Συνέντευξη στο περιοδικό Hello παραχώρησε η Ελπίδα που μίλησε για την πρότασή της για διεθνή καριέρα και τελικά το στρατοδικείο που πέρασε ήταν ανεπιτυχές.
Το 1975 κέρδισες ένα παγκόσμιο βραβείο τραγουδιού στη Χιλή. Πράγματι, παρών ήταν και ο Χούλιο Ιγκλέσιας με τον μάνατζέρ του, που σε ήθελε στην Ισπανία! Γιατί αρνήθηκες την προσφορά;
Τι να σου πω; Δεν ευδοκίμησε. Δεν τους εννοούσα τίποτα. Μου άρεσε αυτό που έκανα, το απολάμβανα και δεν ήθελα πολλά. Ήθελα να είμαι στην Ελλάδα, για να μην στενοχωρήσω τους Έλληνες… Τέτοιες σκέψεις είχα τότε. Η εταιρεία μου δεν χειρίστηκε καλά την κατάσταση. Πολλές τέτοιες ευκαιρίες μου έχουν παρουσιαστεί σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μου.
Ήταν ένα εφαλτήριο για μια διεθνή καριέρα.
Ναι, για μια τεράστια καριέρα! Ήταν ενθουσιασμένοι για μένα και ποτέ δεν κατάλαβα γιατί έπεσε αυτή η δουλειά.
Σας στενοχώρησε αυτό;
Πάρα πολύ γιατί εμπόδισε και η πολιτική, με την οποία δεν είχα καμία σχέση. Με αποκαλούσαν «χούντα», παρόλο που εγώ και η χούντα είχαμε καταδικαστεί. Κανείς δεν ήξερε τίποτα γι’ αυτό. Καταδικάστηκα σε στρατοδικείο και καταδικάστηκα σε τρία χρόνια αναστολή.
Πώς συνέβη?
Πήγαμε μια εκδρομή με τους φίλους μου και τραγουδήσαμε το «Στα κρυμμένα ποτήρια» του Μίκη Θεοδωράκη με τις κιθάρες. Λοιπόν, μας καλωσόρισαν! Πέρασα δύο μέρες στο κρατητήριο και ορίστηκε δίκη. Ήμουν στρατοδικείο, αλλά δεν το είπα ποτέ σε κανέναν.
Έτσι προσπάθησαν να βλάψουν την καριέρα σου αποκαλώντας σε «κυνηγό».
Φυσικά.
Από ζήλια πιστεύεις ότι έγινε αυτό;
Δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει να μάθω. Οτι έγινε έγινε.
