Δημοσιεύτηκαν τα απομνημονεύματα του πρώην καγκελαρίου του Γερμανία, Άνγκελα Μέρκελκαι ιδιαίτερο ενδιαφέρον, πέρα από τις αναφορές σε Κεφάλαιο και Πούτιν, παρουσιάζουν όσα είπε για την Ελλάδα και την περίοδο της κρίσης.
Όπως επισημαίνει σχετικά η ΕΡΤ, η Άνγκελα Μέρκελ συνομίλησε με δύο πρωθυπουργούς, τον πιο κρίσιμο της μνημονιακής περιόδου, κοινώς τους Αντώνης Σαμαράς και αυτός Αλέξης Τσίπρας. Μάλιστα, έγραψε για τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ότι ήταν «σαν σταρ».
Στο σχετικό κεφάλαιο για την ελληνική πολιτική, που ονόμασε «ο δρόμος για την Ιθάκη», περιγράφει τη σκηνή στην ψαροταβέρνα στον Πειραιά, την τελευταία του συνάντηση με τον κ. Τσίπρα, όπου συζήτησαν ξανά αυτό που συνέβη το 2015 και του είπε ο Αλέξης Τσίπρας. ότι έπρεπε να εξαντλήσει όλες τις δυνατότητες για να πάρει τον κόσμο μαζί του στην απόφαση να μην βγάλει την Ελλάδα από το ευρώ.
Όσο για τον Αντώνη Σαμαρά, αναφέρεται μόνο με δύο φράσεις: ότι κέρδισε τις εκλογές μετά τον Παπανδρέου και ότι δεν εφάρμοσε τις μεταρρυθμίσεις που είχε υποσχεθεί.
Τι έγραψε η Μέρκελ για την ακροδεξιά και τη μετανάστευση
Ή Άνγκελα Μέρκελ υπερασπίζεται με πάθος τα 16 χρόνια που πέρασε στην κορυφή της κορυφαίας οικονομίας της Ευρώπης στα απομνημονεύματά της Freedom, που κυκλοφορούν τώρα σε περίπου τριάντα χώρες.
Η 70χρονη πρώην καγκελάριος κατηγορείται σήμερα ότι άφησε τη Γερμανία επικίνδυνα εξαρτημένη από το φθηνό ρωσικό αέριο και ότι συνέβαλε στην άνοδο της ακροδεξιάς με την πολιτική της για άνοιγμα στους μετανάστες.
Απούσα από την πολιτική συζήτηση από τα τέλη του 2021 όταν έφυγε από την εξουσία, η Άνγκελα Μέρκελ μιλάει ξανά σε μια εποχή που η σημερινή κατάσταση χαρακτηρίζεται από πολέμους στην Ουκρανία και το Μέση Ανατολήτην επικείμενη επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο και την προεκλογική εκστρατεία στη Γερμανία πριν από τις πρόωρες εκλογές του Φεβρουαρίου.
Δέχτηκε τις μεγαλύτερες επιθέσεις για τον χειρισμό του στη μεταναστευτική κρίση, κατά την οποία διέταξε τον Σεπτέμβριο του 2015 να πρόσφυγες που φτάνουν στα σύνορα της χώρας. Η συγγραφή αυτών των απομνημονευμάτων την οδήγησε να εξηγήσει τα κίνητρά της εκείνης της εποχής, το «όραμά της για την Ευρώπη και την παγκοσμιοποίηση», αναφέρει σε αυτό το βιβλίο.
Με την ιστορική της φράση «θα φτάσουμε εκεί» («Wir schaffen das»), παρουσίασε «μια στάση»: «όπου υπάρχουν εμπόδια, πρέπει να εργαστούμε για να τα ξεπεράσουμε».
Λέει ότι «ακόμα δεν έχει καταλάβει», για μια selfie που τράβηξε με μια ομάδα προσφύγων, «ότι κάποιοι νόμιζαν ότι ένα ευγενικό πρόσωπο σε μια φωτογραφία ήταν αρκετό για να παρακινήσει ολόκληρες λεγεώνες ανθρώπων να εγκαταλείψουν τη χώρα τους.
Ενώ τονίζει ότι «η Ευρώπη πρέπει πάντα να προστατεύει τα εξωτερικά της σύνορα», τονίζει ότι «η ευημερία και το κράτος δικαίου θα κάνουν πάντα τη Γερμανία και την Ευρώπη (…) μέρη όπου οι άνθρωποι θέλουν να πάνε».
Σχετικά με την άνοδο της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD), ενός γερμανικού ακροδεξιού κόμματος, προειδοποιεί τα δημοκρατικά κόμματα: «αν πιστεύουν ότι μπορούν να συγκρατήσουν την άνοδο του AfD συνεχίζοντας να υιοθετούν τα θέματά του ή ακόμα και με ρητορική μονόπλευρα χωρίς να προτείνουν συγκεκριμένες λύσεις στα υπάρχοντα προβλήματα, θα αποτύχουν. »
Μετά το Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, κατηγορήθηκε ότι καθιστούσε τη Γερμανία εξαρτημένη από τις παραδόσεις ρωσικού φυσικού αερίου. Ωστόσο, επισημαίνει, τη δημιουργία του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 1 υπέγραψε ο προκάτοχός της, ο σοσιαλδημοκράτης Gerhard Schröder, ο οποίος στη συνέχεια έγινε πρόεδρος της επιτροπής μετόχων και του εποπτικού συμβουλίου αυτής της εταιρείας.
Για αυτόν Nord Stream 2ο δεύτερος αγωγός φυσικού αερίου που δεν τέθηκε ποτέ σε λειτουργία και για τον οποίο είχε δώσει το πράσινο φως μετά τη ρωσική προσάρτηση της Κριμαίας το 2014, εξηγεί ότι τότε θα ήταν «δύσκολο για τους ανθρώπους να δεχτούν τόσο στη Γερμανία (…) όσο και σε μια χώρα Ορισμένες χώρες μέλη της ΕΕ εισάγουν άλλα, ακριβότερα καύσιμα.
Δικαιολογεί επίσης αυτή την επιλογή προβάλλοντας τη σταδιακή εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας, την οποία είχε αποφασίσει το 2011 μετά την καταστροφή της Φουκουσίμα: «το φυσικό αέριο εκπληρώνει περισσότερο από ποτέ τον ρόλο μιας μεταβατικής τεχνολογίας ορυκτών» που εν τω μεταξύ αναλαμβάνουν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Η πρώην καγκελάριος συνιστά επίσης στη Γερμανία να μην κάνει πίσω στην πυρηνική ενέργεια, όπως προτείνουν ορισμένοι: «Δεν τη χρειαζόμαστε για να πετύχουμε τους κλιματικούς μας στόχους, για να είμαστε τεχνολογικά αποδοτικές».
Κανένας άλλος ηγέτης δεν επικρίνεται τόσο σε αυτά τα απομνημονεύματα όσο ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, τον οποίο περιγράφει ως «έναν άνθρωπο διαρκώς σε εγρήγορση, που φοβάται την κακομεταχείριση και είναι πάντα έτοιμος να χτυπήσει, συμπεριλαμβανομένης της άσκησης της δύναμής του στο να παίζει σκύλο και να κάνει τους άλλους να περιμένουν». “.
Ωστόσο, «συνεχίζει να πιστεύει» ότι «παρά τις δυσκολίες (…) καλά έκανε που επέμενε (…) να μην αφήσει να διακοπούν οι επαφές με τη Ρωσία (…) και επίσης να διατηρήσει δεσμούς μέσω εμπορικών σχέσεων – πέρα από αμοιβαία οικονομικά οφέλη». Διότι, τονίζει, «η Ρωσία είναι, μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες, μία από τις δύο κύριες πυρηνικές δυνάμεις στον κόσμο» και είναι γείτονας της Ευρώπης.
Συνεχίζει επίσης να υπερασπίζεται την αντίθεσή της στην πιθανή ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ στη σύνοδο κορυφής του Βουκουρεστίου το 2008, υποστηρίζοντας ότι είναι απατηλό να πιστεύουμε ότι το καθεστώς υποψηφιότητας της χώρας στο ΝΑΤΟ θα είχε προστατευθεί από τις επιθέσεις του Πούτιν.
