«Η μόνη πραγματική ελπίδα για την επιτυχία του θεσμού του προσωπικός γιατρός πρέπει να γίνει κατανοητό, να λειτουργεί και να εγγράφεται ως απαραίτητο και χρήσιμο στη συνείδηση των πολιτών-δικαιούχων υπηρεσιών υγείας» δηλώνει ο σύλλογος εργαζομένων του ΦΥ Δυτ. Ελλάδος, Πελοποννήσου και υπαλλήλων της διοίκησης της 6ης Υπουργείου Υγείας, σχετικά με την αφορμή το νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας για τον θεσμό του προσωπικού γιατρού, τονίζοντας ότι οι συνεχείς και ανεπιτυχείς προσπάθειες καταδεικνύουν αμέλεια και έλλειψη σοβαρού σχεδίου είναι απαραίτητο ποσοστό σοβαρής συμμετοχής ιδιωτών γιατρών.
«Υπάρχει ανάγκη να ενισχυθούν και να προστατευθούν οι προσωπικοί γιατροί και οι δομές πρωτοβάθμιας περίθαλψης στο NHS, ώστε να αποτελούν τη ραχοκοκαλιά και την κινητήρια δύναμη της πραγματικής μεταρρύθμισης.
Εάν ο στόχος είναι η αύξηση της πρόληψης για τον πολίτη, η αποσυμφόρηση στα νοσοκομεία και ο περιορισμός της υπερβολικής χρήσης φαρμάκων και δαπανών, αυτός ο στόχος δεν μπορεί να επιτευχθεί όταν οι μονάδες πρωτοβάθμιας υγείας καταρρέουν και τα τεστ προληπτικά μέτρα γίνονται πιο ακριβά, απαιτώντας σε ορισμένες κατηγορίες μήνες αναμονής μέχρι να ακυρωθούν και να καταλήξουν οι γιατροί μόνο «συνταγογράφοι»» διευκρινίζει ο Σύλλογος.
Σύμφωνα με τους εργαζόμενους στο PPY Dyt. από την Ελλάδα, την Πελοπόννησο, το προτεινόμενο σύστημα που αναθέτει το ρόλο του προσωπικού ιατρού σε πρώην γιατρούς υπηρεσιακής κατάστασης (οι λεγόμενοι «αγροτικοί»), για τους οποίους η δυνατότητα έκδοσης μακροχρόνιων συνταγών ή όλων των εξετάσεων και αναλώσιμων που ένας γιατρός γενικός ιατρός ή παθολόγος μπορεί και που κατά τη διάρκεια της θητείας τους δεν μπορεί να συναντήσει δεύτερη φορά τον πολίτη που θα τους επιλέξει για προσωπικό τους γιατρό, μόνο η συστολή μπορεί να είναι η αιτία.
«Η ανάθεση ενός τέτοιου ρόλου σε επιστήμονες που έχουν ήδη επιλέξει άλλες ειδικότητες μετά την αποφοίτησή τους και η προσπάθεια προσέλκυσης πτυχιούχων στην ειδικότητα του γενικού ιατρού με οικονομικό κίνητρο είναι προσβολή για την επιστήμη και τους φορείς της και δείχνει την πραγματική αντίληψη του συστήματος υγείας.
Και η δυνατότητα προαιρετικής επιλογής παιδιάτρου ως προσωπικού ιατρού για τους κάτω των 16 ετών, δηλαδή τους ενήλικες του αύριο που θα έπρεπε να έχουν αποκτήσει την κουλτούρα συνεργασίας και εμπιστοσύνης στον προσωπικό γιατρό, απλώς επιβεβαιώνει όλα τα παραπάνω», υπογραμμίζει η Σχέση.
