Η δυνατή του ανάβαση είχε άρωμα γυναίκας ακροδεξιά έχει ευρωεκλογές. Για την ακρίβεια, τρεις γυναίκες και μάλιστα στις τρεις ισχυρότερες οικονομίες της Γηραιάς Ηπείρου: στη Γαλλία, την Ιταλία και τη Γερμανία, τρεις γυναίκες ήταν οι μεγάλοι νικητές: Marine Le Pen, Georgia Meloni και Alice Weidelσυμπρόεδρος του ακροδεξιού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD).
Η Λεπέν, η Μελόνι και η Βάιντελ παίζουν τους κύριους ρόλους, κυρίως επειδή τα τρία κόμματά τους μαζί κέρδισαν 71 από τις 160 έδρες που κατέχουν τώρα οι ακροδεξιές δυνάμεις στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Στη Γερμανία, το AfD έρχεται στη δεύτερη θέση, μπροστά από τους Σοσιαλδημοκράτες του Καγκελαρίου Όλαφ Σολτς και τους Πράσινους και το FDP, που αποτελούν μέρος του κυβερνητικού συνασπισμού. «Θέλουμε να κυβερνήσουμε», είπε ο Βάιντελ, ο οποίος έλαβε το 16% των ψήφων. Το πρόβλημά του; Το AfD θεωρείται υπερβολικά ακροδεξιό, ακόμη και στα μάτια της Λεπέν.
Ο αρχηγός του κόμματος του SPD Λαρς Κλίνγκμπαϊλ προκάλεσε σάλο το βράδυ των εκλογών αποκαλώντας τα μέλη του AfD «Ναζί» στην τηλεόραση. “Νομίζω επίσης ότι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών αφύπνισε πολλούς ανθρώπους στο γεγονός ότι οι Ναζί έγιναν ισχυρότεροι σε αυτές τις εκλογές. Η πρόεδρος του AfD Alice Weidel, η οποία ήταν επίσης παρούσα κατά τη διάρκεια της τηλεοπτικής εκπομπής, ρώτησε: “Ποιον θέλετε; σημαίνω? », στην οποία ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός απάντησε: «Ξέρετε, μιλάω για το AfD και εσάς». Κάποιοι επίσης υπενθύμισαν ότι το 2017, ένα δικαστήριο στο Αμβούργο ενέκρινε τον χαρακτηρισμό της Βάιντελ ως «ναζιστική σκύλα», όπως είχε περιγραφεί στο σατιρικό πρόγραμμα «Extra3» στο δίκτυο NDR.
Το Dexit είναι ανοιχτό
Μάλιστα, η Βάιντελ άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο Dexit – εξόδου της Γερμανίας από την ΕΕ, όπως είπε πρόσφατα στους Financial Times, τονίζοντας ότι το Brexit ήταν «πρότυπο» για εκείνη. Εάν το AfD έρθει στην εξουσία, ισχυρίζεται ότι θέλει να στερήσει από την Επιτροπή μεγάλο αριθμό προνομίων στο όνομα της «κυριαρχίας» των κρατών μελών. Σε περίπτωση αποτυχίας δεν αποκλείει τη διεξαγωγή «δημοψηφίσματος για το «Dexit»». Στο επίσημο πρόγραμμά του, το ακροδεξιό κόμμα δεν κάνει καμία αναφορά σε ενδεχόμενο «Brexit», αν και είναι γνωστό για τις ευρωσκεπτικιστικές του απόψεις.
Η Βάιντελ ελπίζει να δει το κόμμα της να έρχεται στην εξουσία το 2029. Μέχρι τότε, πιστεύει, θα σπάσει ο «υγειονομικός κλοιός» που έχουν επιβάλει τα άλλα κόμματα με το AfD. Και κόμματα όπως η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση CDU-CSU θα μπορούσαν να μπουν στον πειρασμό να σχηματίσουν κυβερνητικό συνασπισμό με την «Εναλλακτική για τη Γερμανία».
Οι γιορτές της Μελώνης
Εν τω μεταξύ, στην Ιταλία, η πρωθυπουργός Giorgia Meloni είδε το μεταφασιστικό κόμμα της Fratelli d’Italia να αυξάνεται στο 31% και οι έδρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να πενταπλασιάζονται. Η Μελόνι φυσικά προσπαθεί να ακολουθήσει μια φιλοευρωπαϊκή πορεία, αλλά δεν κρύβει ότι στόχος της είναι ουσιαστικά να αλλάξει την Ευρώπη και να την καταστρέψει εκ των έσω.
Όπως και το «Εθνικό συλλαλητήριο» της Μαρίν Λεπέν, το οποίο πέρασε το όριο του 30% στις ευρωεκλογές στη Γαλλία και τώρα βαδίζει προς τη μεγαλύτερη νίκη στις βουλευτικές εκλογές.
Η Λεπέν φυσικά θα προσπαθήσει να διατηρήσει την πιο μετριοπαθή εικόνα του κόμματός της και να αποστασιοποιηθεί από το γερμανικό ακροδεξιό AfD, το οποίο αυτή τη στιγμή έχει αποκλείσει από το Eurogroup «Ταυτότητα και Δημοκρατία» (ID).
Τουλάχιστον πριν από τον δεύτερο γύρο των γαλλικών εκλογών στις 7 Ιουλίου, δεν θα υπάρξει επανένωση με τον Βάιντελ. Όμως η Λεπέν προσπαθεί να καταλήξει σε συμφωνία με τη Μελόνι, η οποία, ωστόσο, κρατά τα πάντα ανοιχτά – συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης της φον ντερ Λάιεν για την προεδρία της Επιτροπής.
Ένα απρόβλεπτο πολιτικό τοπίο
Ωστόσο, το πολιτικό τοπίο στην Ευρώπη γίνεται όλο και πιο απρόβλεπτο. Υπάρχουν επίσης έντονες περιφερειακές διαφορές. Στα κράτη της Βόρειας Ευρώπης και στις δημοκρατίες της Βαλτικής, η επιτυχία της ακροδεξιάς ήταν περιορισμένη. Η «δεξιά στροφή» έχει ακόμα πολλά πρόσωπα. Το φάσμα κυμαίνεται από την αντι-ΕΕ και τον ρατσισμό μέχρι τον εθνικισμό και την κριτική.
Στην Ουγγαρία, για παράδειγμα, το κόμμα Fidesz του πρωθυπουργού Viktor Orbán έχασε έδαφος για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. Ο νέος του αντίπαλος Πίτερ Μαγιάρ, ο οποίος κέρδισε έξι έδρες, θα προσχωρήσει στο κεντροδεξιό ΕΛΚ.
Τα αποτελέσματα των εκλογών δεν είναι εύκολο να ερμηνευτούν παντού. Ένα είναι βέβαιο: η ακροδεξιά κέρδισε συνολικά. Αλλά δεν έχει φτάσει σε ένα επίπεδο που να μπορεί να αμφισβητήσει τον φιλοευρωπαϊκό συνασπισμό των Χριστιανοδημοκρατών (ΕΛΚ), των Σοσιαλδημοκρατών (S&D) και των Φιλελευθέρων (RE).
Οι τρεις παρατάξεις θα μπορούσαν να καταρτίσουν ένα πρόγραμμα για άλλα πέντε χρόνια, επεκτείνοντας την θητεία της απερχόμενης προέδρου της Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Και επιλέγοντας τον πρώην σοσιαλιστή πρωθυπουργό της Πορτογαλίας Αντόνιο Κόστα για τη θέση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όπως ήδη λέγεται στις Βρυξέλλες.
