Το μικρό χωριό που βρίσκεται στους πρόποδες του Μετέωρο ακούστηκε στο όνομα Καστράκη και είναι το μόνο μέρος που έχει το πλεονέκτημα ότι είναι τόσο κοντά στο «ιερό δάσος».
Ανάμεσά της Καλαμπάκας και τα Μετέωρα, το Καστράκι φαίνεται φωλιασμένο στους πρόποδες των κάθετων βράχων στην κορυφή των οποίων στέκονται τα περίφημα μοναστήρια της δεύτερης μεγαλύτερης μοναστικής κοινότητας στην Ελλάδα, μετά από αυτό του Αγιος Οροι.
Χωρίς κανένα ίχνος υπερβολής, ο φόβος είναι το κυρίαρχο συναίσθημα που νιώθουμε στα Μετέωρα. Και το Καστράκι είναι μέρος αυτής της μοναδικής ατμόσφαιρας. Με την πρώτη ματιά, το χωριό φαίνεται να έχει ριζώσει στις πλαγιές και τις κοιλάδες της περιοχής των Μετεώρων.
Η δημιουργία της αποικίας τοποθετείται στις Τουρκοκρατία, όταν αρκετές ηπειρώτικες αποικίες ενώθηκαν για να σωθούν από τον Αλή Πασά, βρίσκοντας καταφύγιο στην περιοχή. Το όνομα του χωριού είναι εμπνευσμένο από βυζαντινό κάστρο που υπήρχε στην περιοχή και του οποίου τα ερείπια σώζονται μέχρι σήμερα.
Μια εντυπωσιακή θέα που κόβει την ανάσα
Ο επισκέπτης θα βρεθεί αντιμέτωπος με α εντυπωσιακό τοπίο πολλές πλατφόρμες, χαράδρες Και παράξενοι βράχοι των Μετεώρων που φαίνεται να θέλουν να αγγίξουν τον ουρανό. Και μια μοναδική στιγμή, όπως πολλοί έχουν περιγράψει, είναι όταν κοιτάς τα Μετέωρα, ειδικά το απόγευμα.
Αν και το Καστράκι ενώνεται με την πόλη της Καλαμπάκας, είναι το πιο γραφικό μέρος της, καθώς είναι ένα αρχαία διατηρημένη αποικία με του δρόμου Και Σπίτια χτισμένο με παραδοσιακή αρχιτεκτονική, συνθέτοντας μια πολύ όμορφη εικόνα, συγκρίσιμη με τους βράχους που «σκιάζουν». Πολλά χωριάτικα έθιμα διατηρούνται μέχρι σήμερα, όπως η αναρρίχηση με σχοινί στο εκκλησάκι του Άη Γιώργη ντε Μαντίλα.
Το χωριό, μαζί με όλη την υπόλοιπη περιοχή των Μετεώρων, έχει κηρυχθεί ως Μνημείο της φύσης και παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά από την UNESCO.
