Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα το πρωί ο σπουδαίος ηθοποιός Γιάννης Φέρτης.
Ο σπουδαίος ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου ήταν 86 ετών.
Από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της γενιάς του, ο Γιάννης Φέρτης ξεχώρισε από πολύ νωρίς για το υποκριτικό του ταλέντο, αλλά και για το χαμηλό προφίλ που κράτησε στα χρόνια της μεγάλης του δόξας.
Ο Γιάννης Φέρτης γεννήθηκε στις 21 Απριλίου 1938 στην Αθήνα, με καταγωγή από την ορεινή Φθιώτιδα. Ο πατέρας του και οι θείοι του διατηρούσαν ένα κρεοπωλείο και ο νεαρός Γιάννης δούλευε στο οικογενειακό μαγαζί τα πρωινά και πήγαινε σχολείο τα βράδια. Στα 16 του είχε αποφασίσει να γίνει ηθοποιός, ξεπερνώντας το δίλημμα να είναι ηθοποιός ή χασάπης, όπως ήθελαν οι γονείς του.
Παραστάσεις στο Θέατρο Τέχνης
Σπούδασε για δύο χρόνια στη Σχολή Θεάτρου Τέχνης Karolos Kuhn και πήρε άδεια υποκριτικής ως εξαιρετικό ταλέντο. Παρέμεινε στο Θέατρο Τέχνης και έπαιξε σε μια σειρά από μεγάλες παραγωγές, συμπεριλαμβανομένου του Sweet Bird of Youth του Tennessee Williams.
Γιάννης Φέρτης με το Θέατρο Η τέχνη ήταν συνεχής και επιλεκτική, τόσο στους θιάσους με τους οποίους συνεργαζόταν, όταν δεν είχε δικό της θίασο, όσο και στο ρεπερτόριο.
Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο το 1961 στην ταινία του Σωκράτη Καψάσκη «Έρωτας και η καταιγίδα», όπου γνώρισε την Ξένια Καλογεροπούλου, με την οποία παντρεύτηκαν και έζησαν μαζί μέχρι τον χωρισμό τους το 1972, όταν γνώρισε τη νεαρή τραγουδίστρια Τάνια Τσανακλίδου.
Μαζί με την Ξένια Καλογεροπούλου έφτιαξαν έναν από τους πιο επιτυχημένους θιάσους στην κοινή επαγγελματική και προσωπική τους ζωή.
Συμμετοχές στον νέο ελληνικό κινηματογράφο
Ο Γιάννης Φέρτης με την Ειρήνη Παπά στην «Ηλέκτρα» του Μιχάλη Κακογιάννη (1962) Ο Γιάννης Φέρτης περνά εύκολα από τον παλιό στον νέο ελληνικό κινηματογράφο, ίσως γιατί δεν ήταν τυποποιημένος. Οι ρόλοι της στις ταινίες «Ποια είναι η Μαργαρίτα» (1961) του Ντίμη Δαδήρα, «Το μπλόκο» (1965) του Άδωνι Κύρου, «Με τη λάμψη στο μάτι» (1966) του Πάνου Γλυκοφρίδη, «Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο» (1970) του Γιάννη Δαλιανίδη, «Αιώνια αγάπη» (1970) του Βασίλη Γεωργιάδη, «Υποβρύχιο Παπανικολής» (1971) του Γιώργου Ζερβουλάκου, «Αντάρτες της πόλης» (1972) του Ντίμη Δαδήρα, «Το πρόσωπο ευτυχισμένη Λεονώρα» (1982) Ντίνος Μαυροειδής και «Υπόγειος δρόμος» (1983) του Απόστολου Δοξιάδη.
Στην ταινία «Αυτό το καλοκαίρι» (1971) του Βασίλη Γεωργιάδη ερμήνευσε τα τραγούδια του Γιάννη Σπανού «Σαν με κόταας» και «Μαζί σου σ’ ακρογιαλιά» (με την Αφροδίτη Μάνου), χωρίς να εμφανιστεί ο ίδιος. Το αποκορύφωμά του στη μεγάλη οθόνη ήταν ο ρόλος του Ορέστη στην κινηματογραφική μεταφορά της τραγωδίας του Σοφοκλή «Ηλέκτρα», σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη το 1962.
Εμφανίσεις σε τηλεοπτικές σειρές
Ο Γιάννης Φέρτης με τη Ναταλία Τσαλίκη και τον Γιάννη Μπέζο στη σειρά του MEGA «Η ζωή του Ανθόσπαρτου». Στη μικρή οθόνη εμφανίστηκε από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 σε σειρές της δημόσιας τηλεόρασης (“Αθάνατες ιστορίες αγάπης”, “Ο καθηγητής με τα χρυσά μάτια”, “Ο συμβολαιογράφος”, “Οι Άθλιοι της Αθήνας” κ.α.) και αργότερα στην ιδιωτική ( «Ο επισκέπτης της ομίχλης», «Το κόκκινο φεγγάρι», «Ο ζωγραφισμένος ήλιος», «Βίος ανθόσπαρτος» κ.λπ.).
Στα γυρίσματα της τηλεοπτικής σειράς «Ο συμβολαιογράφος» (1979) γνώρισε τη συμπρωταγωνίστριά του Μιμή Ντενίση, η οποία έγινε η δεύτερη σύζυγός του. Έμειναν μαζί μέχρι το 1988 όταν χώρισαν. Η τρίτη του σύζυγος είναι η ηθοποιός Μαρίνα Ψάλτη, την οποία παντρεύτηκε το 2001.
Ο Γιάννης Φέρτης έχει δανείσει την εξαιρετική φωνή του σε πολλές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές διαφημίσεις. Έλαβε μεγάλα χρηματικά ποσά, τα οποία του επέτρεψαν να καλύψει τα χρέη του από τις θεατρικές του δραστηριότητες και να ζήσει αξιοπρεπώς, όπως αποκάλυψε σε συνέντευξή του.
