Ο Δημήτρης Γιώτης τότε εξομολογήθηκε την ψυχή του στο περιοδικό So. Μεταξύ άλλων, ο ηθοποιός γύρισε το χρόνο πίσω και μίλησε για τα δύσκολα χρόνια που πέρασε με την πεθερά του.
Είπες ότι όταν σε πήρε ο πατέρας σου όταν ήσουν 10, είχες εφιάλτες με τη μητριά σου.
Είναι χρόνια που όσο κι αν θέλω να γράψω για αυτά είναι βαθιά ριζωμένα μέσα μου. Το να ζήσω με την πεθερά μου ήταν εφιάλτης. Ακόμα αναρωτιέμαι γιατί έπρεπε να τα περάσω όλα αυτά και πώς θα μπορούσε να είχε κάνει όλα όσα πέρασα σε ένα παιδί 9, 10, 11 ετών. Και το περίεργο ήταν ότι ενώ η μητέρα μου ζητούσε να με πάρει, έπαιζε κι εκείνη τον ρόλο της για να τη βλέπω λιγότερο. Μην πας μακριά. Σε κάθε παραμύθι, η πεθερά είναι η κακιά γιατί είσαι απλώς ένα άχρηστο εμπόδιο για εκείνη.
Είναι αλήθεια ότι κρύφτηκες με τη μητέρα σου για να ξεφύγεις από τον πατέρα σου;
Στα 11 μου και ζει σαν κυνηγημένος στην Αθήνα. Ο πατέρας μου είχε κάνει μήνυση για απαγωγή ανηλίκου. Σημειωτέον, έφυγα μετά από ξυλοδαρμό από την πεθερά μου και ενώ εκείνη μου πέταξε ένα βιβλίο με αποτέλεσμα να ανοίξει το δικό μου και να ρέει αίμα. Πήγα στη γιαγιά μου, ενημέρωσε τη μητέρα μου, με την οποία πήγαμε πρώτα στο αστυνομικό τμήμα και κάναμε κατάθεση. Η επιστροφή μου, σωστά, στο δικαστήριο… δεν φαντάζεστε.
