπει να προσβάλλουμε ανθρώπους, φύλα, κοινωνικές ομάδες, γυναίκες που δεν έχουν παιδιά, παιδιά που έχουν προβλήματα κινητικότητας ή – γιατί όχι;
