Έχουμε καιρό ακόμα να γίνουμε Ουγκάντα Ή Βενεζουέλασύμφωνα με λαϊκά συνθήματα που παραπέμπουν στους φτωχούς “μπανάνες“Ή κομμουνιστικές «δυτοπίες»αλλά το γεγονός είναι ότι σε αυτές τις χώρες οι πολίτες μάλλον θέλουν να μην γίνει Ελλάδα.
Σίγουρα όταν φαντάζεσαι τη χώρα σου Ευρωπαϊκό «μοντέλο»μάλλον δεν μας θυμίζει τη χώρα, τη δική μας, που είναι επίσημα πρώτα σε ασθενείς που δεν λαμβάνουν την απαραίτητη ιατρική φροντίδαστην ήπειρό μας.
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία από ΕΛΣΤΑΤ, στην έκθεση «Συνθήκες διαβίωσης 2025», περίπου 13% των Ελλήνων το δήλωσαν 2023 που είχαν ανάγκη εξέταση, θεραπεία ή ιατρική περίθαλψη που δεν πραγματοποιήθηκε.
Η Ελλάδα να περιμένει το NHS
Το ποσοστό για το 2024, σύμφωνα με τα προκαταρκτικά στοιχεία του Eurostatεκτιμάται ακόμη υψηλότερα — 21,9%ενώ ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι δίκαιος 3,6%.
Διαβάστε ακόμα: Αλεξανδρούπολη: Πέθανε στο διαμέρισμά της φοιτήτρια βιολογίας από τη Λάρισα
Πίσω από αυτά τα ποσοστά βρίσκονται άνθρωποι που αναβάλλω ραντεβού, έχουν αργήσει λειτουργίες ή παραιτούνται θεραπείες, κυρίως για οικονομικούς λόγους ή λόγω μεγάλες λίστες αναμονής. Στο πρόβλημα συμβάλλει και η δυσκολία μετακίνησης, ιδιαίτερα σε νησιωτικές ή ορεινές περιοχές.
Στον ευρωπαϊκό «χάρτη για την υγεία», η Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή ψηλά των ανεκπλήρωτων αναγκών που ακολουθούνται από Φινλανδία και το Εσθονία (αντίστοιχα 12,4% και 11,2%).
Αντίθετα, χώρες όπως Κύπρος (0,1%), h Μάλτα (0,5%) και n Τσεχική Δημοκρατία (0,6%) σχεδόν καθολικά εξυπηρετούν τους πολίτες τους.
Ο μέσος όρος της ΕΕ. λείψανα κάτω από 4%που υπογραμμίζει την απόσταση της Ελλάδας από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, αλλά και το ανισότητες πρόσβασης που εξακολουθούν να υπάρχουν στο ελληνικό σύστημα υγείας.
Η Ελλάδα των αδυνατισμένων γιατρών
Αυτό που χαρακτηρίζει την ελληνική πραγματικότητα είναι, αντίθετα, το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει 6,6 γιατροί ανά 1.000 κατοίκουςτου υψηλότερα ποσοστά στην Ευρώπη και περίπου 420 νοσοκομειακές κλίνες με 100.000 κάτοικοι.
Στη χώρα λειτουργούν περίπου 100 φαρμακεία ανά 100.000 κατοίκουςένας από αυτούς το πιο παλιό πανευρωπαϊκούς δείκτες.
Μπορούμε επομένως εύκολα να υποθέσουμε ότι η πρόσβαση των πολιτών παραμένει δύσκολοςόχι εξαιτίας της έλλειψη γιατρούς ή υποδομή συνολικά, αλλά κυρίως λόγω έλλειψη προσωπικού συγκεκριμένες περιοχές, αλλά και κόστος φροντίδα.
Καταγράφει και η ΕΛΣΤΑΤ μικρό αριθμό κέντρων υγείας (1,9 ανά 100.000 κατοίκους), γεγονός που δείχνει σε ποιο βαθμό η Πρωτοβάθμια φροντίδα, ειδικά σε περιφέρεια.
