Κάθε φορά που πηγαίνεις στο γήπεδο, είναι πάντα εκεί. Δίπλα σου, μπροστά σου, γύρω σου. Δεν είναι εύκολο να μην τα προσέξεις, γιατί η παρουσία τους κάνει τους αγώνες πολύ πιο διασκεδαστικούς και ενδιαφέροντες. Από αυτόν που δεν σταματάει να βρίζει, μέχρι τον καγκουρό και τον παίχτη, υπάρχουν πολλές κατηγορίες Ελλήνων φιλάθλων.
Θέλω να γίνω προπονητής
Από τις πιο κλασικές κατηγορίες Ελλήνων οπαδών. Ξεχωρίζει, αφού είναι που θα ασκήσει κριτική στις επιλογές του προπονητή, στη βασική πεντάδα, θα έχει άποψη για την ενδεκάδα, για το σύστημα, για τις αλλαγές. Η κρυφή του επιθυμία θα ήταν να γίνει ο ίδιος προπονητής. Μετά από κάθε παιχνίδι που δεν πάει καλά, λέει τι θα έκανε για να βοηθήσει την ομάδα να κερδίσει.
Ο «λάκκος»
Είναι αυτός που από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα θα είναι σε κατάσταση μανίας, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα. Στέκεται ακόμα όρθιος γιατί δεν μπορεί να καθίσει κάτω από την τσίτα, το πρόσωπό του είναι κόκκινο γιατί η πίεση έχει ανέβει στον θεό, ενώ αν κοιτάξετε προσεκτικά θα δείτε φλέβες να προεξέχουν στο λαιμό ή στο μέτωπο.
Βρίζει συνεχώς, με τις πιο ευφάνταστες κατάρες που υπάρχουν, εφευρίσκει νέες λέξεις και στόχος του είναι κυρίως οι Θεές.
Ο άνθρωπος των social media
Και μιας και ζούμε στην εποχή των κοινωνικών δικτύων, που έχουν διεισδύσει σε κάθε πτυχή της ζωής μας, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε στη λίστα μας τον τύπο που έρχεται στο γήπεδο απλώς για να ανεβάσει μια ιστορία και να την δείξει στα κοινωνικά δίκτυα.
Μπορεί να μην ξέρει καν τι ομάδες παίζουν, αλλά αφού θέλει να βρίσκεται στην καρδιά της δράσης, όλοι οι οπαδοί του πρέπει να βλέπουν τι κάνει κάθε μέρα. Εκτός από ιστορίες, θα βγάζει άπειρες selfies και θα παρακολουθεί συνεχώς πόσα likes πήρε.
Το καγκουρό
Μπορεί να φαίνεται λίγο στερεότυπο, αλλά υπάρχει πάντα και παντού ένα καγκουρό. Μαύρα ρούχα, μια αθλητική φόρμα Adidas στρωμένη σε λευκές κάλτσες, ένα παπούτσι Nike, ένα σακάκι North Face και γυαλιά Arnette που δεν φεύγει από το κεφάλι σου.
Περπατάει συνήθως με ανοιχτά πόδια και κάνει μακριές τροχιές. Έχει ένα τσιγάρο στριμμένο πίσω από το αυτί της και φυσικά ένα fanny pack. Θα φωνάζει συνθήματα και αν ανέβει η θερμοκρασία στο γήπεδο, δεν θα χάσει ευκαιρία να βγάλει τη φανέλα και να τη στριφογυρίσει.
Η προληπτική
Θα κάθεται πάντα στην ίδια θέση και, αν κερδίσει η ομάδα, δεν θα κουνηθεί εκατοστό, ούτε για να πάει τουαλέτα. Θα φοράει πάντα την ίδια φανέλα – γιατί είναι η κολοκύθα, ακόμα κι αν δεν έχει πλυθεί για μια εβδομάδα, και πριν τον αγώνα θα κάνει μια ολόκληρη ιεροτελεστία, λίγο σαν βουντού, για να τονώσει την ομάδα. Επιπλήττει όσους μπαίνουν στο γήπεδο όταν η ομάδα χάνει έναν αγώνα, αποκαλώντας τους καθάρματα.
«Έρχομαι μόνο στα ντέρμπι»
Μπορεί να θέλει να παίξει με ασφάλεια με τους φίλους του, αλλά στην πραγματικότητα δεν θα πατήσει ποτέ το πόδι του στον αγωνιστικό χώρο, εκτός κι αν η ομάδα παίξει ένα μεγάλο ντέρμπι. Προτιμά να βλέπει παιχνίδια στην τηλεόραση με τις πιτζάμες του, αλλά στα ντέρμπι θα τον δεις στην πρώτη σειρά, να ουρλιάζει σαν να μην υπάρχει αύριο.
Ο πράκτορας στοιχημάτων
Είναι αυτός που σε όλη τη διάρκεια του αγώνα θα έχει ανοιχτό το κινητό του και θα παρακολουθεί ταυτόχρονα δύο ή τρεις αγώνες στους οποίους έχει ποντάρει. Συνήθως ο μισθός του τελειώνει το πρώτο δεκαήμερο, αφού μπορεί να μην έχει να φάει, αλλά «ένα μικρό στοίχημα θα κερδίσει». Ακόμα περιμένει το μεγάλο twist και ακόμα τρώει από τον «κουβά». Όμως δεν τα παρατάει ποτέ.
O boomer
Είναι ο κλασικός μεσήλικας γκριζομάλλης που θα έρθει στο γήπεδο, μπορεί να έχει μια αθλητική εφημερίδα στο χέρι ή στην πίσω τσέπη, θα κάθεται ήρεμα στην καρέκλα του και θα αναπολεί τον παλιό καλό καιρό. Η ομάδα που είχαμε τότε, οι παίκτες, ο προπονητής, το μπάσκετ που παίξαμε το 1980, το πρωτάθλημα που πήραμε κ.λπ., κ.λπ. Σε κρίσιμες φάσεις θα σηκωθεί από τη θέση του και θα αρχίσει να βρίζει ενώ κουνάει δυνατά τα χέρια του.
Το σπαστικό
Θα τον ακούς συνεχώς να αναστενάζει, να παραπονιέται για την έκβαση του αγώνα, να κρίνει, να μην αντέχει να τον αγγίζουν στους πανηγυρισμούς, να παραπονιέται για τη μυρωδιά του τσιγάρου.
Συχνά θα πληρώσει μια περιουσία για να πάει σε μια πιο ακριβή πόρτα και όταν κάποιος απέναντί του σηκώνεται να γιορτάσει, τους λέει συνέχεια να καθίσουν γιατί δεν βλέπει. Είναι ο ανέγγιχτος των ντόπιων υποστηρικτών.
Το συνδετικό
Θα μπορούσε να συγχέεται με το καγκουρό, αλλά είναι σε μια δική του κατηγορία. Δεν θα βγει στο γήπεδο αν δεν κάθεται στην οργανωμένη πύλη, δεν φοράει μαύρα ή ομαδικά ρούχα, έχει τατουάζ στο μανίκι του και φοράει πάντα φόρμες, μπουφάν με κουκούλα, κοντομάνικα και αμάνικα, τζόκεϊ και κράνη μοτοσυκλέτας. . . Έρχομαι οπωσδήποτε στο γήπεδο με άλλα δικαβάλα.
Είναι πάντα στην τσίτα, φωνάζοντας συνεχώς συνθήματα ενώ συχνά δεν μπορεί να δει καν το παιχνίδι γιατί είναι σαν μια σαρδέλα ανάμεσα σε εκατοντάδες.
Το ρομαντικό
Ίσως η πιο ενδιαφέρουσα κατηγορία οπαδών. Είναι αυτός που έχει αγνή αγάπη και πόθο για την ομάδα, που την ακολουθεί σε όλα τα εκτός έδρας ματς, που θα φωνάξει ό,τι κι αν γίνει και τη στηρίζει ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.
Είναι πιστός στρατιώτης και δεν χάνει ποτέ την υπομονή και την εμπιστοσύνη στον προπονητή. Η παρουσία του δεν είναι δυνατή, γιατί είναι ήσυχος, αλλά διαβάζει αθλήματα όλη μέρα, ακούει podcast και αναλύσεις και ξέρει τα πάντα για την αντίπαλη ομάδα.
Σε ένα παράλληλο σύμπαν θα ήθελε να γίνει αθλητικογράφος.
