Δύσκολες στιγμές περνά ο Μάριος Φραγκούλης μετά τον θάνατο της αγαπημένης του μητέρας, Ελένης.
Ο μεγάλος τραγουδιστής δημοσίευσε μια ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram και έκανε γνωστά τα άσχημα νέα, αποχαιρετώντας παράλληλα ένα φανερά συγκινητικό αντίο.
Ο Μάριος Φραγκούλης μεγάλωσε με τη θεία του και την αδερφή της μητέρας του, την οποία θεωρεί και μητέρα του.
Ο Μάριος Φραγκούλης παραδέχτηκε σε συνέντευξή του: «Γεννήθηκα στη Ροδεσία της Αφρικής. Ήρθαμε να επισκεφτούμε τη θεία μου στην Αθήνα και οι γονείς μου μου είπαν: «Αφού ο Μάριος δεν πάει ακόμα σχολείο, γιατί να μην το αφήσω εδώ και να έρθετε να διαλέξετε. Ήταν καλοκαίρι, θυμάμαι, η μητέρα μου με έβαλε στον πάγκο της κουζίνας και μου είπε “Μαρία, θα πάω να τα πάρω μερικά πράγματα;” Και αυτό ήταν, μπήκε σε ένα ταξί νομίζω με τον αδερφό μου και πήγε πίσω στην Αφρική, νόμιζα ότι θα επέστρεφε την άλλη μέρα . Έμεινα με τη θεία μου, την αγαπούσα, προσπάθησα να τη φωνάξω μαμά. Μια μέρα της είπα: Μπορώ να σε πω μαμά, γιατί με κοροϊδεύουν τα παιδιά στο σχολείο;
Ο γνωστός τραγουδιστής έγραψε στην ανάρτησή του: «Γεννήθηκα στην Αφρική. Με έφερε στον κόσμο η Ωραία Ελένη από την Κέρκυρα, γεννημένη στο Παλιό Πηγάδι πάνω από τη Μουράγια, πάντα με το ελαστικό παιδικό ένστικτο και το γέλιο που δεν έπεφτε ποτέ από το στόμα της. Τραγουδούσε, μιλούσε δυνατά και γελούσε με όλα! Η μητέρα μου, όπως όλες οι αδερφές και τα αδέρφια της, δούλευε από πολύ μικρή… δύσκολες στιγμές αλλά ακόμα ζωντανές προσωπικότητες.
Η μητέρα μου μάζευε ελιές από τα 12 της και μεγάλωνε τις μικρότερες αδερφές της. Το τραγούδι, αφού ο παππούς Σίμος έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε πολύ καλά, ήταν πολύ ζωντανό στο σπίτι αλλά θα έλεγα μέχρι το Λιστόν στο κέντρο της Κέρκυρας… Μέσα σε όλη την ομορφιά, η πεθερά μου μεγάλωσε και έκανε τα όνειρά του πραγματικότητα. . Κατάφερε να ταξιδέψει στην Αφρική και να γνωρίσει τον πατέρα μου τον Γιάννη, που έπαιζε πολύ καλά πιάνο και γεννηθήκαμε εγώ, ο Σάιμον, ο Μάριος το χορτάρι…
Όλη μέρα στον κήπο και στα δέντρα, στα πάρκα και να παίζω με τον αδερφό μου… Θυμάμαι τις τεράστιες αγκαλιές και τα γέλια της μαμάς και πάντα να μας σώζει! Καλό Θεό από όλους μας, την τρελή και αγαπημένη Νίκαια μας!».
