«Εκείνο το βράδυ, πήγα για ύπνο όπως όλα τα κοριτσάκια της ηλικίας μου, αλλά όταν ξύπνησα, δεν ήμουν πια ένα μικρό κορίτσι όπως τα άλλα». Ήταν μια νύχτα Νοεμβρίου του 1976 όταν μια βόμβα εξερράγη στο κτίριο της οικογένειας Λεπέν στο Παρίσι. Κανείς δεν σκοτώθηκε, αλλά η Λεπέν και οι δύο μεγαλύτερες αδερφές της ξύπνησαν ανάμεσα σε σπασμένα γυαλιά και συντρίμμια, ενώ ένας ολόκληρος τοίχος του κτιρίου είχε γκρεμιστεί.
Στόχος ήταν ο πατέρας της 8χρονης τότε Marion Anne Parin Le Pen.
Ο Ζαν-Μαρί Λεπέν, πρώην αλεξιπτωτιστής στον πόλεμο της Αλγερίας και ιδρυτής του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου, είναι ο άνθρωπος που σημάδεψε τη ζωή του Μαρίν, που δεν προοριζόταν αρχικά να συνεχίσει την πολιτική κληρονομιά του πατέρα του.
«Αυτό το τραυματικό γεγονός φαίνεται να διαμόρφωσε και να καθοδηγούσε την κοσμοθεωρία του σχετικά με τη βία του κόσμου», εξηγεί η Cécile Aldouy, η οποία έγραψε ένα βιβλίο για τη Le Pen.
“Στην κόλαση του Μοντρέτο”
«Για να καταλάβουμε πώς μια γυναίκα μπόρεσε να πάρει τον απόλυτο έλεγχο του πιο βίαιου εξτρεμιστικού πολιτικού κόμματος στη Γαλλία, πρέπει να επιστρέψουμε στην παιδική ηλικία της Λεπέν», εξηγεί ο Olivier Beaumont, συγγραφέας ενός βιβλίου για την οικογένεια Λεπέν με τίτλο «In the κόλαση του Μοντρέτο.
Όπως υποστηρίζει, ο βάναυσος χαρακτήρας της ανατροφής της την έκανε πολύ σκληρή.
Μετά την έκρηξη η οικογένειά του μετακόμισε σε ένα πέτρινο αρχοντικό σε μια κλειστή κατοικία στις πύλες του Παρισιού. Η κατοικία, που ονομάζεται Montretou, μεταβιβάστηκε στον πατέρα του από έναν πλούσιο δεξιόχειρα που δεν είχε κληρονόμους.
«Όταν έφτασε, σοκαρίστηκε που το σπίτι μύριζε θάνατο επειδή ο ιδιοκτήτης είχε μόλις πεθάνει», είπε ο Beaumont.
Ενώ ο πατέρας του έστησε τα γραφεία του κόμματός του στον πρώτο όροφο της έπαυλης – η οικογένεια έμενε από πάνω – ακροδεξιά στελέχη πηγαινοέρχονταν όλη την ημέρα. Είναι η «εστία» της πολιτικής βίας και ο Μάριν θα μεγαλώσει «κολυμπώντας» σε αυτό το περιβάλλον».
Ρωγμές, διαχωρισμοί και χτυπήματα θυρών
Ο Beaumont λέει ότι η παιδική ηλικία του Marin είναι γεμάτη χωρισμούς, χωρισμούς και χτυπήματα θυρών
Οι γονείς του έκαναν μποέμικη ζωή, με συνεχή διασκέδαση. Μερικές φορές έκαναν ιστιοπλοΐα για αρκετές εβδομάδες και άφηναν τα κορίτσια με τη νταντά.
Όταν ήταν 15 ετών, Η μητέρα της Λεπέν εγκατέλειψε απότομα τον γάμο της. «Γύρισε σπίτι από το σχολείο και όλα τα ρούχα της μητέρας της είχαν φύγει», είπε ο Aldui.
«Είχε φύγει με άλλον άντρα. Και Η Μαρίν Λεπέν ήταν πραγματικά απελπισμένη. Σταμάτησε να τρώει. »
Η Λεπέν δεν θα ξαναέβλεπε τη μητέρα της για 15 χρόνια. Οι γονείς του κατέληξαν σε ένα οδυνηρό διαζύγιο, το οποίο τράβηξε την προσοχή των μέσων ενημέρωσης.
Η βαριά σκιά ενός οικογενειακού ονόματος
“Μια άλλη τραυματική εμπειρία, σύμφωνα με τη συγγραφέα, μεγάλωνε με το όνομα Λεπέν. Το επώνυμό της ήταν πάντα βάρος”, λέει η Aldui.
«Το γεγονός ότι είναι κόρη του Jean-Marie Le Pen, καθώς το Εθνικό Μέτωπο αναδείχθηκε ως μια αμφιλεγόμενη νέα δύναμη, αφενός την οδήγησε να εξιδανικεύσει τον πατέρα της, που από την άλλη την έκανε να υποφέρει»
Το είπε η ίδια η Λεπέν οι συμμαθητές της την απομόνωσαν. Αυτό την οδήγησε να αναπτύξει ένα είδος φυλετικής νοοτροπίας και να συσπειρωθεί γύρω από την οικογένεια και το κόμμα.
Υπερασπίστηκε την ακροδεξιά και τους μετανάστες
Ακολούθησαν σπουδές και ασκήσεις δικηγορίας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, όχι μόνο υπερασπίστηκε μέλη της ακροδεξιάς, αλλά αντιπροσώπευε και μετανάστες με μη φιλανθρωπικούς τρόπους, όταν ένιωθε ότι είχαν αδικηθεί.
Ποτέ όμως δεν κατάφερε να βγει πραγματικά από την τροχιά του πατέρα της.
Το 1995 παντρεύτηκε ένα εξέχον μέλος του κόμματος και απέκτησε τρία παιδιά το 1998 και το 1999, μεταξύ των οποίων δύο δίδυμα. Τα μεγάλωσε μόνη της μετά το διαζύγιό της το 2000. Σήμερα ζει με τον επί χρόνια σύντροφό της, Λουίς Άλιο, επίσης εξέχον μέλος του κόμματος. Δεν είναι παντρεμένοι.
Ο Bertrand Duthill de la Rocher, ένας από τους συμβούλους της Le Pen, τη συναντά κάθε Κυριακή απόγευμα και την περιγράφει ως πολύ σοβαρή. Έχει όμως και μια διασκεδαστική πλευρά: «Λατρεύει τις γάτες!» Και έχει πολλά από αυτά. Της αρέσει ακόμα να βγαίνει και να τραγουδάει καραόκε».
Η αδερφή του και πώς πήρε το σκήπτρο
Ναύτης ήταν η μικρότερη κόρη του Jean-Marie και της Pierrette Le Pen, και δεν προοριζόταν να κληρονομήσει την πολιτική κληρονομιά του πατέρα της.
Η μεγαλύτερη αδερφή της, Marie-Caroline, υποτίθεται ότι θα διαδεχόταν τον Ζαν-Μαρί. Έτρεξε ακόμη και για τοπικό γραφείο. Όμως, σύμφωνα με τον Beaumont δεν άντεχε τα ρατσιστικά σχόλια του πατέρα της για μαύρους και Άραβες. Μετά τον χωρισμό τους, δεν μιλούσαν μεταξύ τους για 20 χρόνια.
Η Μαρίν Λεπέν έγινε μέλος του κόμματος απευθείας στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και διαδέχθηκε τον πατέρα της το 2011.
Το μαχαίρι στην πλάτη του πατέρα του και η εξορία του
Προσπάθησε να «αποτιμήσει» το κόμμα και μαλακώνει την εικόνα του, αλλά ο πατέρας της αντιτάχθηκε σε όλες τις προσπάθειές τηςείπε ο Αλντούι.
Ενώ η Μαρίν Λεπέν προσπάθησε να προσεγγίσει τους οικονομικά ασθενέστερους και να προσελκύσει περισσότερους νέους και γυναίκες, τα ξενοφοβικά και αντισημιτικά ξεσπάσματα του πατέρα της συνέχισαν να τη στοιχειώνουν.
Γαλλικές εκλογές: πώς η Εθνική Συσπείρωση της Λεπέν πήρε 3 εκατομμύρια περισσότερες ψήφους από την αριστερά, αλλά έχασε
Αποφάσισε λοιπόν να περιορίσει τη ζημιά και της έκοψε.
«…Δεν αντέχει τις προκλήσεις του για τους θαλάμους αερίων των Ναζί και για τον Στρατάρχη Πετέν, τον ηγέτη της Γαλλίας Vichy, ο οποίος είχε συνεργαστεί με τους Ναζί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, και πιστεύει ότι επιδιώκει να ρέει», λέει ο Beaumont.
Ο βιογραφούμενος λέει ότι η σταγόνα που Το τελευταίο ποτήρι ήταν όταν τα δύο Ντόμπερμαν του πατέρα του σκότωσαν την αγαπημένη του γάτα.
«Η συμβολική πολιτική ρήξη με τον πατέρα του έγινε επίσης φυσική». είπε.
Η Λεπέν άφησε το σπίτι της το 2014 και λίγο αργότερα έδιωξε τον πατέρα της από το πάρτι. Οι δυο τους δεν μιλούν πια. Κάποιοι πιστεύουν ότι ήταν απλώς μια παράσταση για να πείσουν τον κόσμο ότι το κόμμα έχει πραγματικά αλλάξει. Αλλά ο Beaumont πιστεύει ότι το χάσμα είναι πραγματικό.
«Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ του Jean-Marie και της Marine Le Pen», λέει. «Ο πατέρας ήθελε μόνο να προκαλέσει. Το κορίτσι ποθεί αληθινή δύναμη».
naftemporiki.gr
