Καλεσμένος στην εκπομπή «Ενώπιος Ενώπιος» ήταν ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, ο οποίος μίλησε για τον αρνητικό ρόλο που έπαιξε η γιαγιά του Κατίνα Παξινού και ο παππούς του, Αλέξης Μινωτής, στα πρώτα βήματα της καριέρας του.
“Η κληρονομιά είναι πολύ δύσκολη, ακλόνητη (σ.σ. των ονομάτων της Κατίνας Παξινού και του Αλέξη Μινωτή). Στην αρχή οι απ’ έξω την αντιμετώπισαν με μεγάλη καχυποψία γιατί και εμείς είμαστε αμετανόητοι. “Ποιος ξέρει τι σημαίνει έχει, ποιος Παξινού” αν και του Δεν είχα βέβαια την Παξινού γιατί, όταν πήγα στο θέατρο, η Παξινού δεν υπήρχε και δεν είχα την καλύτερη σχέση με τον παππού μου ό,τι έκανα το έκανα μόνος μου χωρίς βοήθεια» είπε αρχικά ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος.
Στη συνέχεια ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος πρόσθεσε:
«Όπως όλοι οι νέοι ηθοποιοί, ξεκίνησα παίζοντας μεγάλους δραματικούς ρόλους αλλά δεν ήμουν καλός και δεν τα κατάφερα. Ήμουν πολύ σφιγμένος, πολύ πιεσμένος, κουβαλούσα αυτό το βάρος των ονομάτων. Μεγάλο βάρος, δεν ήταν καθόλου πρακτικό. Τώρα η ζωή είναι περίεργο πράγμα, γιατί ήμουν εγγονός του Παξινού και του Μινωτή, στην καριέρα μου η Παξινός δεν έπαιζε κανένα ρόλο γιατί δεν υπήρχε, αλλά ο Μινωτής».
“Όταν πέθανε η Παξινού χωρίσαμε για τους λόγους που ξέρουμε. Για κληρονομικά θέματα. Έδωσε όλα τα λεφτά του και του Παξινού στην τράπεζα, απίστευτα πράγματα. Ωστόσο, λίγο μετά, κατέρρευσαν και έπρεπε να τα ξαναφτιάξουμε. Πήρε Το πρώτο βήμα, επειδή ήμουν νέος και ατίθασο, όταν με πήρε τηλέφωνο στο Εθνικό Θέατρο, έπαιξα 24 έργα σε πέντε χρόνια, αλλά νομίζω ότι δεν ήμουν καλός.
“Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν…δεν τσακώναμε ξανά για συνδικαλιστικά θέματα με τον Μινωτή. Ήμουν νέος, αριστερός και όλα αυτά, αλλά μετά συνήλθα. Αλλά στην αρχή Ήμουν στα αριστερά, είχαμε χτυπήματα και όλα αυτά και με έδιωξε ήταν πολύ καθοριστικό και μου έκανε καλό στην απογοήτευση», κατέληξε ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος.
