Σε έκτακτη συνεδρίαση συνεδρίασε σήμερα Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2024 η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας (ISI) της Εκκλησίας της Ελλάδος, με μοναδικό αντικείμενο την εξαγγελθείσα νομοθεσία περί γάμου και «αναπαραγωγής» υπέρ των ομόφυλων ζευγαριών. .
Μετά τη συνηθισμένη προσευχή, η ISI ακούει η πρόταση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου.επί του οποίου ακολούθησε διάλογος και εκφράζει ομόφωνα τις θέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος επί του θέματος, ως εξής:
1. Η θεολογία της Εκκλησίας για το γάμο προέρχεται από την Αγία Γραφή, τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας και την πρόνοια του μυστηρίου του γάμου και φαίνεται καθαρά στην ακολουθία αυτού του μυστηρίου.
Στόχος του χριστιανικού γάμου είναι η δημιουργία ενός καλού γάμου και μιας καλής οικογένειας, η ανάπτυξη των παιδιών ως καρποί της εν Χριστώ αγάπης και των δύο συζύγων και η σύνδεσή τους με τη ζωή της Εκκλησίας.
Η Εκκλησία δέχεται για τη σχέση άνδρα-γυναίκας και παιδιών ότι:
α) η δυαδικότητα των φύλων και η συμπληρωματικότητά τους δεν είναι κοινωνικές επινοήσεις, αλλά προέρχονται από τον Θεό (“… και ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, κατ’ εικόνα Θεού τον δημιούργησε, αρσενικό και θηλυκό τους δημιούργησε. Και ο Θεός τους ευλόγησε, λέγοντας: «Αυξάνεται και πολλαπλασιάζεται…», Γένεση 1, 27-28),
β) ο ιερός χαρακτήρας της ένωσης άνδρα και γυναίκας αναφέρεται στη σχέση Χριστού και Εκκλησίας («… όποιος αγαπά τη γυναίκα του αγαπά τον εαυτό του… είναι μεγάλο μυστήριο, αλλά λέω στον Χριστό και στον Εκκλησία “, αιδεσιμότατος Παύλος, Προς Εφεσίους 5, 28),
γ) Ο χριστιανικός γάμος δεν είναι μια απλή συμφωνία συμβίωσης, αλλά ένα ιερό μυστήριο, με το οποίο απονέμεται η χάρη του Θεού στη σχέση κοινωνίας μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας με σκοπό την κοινή τους πορεία προς τη θεολογία – και αυτή την ευλογημένη οδό. αφορά όλα τα ζευγάρια με ή χωρίς παιδιά
δ) ο πατέρας και η μητέρα αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της παιδικής και ενήλικης ζωής («Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου», Έξοδος 20, 12).
2. Προφανώς η Πολιτεία νομοθετεί, αλλά αυτή η παράμετρος δεν στερεί από την Εκκλησία την ελευθερία της έκφρασης, ούτε απαλλάσσει την Εκκλησία από το καθήκον ενημέρωσης των πιστών, ούτε μπορεί να υποδείξει σε τι συνίσταται η αμαρτία. Η Εκκλησία δεν νομοθετεί και δεν είναι υπεύθυνη για τους νόμους. Αν όμως μείνει σιωπηλός, φέρει βαριά ευθύνη και αυτοκαταστρέφεται.
3. Από το 2015, το σύμφωνο συμβίωσης προσφέρει στα ομόφυλα ζευγάρια όλα τα δικαιώματα και τις δυνατότητες γάμου, με κύρια εξαίρεση τη δυνατότητα τεκνοποίησης μέσω υιοθεσίας ή παρένθετης μητρότητας.
Το σύνθημα της «ισότητας γάμου» έχει έναν και μόνο στόχο, την τεκνοποίηση παιδιών από «ομόφυλα ζευγάρια».
4. Ανακοινώθηκε ότι ο «γάμος ομοφυλόφιλων» και η «γονική μέριμνα του ίδιου φύλου» θα επιτρέπονταν μέσω υιοθεσίας και (με διάφορους τρόπους) παρένθετης μητρότητας.
Οι εμπνευστές του νομοσχεδίου και οι υποστηρικτές του προωθούν την κατάργηση της πατρότητας και της μητρότητας και τη μετατροπή τους σε ουδέτερη γονεϊκότητα, την εξαφάνιση των ρόλων των φύλων μέσα στην οικογένεια και θέτουν τις σεξουαλικές επιλογές πάνω από τα συμφέροντα των μελλοντικών παιδιών, ομοφυλόφιλων ενηλίκων.
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, οι μόνοι γονείς του ίδιου φύλου θα μπορούν να επιβάλλουν στο παιδί τους τον σύντροφό τους ως «πατέρα 2» ή «μητέρα 2».
5. Αυτή η νομοθετική πρωτοβουλία καταδικάζει τα μελλοντικά παιδιά να μεγαλώνουν χωρίς πατέρα ή μητέρα σε ένα περιβάλλον συγκεχυμένων γονεϊκών ρόλων.
Η μονογονεϊκή οικογένεια είναι διαφορετική περίπτωση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη στέρηση ενός γονέα, αλλά όχι τη σύγχυση των γονεϊκών ρόλων.
Από την άλλη, η ομοφυλοφιλική συμβίωση προκαλεί και τα δύο. Επιπλέον, αυτά τα παιδιά συχνά δεν θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον άλλο βιολογικό τους γονέα.
Επίσης, δεν θα έχουν την προσωπική εμπειρία της παρουσίας του αντίθετου φύλου (σε αντίθεση με τους «ομόφυλους γονείς» τους) σε μια ετεροφυλοφιλική σχέση.
Τα παιδιά των πατέρων 1 και 2 ή των μητέρων 1 και 2 (ή περισσότερων) θα είναι θύματα ενός αφύσικο μηχανισμού γέννησης.
6. Ανακοινώθηκε ότι: α) θα επιτρέπεται σε «ομόφυλα ζευγάρια» να υιοθετούν από κοινού και να υιοθετούν από τον «ομόφυλο σύζυγο» των γονέων (αυτό θα ισχύει και για παιδιά που γεννιούνται με παρένθετη μητρότητα «σήμερα»), β) παρένθετη μητρότητα δεν θα εξουσιοδοτηθεί στην Ελλάδα είναι υπέρ ενός «ομόφυλου ζευγαριού», αλλά αυτό θα αναγνωριστεί εάν διενεργήθηκε νόμιμα σε άλλο κράτος.
Οι διατάξεις αυτές θα δημιουργήσουν κίνητρα για την εκμετάλλευση ευάλωτων γυναικών.
Εάν ισχύουν τα παραπάνω, πρόκειται για ένα νομοσχέδιο γεμάτο αντιφάσεις και τρόπους παράκαμψης των απαγορεύσεών του (μέσω εγκυμοσύνων στο εξωτερικό) και είναι πιθανό η Ελλάδα να καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για διακρίσεις, οπότε η χώρα θα αναγκαστεί να νομοθετήσει στην επικράτεια και για την παρένθετη μητρότητα.
7. Το νομοσχέδιο όχι μόνο καταργεί τους κανόνες της βιοηθικής, τις χριστιανικές αξίες και την ελληνική οικογενειακή παράδοση, αλλά ανατρέπει τα δικαιώματα των μελλοντικών παιδιών και τους ρόλους των φύλων ως στοιχεία της συνοχής της κοινωνίας – και αυτό αφορά τα πάντα στον κόσμο, ακόμα κι αν δεν το κάνουν. αποδεχτείτε τον Χριστιανισμό. ηθική.
Το ερώτημα που τελικά μένει αναπάντητο είναι το εξής: ποιος είναι ο ουσιαστικός λόγος αυτής της απόφασης που αλλάζει τελείως και ριζικά τον θεσμό του γάμου και την ιδιότητα του γονέα και γιατί προωθείται τόσο σκληρά;
8. Η Εκκλησία της Ελλάδος αναγνωρίζει μόνο το Πανάγιο του χριστιανικού γάμου και απορρίπτει τον πολιτικό γάμο ανεξαρτήτως φύλου.
Εδώ, αντιτίθεται στον πολιτικό γάμο «ομόφυλων ζευγαριών» με τον πρόσθετο λόγο ότι οδηγεί αναπόφευκτα σε «γονεϊκότητα ομοφυλόφιλων» μέσω υιοθεσίας ή παρένθετης μητρότητας.
Η νομοθεσία αυτή έρχεται σε αντίθεση τόσο με τη χριστιανική ανθρωπολογία όσο και με το καθήκον της κοινωνίας να διασφαλίζει την ευημερία και την εκπαίδευση των παιδιών, αλλά και με το δικαίωμα των παιδιών στην πατρική παρουσία και φροντίδα και μητρική.
Για όλους τους παραπάνω λόγους και με αίσθημα ποιμαντικής ευθύνης και αγάπης, η Αγία μας Εκκλησία αντιτίθεται σθεναρά στο προτεινόμενο νομοσχέδιο.
9. Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας αποφάσισε: α) τη σύνταξη σχετικής επιστολής με τις θέσεις της προς τα αξιότιμα μέλη της Βουλής των Ελλήνων, β) την ανακοίνωση των θέσεων της στους Ιερούς Ναούς την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2024 και τη διανομή του σχετική μπροσούρα «Προς το λαό» μέσω των Ιερών Εκκλησιών και της ιστοσελίδας τους, γ) η χορήγηση εξουσιοδότησης σε κάθε Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη να προβεί, στην επαρχία του και κατά τη συνετή ποιμαντική του κρίση, σε ενημέρωση και ευαισθητοποίηση σχετικά με την επικείμενη νομοθεσία και την θεσμός της οικογένειας.
Από την Ιερά του Σύνοδο
Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος
Η αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους αυτού επιτρέπεται μόνο εφόσον το Romfea.gr αναφέρεται ως πηγή με ενεργό σύνδεσμο στο αντίστοιχο λήμμα.
