Δημήτρης Θεοδώρας. Αυτό είναι το όνομά του το νεότερο θύμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου που καταγράφηκε. Είναι το παιδί που έπεσε νεκρό το μεσημέρι 17 Νοεμβρίου 1973ενώ διέσχιζε με τη μητέρα του τη διασταύρωση της οδού Ορεινής Ταξιαρχίας και της λεωφόρου Παπάγου, στου Ζωγράφου.
Το παιδί ήταν απλά 5 χρόνια όταν τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά στρατιωτικής περιπόλου υπό την ηγεσία ενός αξιωματικού (πιθανόν ο Σπυρίδων Σταθάκης του ΚΕΤ/Θ), σκαρφαλωμένο στην κορυφή του λόφου του Αγίου Θεράποντος. Μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Παίδων όπου και άφησε την τελευταία του πνοή.
Ο πατέρας του Θεοφάνης Θεοδώρας ήταν στο μπαλκόνι του σπιτιού του με το μωρό, το μικρότερο παιδί της οικογένειας. Ακούστε τις ριπές. Φοβόταν, έτρεμε. Τότε άκουσε έναν γείτονα που έμενε στο ίδιο κτίριο να τρέχει και να ουρλιάζει σοκαρισμένος:Έλα μέσα, πυροβολούν, η Γκεστάπο είναι χαλαρή, σκότωσαν το παιδί τους στον επάνω όροφο“.
Το παιδί που είχαν σκοτώσει ήταν δικό του. Άφησε το μωρό και πήγε κατευθείαν στο νοσοκομείο παίδων. Τότε επιβεβαιώθηκε ο χειρότερος εφιάλτης του. Το παιδί τους ήταν νεκρό. Εκτός από τον μικρό Δημήτρη, πυροβολήθηκαν στα πόδια δύο αγοράκια που μόλις βρίσκονταν στο μπαλκόνι τους.
Δείτε την κατάθεση του πατέρα του στη «Μηχανή του Χρόνου» μετά τις 50:30
Ο πατέρας του Δημητράκη μιλώντας στο ραδιόφωνο 88.6 το 2018, κατέθεσε τα δραματικά γεγονότα που βίωσε εκείνον τον σκοτεινό Νοέμβριο του 1973. Απαντώντας στις ερωτήσεις των νεκρών. “Δεν ήθελα να μιλήσω αλλά αυτό που άκουσα στη Βουλή με έκανε να εκραγώ. Τόσα χρόνια, το ίδιο τροπάριο. Οι πολιτικοί δεν έχουν δώσει το απαραίτητο νόημα στην Ecole Polytechnique. Δεν ήταν μόνο οι φοιτητές που ηγήθηκαν της εξέγερσης, ήταν επίσης οι αγρότες και οι εργάτες που οργάνωσαν την επανάσταση. Η σφαγή έγινε μπροστά από την École Polytechnique.είχε πει.
“Η Πολιτεία δεν κατένειμε ευθύνες όπως όφειλε. Προσωπικά έδωσα το τανκ, τον αριθμό του και τον οδηγό του και με θεώρησαν υπεύθυνο, θεώρησαν τον θάνατο του παιδιού μου ως τυχαίο γεγονός. Κατέθεσα κατά τη διάρκεια της δίκης που έγινε το 1975 για την École Polytechniqueπώς ένα τανκ έφυγε από το Πολυτεχνείο, πέρασε από Ομόνοια, Σύνταγμα και Χίλτον και έφτασε έξω από το Ζωγράφου γιατί φοβόντουσαν και εξέγερση. Τότε η πανεπιστημιούπολη ήταν υπό κατασκευή. Στη οδό Παπάγου χτυπήθηκαν δύο παιδιά που βρίσκονταν στα μπαλκόνια τους, δέχθηκαν σφαίρες στα πόδια. Πάνω από το τανκ ήταν ένας στρατιώτης με ένα τουφέκι στο χέρι και πυροβολούσε», συνέχισε.
Τόνισε πώς για το Το Πολυτεχνείο δεν ανέλαβε καν τις ευθύνες που θα έπρεπεούτε το αληθινό της νόημα. “Η δίκη για την Ecole Polytechnique έγινε αλλά ορισμένα πράγματα έπρεπε να είχαν γίνει καλύτερα. Οι πολιτικοί δεν έδωσαν το πραγματικό νόημα, επαναλαμβάνω. Έφτιαξαν νόμο για τα θύματα και ήξερα ότι θα έρθει η μέρα που θα μας πουν ότι δεν υπάρχουν θύματα στην École Polytechnique. Δεν με ενδιέφερε ποτέ η αποζημίωση. Νομίζω ότι ο αγώνας της Πολυτεχνικής δεν δικαιώνεται. Δυστυχώς, όλοι οι αγώνες κλάπηκαν ή ξανααγοράστηκαν. Πρέπει να καταλάβουμε τι ακριβώς συνέβη, αυτό είναι το κύριο πράγμα“.
